Schaatspret in de Slachthuisbuurt

Tekst: Anneke de Nobel
Bron: Digitale Wijkkrant Haarlem-Oost

Deze keer een plaatje van een echte winter, één van de strengste winters uit de vorige eeuw, namelijk die van 1963.

Foto: Ada Howel-Spits

De Gouw lag dicht en de kinderen uit de Slachthuisbuurt maakten gebruik van het bevroren watertje; de sleeën werden tevoorschijn gehaald en de schaatsen gingen uit het vet.
De meeste meisjes dragen gewoon een rok met maillot! Hoe koud het ook was. Goed te zien is het kerkje waar nu zoveel om te doen is. Hoe lieflijk staat de Zuid-Oosterkerk van architect Boeijnga erbij.
Op de achtergrond de gashouder aan de Oudeweg die ook al lang geleden is afgebroken. Ik herinner me nog goed wat een plezier je had op het ijs, met de buurtkinderen en vriendjes van school, iedereen met koude, rode wangen. Er zullen best mensen zijn die zich op de foto herkennen. Veel plezier ermee!

_________________________________

Leuk die foto. Is door mijn moeder gemaakt. Letten jullie allemaal even op de kerk op de achtergrond? Hier staat zij nog in al haar glorie.
Ik had ook nog een paar fotootjes van op het ijs. Kijk onder de URL.
Groeten
wil (Email) (URL) - 22 01 08 - 21:57

Inderdaad een photo dat veel goede herinneringen opbrengt. Wij hebben wat afgeschaatst op de GO. En kijk naar de type schaatsen die we toen hadden. Houten runners(?) en je had dan ook nog de Friese hardrijders(?)
In de jaren 50 schaatsten we ook nog veel op het Spaarne tussen de bruggen. Ben de namen vergeten. Een was bij de Katholieke kerk.
Gelukkig maakte ik die 1963 winter maar voor 2 weken mee. Ik kwam van Nw Guinea terug en vertrok weer vlug naar Aruba, January 1963.
Leuk al die oude photos.
Groetjes uit Georgia, USA
John Jordan (Email) - 23 01 08 - 04:35

Met houten runners bedoelt John waarschijnlijk houten noren. Die van mij heb ik nog steeds.
De bedoelde bruggen zijn waarschijnlijk de Langebrug en de Buitenrustbrug. Een oom en tante van mij verkochten vlak bij de zandtrechter (bij de fa. Dyserinck) warme chocolademelk.
Bram Verheul (Email) - 23 01 08 - 10:34

@ Bram
Bedankt voor de info. Je wist precies wat ik bedoelde, incl. de bruggen. En ja ik kan mij de
zandtrechter en de naam Dyserinck ook nog wel herrinneren. Goed en slecht want toen ik een kwajongen was, was ik daar bijna verdronken in het Spaarne. Ik was een pontoon aan het afduwen van de kant en verloor mij evenwicht en viel tussen de wal en de pontoon. Gelukkig kwam Theo van Leeuwen (Nijlstraat) daar net langs en haalde mij er bij de haren op tijd uit. Ik kan mij ook nog herrinneren hoe kwaad ik eerst was dat hij mij aan mijn haren had getrokken.
John Jordan (Email) - 23 01 08 - 19:44

Geweldige foto’s weer. En dan mijn zus Margreet, die trui die zij aanhad mocht ik later dragen, zo werkte dat in die tijd….
Winter 1963…, ik kan het mij nog erg goed herinneren, ik zat op het Christelijk onderwijs (Rehoboth kleuterschool) en hoefden op zaterdagmorgen al niet meer naar school. De Katholieke school even verderop echter nog wel, dus werd sneeuwballen gooien… Ook mijn vader die op de Werkplaats van de NS werkte moest die winter nog op zaterdagmorgen werken.
Ik zie hem nog zo thuis komen met z’n alpinopet op, én natuurlijk een paar sneeuwballen voor z’n kiezen. Ook natuurlijk sneeuwhutten bouwen. Echt een geweldige tijd was dat.
Ed Post (Email) - 23 01 08 - 23:41

Ja, dit soort prachtfoto’s roept natuurlijk weer heerlijke nostalgische gevoelens op. Een plaatje van de vroege jaren zestig. En koud dat het was!
De winter van 1963 werd met de fotocamera van de familie Spits even stilgezet en zo kunnen we nu nog immer, anno 2008, van zulke moment-opnamen genieten. Ik heb ze zelf ook. Pracht plaatjes!
Op die foto is weer eens goed te zien hoe laag de waterstand was. Voor de liefhebber was dat wel balen.
Het hield in dat je weer niet met je slee van de walkant het ijs op kon rossen. Dat deden wij, kinderen van toen, WAT graag! Leuk spelletje!
Dus dan maar schaatsen. Of…, als je niet kon schaatsen, met dubbelklappende enkels oefenen achter een oude eikenhouten stoel, of kruk.
Urenlang was je er bezig. Zowel groot als klein vermaakten zich op het ijs.
Dan, ineens, werd je je ontzettend gewaar van de koude die tot op je botten was doorgedrongen. Dan leek het wel of je op ‘‘klompen’‘ liep!
Dus ging je je rap opwarmen bij de snorrende kolenkachel. Pa wreef je handen en voeten snel extra warm. Die herinneringen blijven mij bij!
Dan snel beker warme chocolademelk naar binnen gieten…. en huppekee… daar ging je weer met een ‘‘half verbrandde slokdarm van de haast’‘ naar beneden. Je was niet moe te krijgen en had de energie van ‘n kerncentrale, zo leek het wel!
Het ijstafereel werd door ouders gadegeslagen. Dan zetten ze stoelen voor het raam en zaten urenlang te kijken naar het schaatsplezier voor de deur. (Ik zie al die gezichten nog zitten.)
Ook de gashouder op de achtergrond weet ik nog. Ze stonden, meen ik, in de Veerpolder, vlakbij de Thorbeckebuurt. (Het waren er, dacht ik, twee in mijn herinnering? Ik zag er altijd 2 staan.)
Een met half open metalen vlechtwerk-constructie en 1 ernaast (gesloten) met een heel grote ronde drukmeter, voorzien van kolossale wijzer, aan de voorkant. Zo staan ze nog in mijn herinnering.)
Het zou nu onbestaanbaar zijn, bedenk ik mij opeens! Twee van zulke potentiele ‘‘gasbommen’‘ vlakbij een woonwijk! Maar blijkbaar kon dat. Het was wat, he? ‘n levensgevaarlijke situatie.)
En dan dat Zuid-Ooster kerkje, staande op de tweesprong Richard Holkade / Diepenbrockstraat. Ik hoop echt dat het daar mag blijven staan.

Bedankt voor de enorm leuke foto, Ada!
Ron - 25 01 08 - 12:37

Hallo ,ja dat was wat in die tijd, schaatsen op het water achter het slachthuis,wij deden dat al in in de jaren 50,en in dat kerkgebouw,daar zat ook nog een figuurzaag clubje, van Opa Deen,ik ben daar veel geweest,er was ook nog eens een x iemand met zo,n schokding, dan moest je elkaar allemaal een hand geven,en dan ging er een kleine stroomschok door de armen van iedereen,en de eerste die dan los liet had verloren,nog geen 20 jaar geleden heb ik nog eens zo,n gefiguurzaag kapstokje terug gevonden met Donald, en zijn 3 neefjes,maar het zag er niet meer uit de kleur was weg ,en ja dan maar weg er mee. Ook had dat open stuk grond voor dat kerkje de naam de bloedkuil,er stond verders nog niks,alleen bagger als het geregend had ,maar toch gingen wij er rovertje ,of oorlogje spelen,en dan later als je thuis kwam dan zei mijn moeder altijd vooruit ga je wassen je lijkt wel een turk,want je zag er natuurlijk vies uit als je van dat landje af kwam,meestal was dat op de woensdagmiddag ,vrij van school he! ,Ja en als je dat nu zou zeggen van dat turk, kan je nog een klacht aan je broek krijgen voor discrimenatie (he wat een rot woord),maar ja dat werd toen gewoon gezecht,en mijn moeder bedoelde er verders niets mee. Ja en dan nog even op dat schaatsen terug te komen ,er was er altijd een ,Een wat oudere jongen dan ,die het eerst op het ijs durfde te gaan, en dan met een hoop gekraak,en gescheur ging hij dat dan uit proberen,en dan was het ijs vlug gebroken, en durfde wij het ook(toepasselijke naam het ijs gebroken hahaha)ja en beginnend nog met een oude keukenstoel om niet te vallen,en wij dan die dan dachten wij kunnen het al,en dan met een been sierlijk omhoog,tot dat je met je schaats in een scheur kwam en dan onder veel hoongelach alsnog op je SMOND (LEES SMOEL)viel. Natuurlijk gingen wij ook verderop,naar de remolensloot,ringvaart, en dan had je ook nog z,n rond water, de ,,,,,,poel? de naam is mij nu even ondschoten,maar ook op het spaarne gingen wij van de buitenrustbrug richting de molen,en dan had je vlak na de buitenrustbrug vissers vatenhandel,en dan lag er zo,n hele stapel van die vaten met de voorkant open,ja dat was kaasie,dan hadden wij mikkies bij ons en dan maar schieten met steentjes in die vaten,wat dan natuurlijk een kolere herrie gaf,soms kwam er dan een knecht met gebalde vuist,het ijs op lopen ,maar die kon ons dan mooi niet te pakken krijgen ,want dan vloog de hele bende op de schaats uit mekaar naar verder op,Verders als het mistig weer was gingen wij ook wel met een groep jongens vanaf de graafschapstraat via al de slootjes om te proberen om zo ver als het mogelijk was te komen,soms waren we ook wel eens verdwaald,want je zag haast niets van je omgeving vanwege de dikke mist,ja en meestal was het al 6 uur geweest,en mochten wij vanwege sneeuw en ijs wel eens een uurtje langer buiten spelen. ja en dan de namen van de jongens die mee gingen ,Joop en Dirk van nieuwkerken uit de gouwstraat ,Wim Dupon, en Jan de korte uit de hofmeyerstraat,Wim en Arie van keulen,Simon Umans,Jan Spijker,de jongens van termaat,en kouwijzer,en dan Rob van de brink,Bob luitng,de jongens van de groot,en ik ,met zo,n hele groep barre tochtje spelen, ja wij wisten ons vroeger wel te vermaken,jammer wel hoor,maar dat komt natuurlijk nooit meer terug,het plezier en de lol die je onderling had. ik hoop niet dat ik weer te lang draadig was,maar ja ik las de verhalen over dat schaatsen,en dan ben ik niet meer te houden als het over vroeger gaat,toen mijn neefje een jaar of 10 was vroeg hij eens aan mij ,Wij stammen toch van de Apen af!,was u er toen ook al bij?Ja voor z,n jong kereltje ben je natuurlijk stokoud .nu de groeten allenmaal,P.S, Ik zou wel eens die tocht van toen nu ook wel eens willen maken,maar dat zal dan wel de rollaterploeg worden, met wandelstokken, hoop gekreun,en gepiep,we zouden nooit meer terug komen dacht ik zo,alhoewel ik soms van het rosenprieel naar het winkelcentrum loop in schalkwijk en ook weer terug, en zo ver gingen wij vroeger ook wel, maar ja er stonden daar toen ook nog geen huizen,en de open vlakte was ons .nogmaals de hartelijke groeten van P H SCHULTE
Peter (piet) H SCHULTE (Email) - 25 01 08 - 13:06

Leuk hoor, en die verhalen erbij.

Het gekke is (en ik ben van 1970) dat ik altijd het idee heb gehad dat die kerk van veel later is, zelfs met het idee dat ik het bouwen nog heb gezien. Maar misschien heb ik wel een verbouwing of iets dergelijks in gedachten
Serge - 06 05 08 - 20:38

wat een enige foto van het schaatsen op de go.
s’winters gingen we over de go naar school.
schitterend
ellie hirs hoogeveen (Email) - 14 12 08 - 11:12

Even opgezocht voor Serge: het bouwjaar van de kerk is 1935.
Bram Verheul - 14 12 08 - 15:08

Hello allemaal,
Las met plezier al de reacties over het schaatsen. Ik kan me natuurlijk de winter van 63 niet herinneren omdat ik toen al in australia woonde.Schaatse, wat een plezier als kind zijnde. Speciaal op de Fuik vaart die op de ringvaart uit kwam bij de nieuwe brug. De romlensloot was toen al verdwenen. Die ging even verder van het van zeggelenplein richting amsterdamse vaart en dat verdween toen de niewe wijk werd opgehoogd. Maar waar was de gouw. Ik kan de bloedkuil herinneren, en aan het einde stond het kerkje. En de gashouders, Nee die waren totaal ongevaarlijki. Er is nog nooit een ontploft, misschien ook omdat ze op water dreefden, zodat er altijd een goede seal was. Schaatsen, ik heb ze nog geschilderde schaatsen op de vensterbank liggen. Het waren friese doorlopers van hout en een kromme punt. Je deed ze vast met leren riemen. Kan iemand mij vertellen,of de naam wiegen trappen juist is. Dat was het eerste ijs. Je nam een rot aanloop en vloog over het ijs naar de andere kant. En maar hopen dat je geen zijkerd kreeg hahahahah, want dan kreeg je op je lazer als je thuis kwam. En hoe onthouden jullie allemaal die namen, hebben jullie 50 jaar geleden al een zakboekje bijgehouden met de gedachte,” er komt internet en een digitale wijkkrant en kunnen we het gebruiken.lol Blijf doorgaan met al die verhalen, love them. De nostalgia kent geen einde. Groetjes vanuit ons geteisterde omgeving. 400000 hectare verbrand, 1800 huizen en 189 mensen om het leven. Er waren temperaturen van 48 graden. En Sam de koala is nu ook wereld beroemd. Bye for now
john ipenburg - 16 02 09 - 14:05

John allereerst veel sterkte in het geteisterde Australia. We krijgen hier op de journaals het een en ander van die ellende te zien. De mensen die het vuur hebben aangestoken heel zwaar straffen.

Wij noemde het over dunijs lopen wakkietrap. En ik heb menige zeikerd gehaald op de Gouwetering/Goo en op de boerenslootjes. Op de Goo heb ik als kind geprobeerd om het schaatsen te leren. Maar dat is me nooit gelukt. Met die ouwe krengen waar ik het op moest leren kon niemand schaatsen. Maar er was geen geld om goeie schaatsen te kopen. Dan maar wakkietrap af een glijbaan maken. Erg jammer allemaal want ik vind schaatsen een fantastische sport.
Peter Ransijn - 16 02 09 - 18:48

Maar waar liep de gouwetering dan precies peter
ik had het met jan erover op yahoo maar we kwamen er niet uit
groetjes aad
Aad Ipenburg (Email) - 17 02 09 - 00:22

Wat een ramp, onset of dementia, ja wakkietrappen, dat was de naam. Ik heb de foto van de kerk nauwkeurig bekeken en als ik de herinneringen voor me haal, dan liep de bloedkuil achter de kerk richting van de gashouder en dan moeten de huisen aan de rechterkant op de foto, de diepenbrockstraat zijn, en dat klopt, omdat Google Earth dat net bevestigde. Een tante van me woonde daar. Daarom kon ik me die naam zo goed herinneren. Dan als je de foto over Google Earth plaatst, dan kom je uit waar de gashouder stond by de thorbeckebuurt.Dus de foto van de schaatsers is op de Richard Holkade, volgens google. Long live modern technology. Maar waar was de Gouw, Aad en ik kwamen er niet uit. Help. Nu we toch bezig zijn met nostalgia, wij vlogen veel vliegers, maar de lijnen waren niet zo sterk en die braken dan wel eens. Mijn broers in Holland kunnen me niet helpen, maar was dat niet “de vlieger ging prut”? Of was het pru. Leuk he die gezegdes. Groetjes.
john ipenburg - 17 02 09 - 01:07

De Gouwetering (in de volksmond de Goo) liep volgens mij vanaf de Hannie Schaftstraat tot aan de Zomerkade dus langs de hele Richard Holkade.
Onder de URL een collage van ons schaatsplezier op de Goo.
wil (Email) (URL) - 17 02 09 - 15:43

ja wil we hadden het gevonden via google Earth
bedankt voor je hulp
aad
Aad Ipenburg (Email) - 17 02 09 - 15:52

Onze vliegers gingen pruhuh, Jan.
Bram Verheul - 17 02 09 - 16:11

Goh, wat leuk dat zo’n nostalgisch fotootje van Ada (Howell) Spits nog altijd zulke leuke reacties oproept! Het blijft ‘n fijne tijd.
Het leeft nog altijd en naarmate je ouder wordt hecht je steeds meer waarde aan die oude prentjes en bijbehorende fijne herinneringen.
Gelukkig zijn er zat mensen met een nog steeds goed werkend lange-termijn geheugen, merk ik. Mijn ‘‘roots’‘ liggen ook nog steeds op de Richard Holkade. Heerlijke tijd had ik er met mijn vrienden zoals Jan Reijerkerk en Ed Post.
De Gauw (of Goo, of ook wel gewoon ‘‘PLOMP’‘ genaamd) ligt er nog altijd, zij het nu overspannen door een oprit-verbinding met het grote kantoorcomplex dat daar echt, vind ik, NOOIT had mogen komen!
(WEG leuk groot koeien-weilandje van weleer, waar je altijd wel delen paarden-schedels kon vinden, als je er was en het fraaie ruimtelijke zicht wat je erover, vanaf de Richard Holkade flat, had. Zeker vanaf 3 en 4 hoog gezien.)
Dat weilandje was altijd erg spannend. Alleen als het hard gevroren had en de Goo dichtlag, kon je er zo opkomen. Je vond er altijd van alles en voor je gevoel was je als kind ‘‘ver’‘ van huis, want in de verte stond dan de flat.
En dan was het ook spannend om ‘s winters van de Richard Holkade, via de ‘‘boerensloot’‘ naar school te lopen. Dat kleine slootje, haaks erop, noemden we altijd de ‘‘boerensloot’‘. Waarom is mij ‘n raadsel, maar je wist niet beter!
Ik zat op de Mr. J. H. Thielschool. Normaal liep ik altijd vanaf de Richard Holkade / Hannie Schaftstraat naar school, maar als er ijs lag was je via die boerensloot-verbinding tussen het weiland en de volkstuintjes natuurlijk in een ommezien op school.
(Hoefde je alleen de Arnulfstraat door te lopen. Dan snee je natuurlijk een eind af en kon je dus ‘‘later’‘ naar school. We waren wel slim! Hoe langer op bed met die kou, hoe beter.)
Die schooltuintjes was ook altijd wat. Ieder schoolkind had zijn eigen ‘‘bedje’‘. Ik was geen tuinman. Zaaide de radijs-zaadjes DWARS over de sperzieboon-zaatjes heen.
Ik dacht dat we er desondanks heerlijk van gegeten hadden, na het oogsten en kwam trots met groente thuis. ‘‘Heb IK ge-oogst, mam!’‘
Maar mijn moeder vertrouwde het niet en gooide de groente snel weg, buiten mijn zicht, om met ‘‘echt verse oogst’‘ van ‘‘het groenteboertje achter’‘ maar ‘‘op safe’‘ te spelen, hahaha…
Leuk weer zo’n herinnering aan die Goo en wat je er allemaal kon beleven en ook het schooltuin-complex ernaast!
Ben benieuwd wie daar nog meer heeft gezaaid en wel goed heeft kunnen oogsten. Was altijd een leuk gezicht, al die kinderen daar aan de gang op die tuintjes. En schoffelen en rotzooien…
Ron - 17 02 09 - 16:48

Aad in het boekje van G.H. kurtz en J.J. Temminck “De Straat waarin wij wonen” staat op blz. 102. De vernoeming van de bebouwing Gouwweteringkade in 1932. Deze kade loopt langs het water genaamd de Gouwwetering of Goowatering (kaart van Rhijnland 1610-1615) in de Romolenpolder. Een gouw of goo is een landstreek. Op deze kaart staat de watering getekend van noord naar zuid. Vanaf de Zomervaart totaan de Haarlemmermeer dat zou nu zijn tot de Ringvaart. Op Haarlems grondgebied had de watering in de volksmond beide namen. Maar op de oude kaarten staat hij alleen genoemd als de Goo Watering. Zie boekje Schalkwijk van weleer. (Marcel Bulte)

Groeten Peter
Peter Ransijn - 17 02 09 - 19:09

Aad even een kleine aanvulling. Het stukje wat nu alleen nog over is van deze hele watering loopt van de Zomervaart tot aan De Hannie Schaftstraat.(of andersom) Zoals wil ook al heeft gezegd.
Peter Ransijn - 17 02 09 - 19:23

Bedankt Peter want ik zit vaak met mijn broer Jan die al jaren in Australie woond gedachtes en herrinneringen uit te wisselen omdat we alles hebben zien bouwen in onze jeugd zal met jou ook wel zo wezen
groetjes Aad
Aad Ipenburg (Email) - 17 02 09 - 21:51

Klopt Aad, ik ben ook zo’n beetje van jou bouwjaar. Als kind veel buiten spelen. En overal met je snotkoker bij zijn. Ik heb veel zien bouwen in Haarlem. Maar heb zelf ook voor de gemeente Haarlem veel opdrachten gegeven om percelen te slopen. Daar zijn veel panden bij geweest met herinneringen aan mijn jeugd. En dat geeft een heel dubbel gevoel. Ook voor mijn werk heb ik veel met wateringen en watergangen te maken gehad. Vandaar mijn reactie over de Goo.

Groeten Peter Ransijn
Peter Ransijn - 17 02 09 - 22:10

Of je nu wel of niet nog in oost of haarlem woond ik denk juist omdat wij als kinderen veel hebben meegemaakt dat er bij veel mensen nog interesse bestaat waar wij hebben geleefd en als ik in de politiek zou zitten vraag het aan mensen die al hun hele leven daar hebben gewoond hun mening
groet aad
Aad Ipenburg (Email) - 17 02 09 - 23:14

Mijn broers hebben mij ingelicht over de Wijk krant van Haarlem Oost.
Heel erg leuk. Ik zal proberren om wat van mijn jeugd to wertellen in de komende tijden.Jullie moeten mij wel excuseeren omdat ik zowat al 50 jaar in Australie woont. Ik vertrok Haarlem in January 1961. Ben wel een paar keer terug geweest maar behalve een vlugge kijk op het oude huis in de Teding van Berkhout straat and het van zeggellen plein to gaan zien is dat zo wat het eenste ik heb gezien van Haarlem Oost.
Hugo Ipenburg - 18 02 09 - 11:41

Op de Richard-Holkade hyves heeft Ed Post een paar oude tekeningen geplaatst van ons oude buurtje, waar je heel goed op kunt zien hoe de go liep en wat de bouwplannen waren. Heel erg leuk. Onder de URL kun je één van de tekeningen aanklikken. Als je op de tekening klikt dat wordt hij vergroot.
Groetjes weer.
wil (URL) - 03 03 09 - 18:21

Ron nog even voor jou een foto uit 1961 van mijn echtgenoot op de schooltuintjes tegenover onze flat. Zo zijn er ook nog foto’s van mijn zusje Ank en van Marry spijkerman.
wil (URL) - 03 03 09 - 18:26

OOOOHH???!! Heb je hem dáár gevonden Wil?

Even voor de liefhebbers: http://richardholkade.hyves.nl/ Wel even lid worden.
Ed Post (Email) - 04 03 09 - 15:23

Over de schooltuinen is een apart gedeelte verschenen. Zie de URL.
Ed Post (Email) (URL) - 04 03 09 - 15:30

Geboortejaar 1943.
Als Nijlstraatkind was de Goo dichtbij voor ijspret.Deze liep vanaf de Zomervaart de polder in en in 1954 onderbroken door de nieuwe Schipholweg. We bonden dus de schaatsen pas ten zuiden van deze weg onder en schaatsten de polder in tot het “grote” waterkruispunt richting Spaarne in de buurt van de Houtzaagmolen de Eenhoorn waar een elektrisch gemaaltje stond en misschien nog staat. Via het Spaarne terug tot de Byzantiumstraat en verder lopend weer naar de Nijlstraat. Dit was het kleine rondje. De grote ronde was Zomervaart, Fuikvaart, Ringvaart en Spaarne. Dit alles in de jaren 1954-1956 met de vriendjes uit de straat: Nol Hoff, Rob van Leeuwen en Jan Kok op de vrije woensdag- en/of zaterdagmiddag.
Tussen de Goo en de Zomervaart stond een molen. Ik weet nog toen ik aan de overkant bij de Oosterkerk stond dat er water in de Zomervaart kwam. Het macadamweggetje er langs was smal en ‘s zomers smolt de teer. Leuk voor de bussen van Maarse en Kroon die er over moesten rijden naar het draaibruggetje over de Ringvaart. De molen is rond 1951 of 1952 gesloopt en de weg verbreed.
Langs de speeltuin Het Oosterkwartier werd de riolering vernieuwd of nieuw aangelegd. Het meest interessant vond ik de verticale stoommachine die gebruikt werd voor het heien van de fundering. Het verkeer, ook de bus, werd omgeleid via de Nachtzaambrug, de Zomerkade en voorbij de Ten Katestraat een noodbrug van erg dik hout over de Zomervaart om verder te kunnen rijden naar de draaibrug over Ringvaart.
Enkele jaren later werd voorbij de Zomerweg (naar Vijhuizen)en tegenover het fietspad naar de Amsterdamsevaart een aansluiting gemaakt naar de nieuwe brug over de Ringvaart. Mogelijk is dit nog een restand van de Haarlemmermeer spoorweg.
De draaibrug werd overbodig een verdween maar kan nog steeds gelokaliseerd worden.
Voor de hele Amsterdamse Buurt was de hoge brug ‘s zomers een prachtige duiktoren. Ook ik was daarbij.
De Bloedkuil naast de Goo was ook altijd gewild speelterrein. Naast het Kippenbruggetje bij het slachthuis lag een oude potkachel in het water. Veel moeite koste het ons vriendenteam dit zware ding er uit te krijgen. We zeulden het naar de bloedkuil en verzamelden allerlei brandbaar materiaal. Veel pret toen het goed fikte. Helaas niet lang! De wijkagent, pikkie Vermeulen uit de Graaf Willemstraat, ook bekend staande als de “ballenjatter”, maakte er een eind aan. Wat kon dit nu voor kwaad?
Jaarlijks was de Zomervaart in de balangstelling door de Kermis rond Koninginnedag. Slechts een keer vond deze plaats op het Teylerplein.
Al met al was de Nieuwe Amsterdamse Buurt, zo aan de rand van de stad voor ons aan het eind van de veertiger jaren en het begin van de vijftigers een prachtig speelgebied waar we heerlijk konden keten en op de weilanden zijkers halen.
Alle nieuwbouw, aansluitend op de vooroorlogse bebouwing, heb ik zien bouwen. Nu wordt het weer gesloopt.
Tot zover mijn herinneringen.

Aad Prent.
Aad Prent (Email) - 15 10 09 - 01:11