Zo was het toen... Haarlem Oost

______________________________________________________________________

De foto's in de berichten zijn meestal verkleind weergegeven.
Door op de foto te klikken kan dan een groter formaat foto worden bekeken.
______________________________________________________________________


maandag 17 januari 2011

Pré Wonen vrolijkt portieken op


14 december 2010
Door: Marij
Bron: Digitale Wijkkrant Haarlem-Oost
Tekst en foto: Pré Wonen.

Begin vorige week gingen alle medewerkers van de vestiging Zijlweg van Pré Wonen de Slachthuisbuurt in om de portieken in een aantal straten op te vrolijken. Met in de ene hand een kwast en in de andere blauwe, roze of paarse verf, hebben ze in de portieken van de Richard Holkade, de Henriëtte Bosmansstraat en de Willem Pijperstraat vrolijke fruitfiguren geschilderd.


Organisatoren van deze dag waren Maaike Arts, woonconsulent bij Pré Wonen en Jos Derissen, wijkconsulent bij Pré Wonen en hoofd van de werkgroep Interim Beheer. “We gebruikten niet alleen fruitsjablonen om de portieken op te fleuren, maar ook onze eigen fantasie,” vertelt Arts enthousiast. “Om wat te doen voor de Slachthuisbuurt en haar bewoners hebben we de hele dag geverfd, waardoor levendige en kleurige portieken ontstonden. Wij hebben een erg leuke dag gehad en we hopen dat de bewoners er blij mee zijn!”

________________________________________


Ron zegt:

Heee, wat een leuke foto! De herinneringen aan dat halletje komen meteen weer terug! Weet niet waar die foto is genomen, in de flat van de Richard Holkade of achter aan het pleintje?

Maar ja; dit is zooo herkenbaar! Die originele houten leuningen zijn er nog altijd, waar we vroeger zo ”met 1 bil steunend” vanaf gleden, naar beneden om met een dreunende sprong op de tussenverdieping te belanden, hahaha…
De akoestiek leek wel dat van een binnen-bad, dus dat dreunde flink door.

Je dorst ‘s avonds niet eens hard te praten in die halletjes, want zelfs je stem dreunde enorm door, zo gehorig!

De akoestiek in die flats waren (en zijn) echt ”legendarisch”… Wat hebben wij, jongens, daar vaak van geprofiteerd met onze klappertjes-pistooltjes, hahaha… BAAMMMM…

(Of ”klieren” met plastic bommetjes die we bij vader Roodbol kochten en dan, van boven naar beneden, in het trappenhuis lieten vallen, de kelder in… KNALLLLLL… (echo, echo, echo…) heerlijk, wat een tijd en een lol!

Ja hoor, het is er nog altijd. En die bekende liftdeurtjes. Meesten zijn, begreep ik laatst, voorgoed afgesloten, want menige lift zal wel niet meer werken?

En de bol-lampjes van weleer zijn vervangen door rechthoekige zuinigheidslampen… Ja, die had je niet in mijn tijd op de flat. Toen waren het bol lampen, verbonden met een tijdschakelaar in de kelder.

Moest je op iedere verdieping op een knopje drukken, had je ongeveer 5 minuten licht en halverwege was het ”klap”, licht uit en moest je opnieuw op een verdieping drukken. (Vooral als je naar de 3e of 4e verdieping moest lopen.)

Wat een tijd, wat een tijd… Maar deze mensen weten de portieks en trappenhuizen aardig op te leuken! Toppie! (Voor zolang als het nog duurt, tot 2012… Dan is het voltooid, verleden tijd…)

Maar het staat beter als die graffiti. Dat haalde je vroeger niet in je hersens, om zomaar de muren te gaan bekladden… Maar dit is leuk! Heel origineel bedacht. Erg creatief en kunstzinnig!

Grtx,

RON.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten