Bron: Digitale Wijkkrant Haarlem-Oost
Tekst: Henk Geist, HD
Er wordt al maanden gesloopt en de helft van de flats tussen de Schipholweg en Hannie Schaftstraat is al verdwenen. Nu dreigen de vleermuis en huismus alsnog roet in het eten te gooien. Volgens Haarlemmer Niko Buiten is bij de sloop de Flora- en Faunawet overtreden.
Begin deze maand bracht Buiten een bezoekje aan het sloopterrein aan de rand van de Slachthuisbuurt. Met een zogeheten batdetector stelde hij vast dat de Gewone Dwergvleermuis hier rondjes vloog op zoek naar eten. ,,We hebben dus zeer sterke aanwijzingen dat de vleermuis een verblijfplaats heeft in een flat die wordt gesloopt of een schoolgebouw en dat het grasveld met coniferen het foerageergebied is.” Verblijfplaats en wellicht ook het foerageergebied zijn volgens Buiten beschermd.
Bij de sloop zijn niet alleen verblijfplaatsen van vleermuizen verloren gegaan. Er zijn ook vogelnesten van huismussen vernietigd in de broedperiode. Voor beide feiten is een ontheffing nodig van de Flora- en Faunawet, stelt Buiten. Er zou volgens hem een natuurtoets moeten komen op grond waarvan wel of geen ontheffing kan worden verleend voor de sloop.
Door de opdrachtgevers, de woningcorporaties Ymere en Elan Wonen, is de ontheffing niet aangevraagd bij het rijk en dus ook niet verleend. De wet is door corporaties en gemeente opzettelijk overtreden, meent Buiten, en dus behoort de sloop te worden stilgelegd, te meer daar er volgens hem in het gebied ook nog beschermde planten voorkomen.
Van opzet is absoluut geen sprake, verzekert woordvoerder Ernst Damen namens beide corporaties. ,,We zijn ons van geen kwaad bewust. We hebben een sloopvergunning aangevraagd bij de gemeente en die is verleend. We hebben inderdaad geen ontheffing van de Flora- en Faunawet aangevraagd, die stap hebben we gemist”, erkent hij. ,,Dat is aan ieders aandacht ontsnapt. Als je gaat bouwen in een natuurgebied dan is het voor iedereen duidelijk dat je die ontheffing nodig hebt. Maar hier gaat het om stedelijk gebied dat nu wordt vernieuwd. We kregen ook geen signalen uit de buurt dat hier vleermuizen zitten.”
De corporaties overleggen nu met het rijk en de stadsecoloog over de ontstane situatie. De sloop lag al maanden stil omdat het sloopbedrijf failliet was gegaan. Inmiddels is er wel een nieuwe sloper gevonden, die binnenkort door had willen gaan met de klus. Damen: ,,We bekijken met het ministerie hoe we verder kunnen. Misschien moeten we compenserende maatregelen treffen, bijvoorbeeld door het inbouwen van nestkasten in de nieuwbouw. We wachten af wat het ministerie van ons verwacht. Ondertussen gaan we wel door met het weghalen van asbest.” Hij verwacht geen verdere vertraging van de bouwplannen.
Het blijkt maar weer dat de berichtgeving ver voor de feiten uit is gelopen in de Digitale Wijkkrant! 17 oktober jl. zou, volgens eerder bericht daar, worden begonnen met het vervolg van de enorm vertraagde sloop werkzaamheden.
BeantwoordenVerwijderenDat werd teruggedraaid. Nee! De HEKKEN zouden weer worden geplaatst. Foutje! (Nu gebeurd.) Vervolgens zou daarna de sloop weer beginnen. Dus niet! Waarom NU weer niet, vraag je je af?
Het blijkt dat Beelen nog niet mag beginnen, omdat eerst het rapport van de inmiddels verwijderde asbest uit de sloopwoningen in bezit van Beelen moet zijn. (Nu nog in bezit van Transverko zo heb ik via bericht begrepen.)
Bovendien staan er nog altijd twee grondverzet-machines van Transverko. De curatoren hebben, blijkbaar, geen haast om die twee machines op te halen. Ik begrijp er echt niks meer van!
Nu is het oponthoud gelegen in het feit dat het rapport nog niet in bezit is bij Beelen. (Het is nog veel erger als de N.S. dienstregeling!) Transverko moet dat rapport nog aan ze sturen?
Maar okay; 8 weken vertraging, dus daar kunnen nog wel 1 a 2 weken bij... Ik vraag mij wel nu inmiddels af, hoe vaak de fases weer in de tijd vooruit zijn en nog immer worden verschoven? De oorspronkelijke planning is allang losgelaten!
Ik heb familie wonen (mijn zus) in de Henriette Bosmansstraat. (Dat is dezelfde soort flat als de Richard Holkade-flat.)Ze woont er nu 1 jaar.
Als het zo doorgaat zit zij daar nog wel 2 a 3 jaar extra! (Die woning staat ook, als laatste, op de ''nominatie'' om tzt gesloopt te worden.)
Aan Beelen ligt het niet!!! Maar de aanpak en voorbereiding van, zeker deze eerste sloopfase, getuigt, vind ik, van een ronduit en ongekend amateurisme! Wat gaat er veel fout! Transverko heeft wel aardig ''roet in het eten'' gegooid!
En de buurt zit met de brokken! (Letterlijk en figuurlijk, kun je zeggen!)Ik hoop dat voor de feestdagen alles daadwerkelijk plat ligt en het materiaal is afgevoerd. Het is wel 't streven!
Nee! De start van de eerste sloopfase, stel ik concluderend vast, is geen ''sampler'' van een hele goede start! Dat hadden de buurtbewoners en ik zich anders voorgesteld, tijdens dat feest eerder dit jaar, op 26 april jl. Ik hoop dat de afwerking van de rest beter zal gaan!
Ik geloof, anderszijds, ook niet dat je 1 schuldige kan aanwijzen. Het is een samenloop van...
Maar dat er in de (slechte) communicatie tussen opdrachtgever(s) en Transverko zaken drastisch fout zijn gelopen kun je zeker wel vaststellen! Ik hoop dat men nu lering eruit zal trekken... Het heeft de buurt absoluut geen goed gedaan!!!
Nog klein ( ditmaal) supplementje... Het wordt nu NOG belachelijker... Ik lees net op de Digitale Wijkkrant dat de Fauna-wet is overtreden want de mus en de vleermuis (beschermde diersoort?) lijken nu ineens MEDE (?) verantwoordelijk te zijn voor de vertraagde sloopfase... MENSEN NOG AN TOE... HAHAHAHAHA... Moet je NU niet lachen? Ach, ach, ach... ERG!!!
BeantwoordenVerwijderenHet wordt ECHT een komisch ''toneelstuk''. Tja... ''Koren op de Molen'' van mijn vorig stuk. Ik kan er niks aan doen... Of zie ik de zaken TE helder? Maar het IS toch zo, mensen?
Nog even dit: ik vraag mij af, hoeveel excuses er nog volgen om de werkelijke redenen van het radicaal mislukken van deze eerste sloopfase te verbloemen.
BeantwoordenVerwijderenNu hebben ineens de mussen en de vleermuizen aandeel in deze klucht! Ik weet niet meer wat ik ervan moet denken? Je hoofd gaat er spontaan 180 graden van achterstevoren.
(Gelukkig is dat niet echt zo, anders zou dat weer een reden kunnen zijn, voor sommigen, om te zeggen ''dat ik echt uit mijn nek klets'', hahaha... En ook DAN zitten ze er weer naast!)
Maar goed; Straks komt het excuus dat mensen uit arme Balkan-landen toch even iets langer de tijd gegund moet worden om het laatste restje koper uit die huizen te slopen. (De druk is nu toch van het gas en water af...) Dan hebben die ''arme sloebers'' weer voedsel voor v.d. winter.
Ja, ik chargeer natuurlijk. Maar je moet de dingen soms wel ''uitvergroten'' en er een karikatuur van maken, want het IS belachelijk!
Ineens wordt de manifestatie van, blijkbaar, beschermde diersoorten als kleine huismusjes en vleermuizen als een plausibel excuus aangevoerd om het steeds verdere uitstel van de sloop-herstart, kennelijk, te rechtvaardigen? Ik weet niet in wat voor een idiote wereld ik nu leef?
Huistuinkeukenbeesten, tuurlijk, jonge wat een belachelijke situatie zeg?
BeantwoordenVerwijderenStel je eens voor, ze gaan een weg aanleggen, komen ze speciale wormen in de grond tegen.
Zouden ze moeten stoppen omdat er van die wormen in de grond zitten, WAANZIN!!!!
Net wat je zegt Ron? wat voor een wereld leven wij in, dit word een langdurige zaak.
De Flat's van het Richardholkade blok zouden in 2013 gesloopt worden (dacht ik), dat zal ook wel weer uitgesteld worden, want wat voor beestenbende zal daar zitten.
Knettergek zijn ze daar, straks komen de millieubeweging ook nog in aktie, want die komen voor elk wiswasje in aktie.
Nou!!de bewoners van de laagbouw, ik krijg medelij met ze, wie weet nog langer wachten.
En dan het ergste, junks duiken weer massaal de sloopflat's in, dealers, moet ik doorgaan?
Groetjes.
Ron M.
Nou, Ron; onze hoop is nu echt op Beelen groep gevestigd! Zij krijgen de klus wel voor elkaar, maar de deadline is thans allang overschreden!
BeantwoordenVerwijderenHoe eerder ze kunnen starten, hoe beter! En de musjes en vleermuizen? Misschien is er nog een plaatsje in de aloude Grote of Sint Bavo kerk?
Misschien kunnen de mussen en vleermuizen op de de daar aanwezige zolder worden uitgezet om te mogen overwinteren?... Kom op, zeg! Idioterie! (Partij voor de Dieren ook tevreden... Yeah...)
Ja; het is te gek voor woorden! Ik heb zoiets, van; jammer dan maar voor die beesten, maar verder?... Niks mee te maken! Nu rap slopen en fase 1 zo snel mogelijk afronden. 't Wordt tijd!
En ja hoor, de milieuterroristen hebben het verhaal ook gevonden...
BeantwoordenVerwijderenStichting de Witte Mus...., ik wist niet dat er witte mussen bestonden...
Dit kan zo maar weer een extra vertraging veroorzaken.
Ik ken ze ook niet,Ed, maar wel blauwe en gele DUIVEN... Heb ik namelijk zien vliegen in de Efteling. Ook daar is niet alles wat 't lijkt!
BeantwoordenVerwijderenGrtx,
RON.
Al vroegere inwoner van Haarlem op zoek naar oude foto's kwam ik op dit blog. Zo leuk om al die oude foto's te zien. Heel veel herinneringen komen dardoor weer boven. Bedankt en ik blijf het wel volgen....
BeantwoordenVerwijderenHallo Yvon,
BeantwoordenVerwijderenWelkom op deze blog. Leuk dat je hier dingen aantreft die je interesse hebben. Zoals je misschien hebt gezien zijn, om te voorkomen dat ze kwijtraken (is al een keer gebeurd...), veel berichten van een andere website ook hier geplaatst. Daarnaast plaatsen we zelf ook regelmatig dingen, zoals fotoshoots, en zijn ook anderen welkom indien die leuke verhalen hebben welke over het stukje Slachthuisbuurt gaan waar wij (vroeger) hebben gewoond, dus rond de Richard Holkade.
Veel leesplezier.
Grtx,
Ed Post.
Inmiddels zullen die milieu-symphatisanten wel spijt als haren op hun hoofd hebben gekregen, na alle (terecht!) vernietigende commentaar, met name ook op ''die andere site''. Niet te geloven! Maar de reactanten hebben wel gelijk!
BeantwoordenVerwijderenHet is ook zo! Die beesten vinden hun weg wel weer in de natuur! Momenteel wordt de grote koepel gerestaureerd van de Kathedraal Sint Bavo. Daar zitten ook vele duiven in te koeren!
Geen milieu-wet die eraan te pas kwam, voor zover ik weet. Alleen de Arbo moest nog wel de goedkeuring geven, stel ik mij zo voor, aan die ingewikkelde steiger-constructie rondom de koepel die, overigens, weer prachtig mooi staat te blinken nadat er o.a. nieuw bladgoud op is aangebracht, maar dat daargelaten! (Zou er best eens willen kijken! Jij ook, Ed? Nikon mee???)
Dus ik denk dat het ''algemeen belang'' nu wel preventie zal krijgen, resulterend in het binnenkort herpakken van de sloop-activiteiten in / rond de H. Schaftstraat.
Nog een voorbeeld: (dichter bij de Slachthuisbuurt!) Toen de Amsterdamse Poort weer eens in de steigers moest voor restauratie-werkzaamheden waren al die duiven ook gedwongen om tijdelijk naar elders te ''verkassen''.
Toen hoorde je ook niemand van die milieu-activisten. Dus gewoon doorzetten nu en volgens plan oppakken! Men loopt al lang genoeg achter op het schema. Die kost alleen meer en meer.
Als je op die andere site kijkt, begint het steeds meer weg te hebben van ANIMAL PLANET.
BeantwoordenVerwijderenEn dit alles heb je te danken aan één iemand, die vindt dat vleermuizen en huismussen belangrijker zijn dan de gezondheid van de mens, die nog steeds in de rotzooi zitten van de sloop.
Straks komen ze nog op voor de ratten die daar in het rond lopen.
Ja, ach; Weet je Ron (en andere lezers.) Zie het maar als een goeie grap, joh! Niet serieus nemen! Dat zal de opdrachtgever ook niet doen!
BeantwoordenVerwijderenHet is nu nog, blijkbaar, het wachten op het asbest-rapport. Als dat in bezit is van Beelen, kunnen ze het materieel laten inrollen, daar.
De twee grondverzetmachines van Transverko staan er nog steeds! Ze hebben er geen haast mee om die dingen weg te halen? (Zijn, zo te zien, toch ''oudjes'' en allang afgeschreven?)
Ik denk dat die mensen die de belangen van vleermuizen, mussen, muizen of andere verderf opkomen wel de ridicuulheid van hun standpunt wel zijn gaan inzien! Met zoveel ''tegengas'' kunnen ze amper hun standpunt overeind houden!
Even een tussentijdse update. Gisteren zag ik, tot mijn verbazing, dat 1 van de 2 zware grondverzet-machines van Transverko weg is!
BeantwoordenVerwijderenHet werd hoog tijd, want in het voorbij fietsen, gisteren, ontwaardde ik al een aangroei van mos en ander onkruid op een der transportbanden van de enige nog aanwezig machine. (Is wel snel gegaan, die aangroei!)
Nog 'n halfjaar zo laten staan en er staat een komplete HEG omheen, hahaha... Maar dat zal wel niet? Ik denk dat de resterende machine vandaag of voor het weekend wordt opgehaald. Wellicht rijd maar 1 truck met dieplader om ze te halen.
Het verwijderen van asbest (niet door Beelen b.v.) gaat gewoon rustig verder, dus er zijn activiteiten waar te nemen. Gelukkig is het grofvuil wel verwijderd, dus het sloopterrein ziet er wel wat schoner uit, wat dat aangaat.
Alleen bieden die allerlaatste flats wel een troosteloos aanblik, met spontaan naar buiten wapperende gordijnen. En openstaande deuren die altijd dichtbleven maar waarvan waardevolle spullen door de allerlaatste bewoners zijn meegenomen en er dus niets meer ''te halen'' valt, zelfs geen koper! Niks niet! 't is Klaar!
Tja! Geen verwarmde kamers meer. Geen kinderen die dadelijk weer bij de kachel hun Sinterklaas-kadootjes zullen uitpakken. (De moderne C.V. biedt geen ''romantiek'' om daar kadootjes voor te draperen, vind ik...
Dat hoorde een HAARD te zijn, zoals daar altijd ook aanwezig was, gelijk bij ons op de Richard Holkade-flat. Een kolen-kachel, waarvan de sintels nog nagloeiden van de dag ervoor!)
De duiven, vleermuizen en mussen kunnen nu nog heel even in de hoeken van menige lege kamer voor hun overnachting zorgen maar daarna zijn ze toch echt op ''Van der Valk'' aangewezen, als ze het kunnen betalen,... Of op 1 der torens van de Amsterdamse-poort! (hihihi...)
Ach ja... Er is nu wel genoeg over gezegd, wat mij betreft. We kijken vooruit, in dit stadium, maar de romantiek van het verleden zal nooit vergeten worden en levert nog immer stof voor, ook, deze site! Lang zal de herstart niet meer duren. Er is nog genoeg te doen EN te beleven! Zien hoe Beelen 't doet! Daarover geen twijfel.
Grtx allen,
RON.
Tja Ron, de kolenkachel.
BeantwoordenVerwijderenHet gaf altijd een gezellige sfeer in de kamer, vooral met de kerstdagen.
Sokken aan de schoorsteenmantel.
Lekker lang uit voor de kachel met je stripboek.
Heerlijk was dat.
Soms mis ik het wel eens ff dat gevoel van de 60ties.
Ron M.
Ja, als ''kind'' van ook ''die tijd'' weet ik er alles van! (Net als Ed en anderen die wellicht inmiddels deze site lezen, maar zelden of nooit bijdragen, maar dat is aan hen...) Ik vond het heerlijk, vroeger!
BeantwoordenVerwijderenDe ''go'' voor de deur en buiten spelen, tot je zowat ''om'' viel van vermoeidheid. Naar boven voor een mok warme chocolademelk.
(Geen Nutricia, maar eentje die in een steelpannetje door mijn moeder zelf werd gemaakt!
Later kregen we natuurlijk wel ''chocomel''. Pas na mijn tiener-tijd leerde ik, net als de meesten, koffie te drinken.
Nog steeds zwart suiker, zodat die ''chocomel-cacao-smaak'' nog altijd op mijn papillen blijft ''spelen''...) Maar het was een heerlijke tijd.
Ik heb veel door de Amsterdamse buurt gelopen, van huis. Altijd op zondagmiddag, ''naar Opa en Oma toe''. Die woonden destijds in de vroegere Molensteeg, later Spiegelstraat geheten. Dat is een zijstraat v.d. Spaarnwouderstraat. Bekend?)
Lekker door de Poort heen lopen, of dat hoge bruggetje over, over de Herenvest. Daar waren altijd al mijn neven en was er een gigantische pan soep.
Voor de mannen, aldaar, later, een jenevertje. (''Piepertje'' = Citroentje met suiker. Zie mijn vader dat laatste restje suiker nog altijd uitlepelen met dat kleine lepeltje) de dames een ''bessen'' en de kinderen een ''fla flip''.
(Iets met opgeklopte melk, limonade en dan maar bubbels blazen door dat rietje!) Tja... ''kind zijn anno de jaren zestig''. Voltooid verleden tijd! Maar voor mij hebben die herinneringen, net als ook voor jullie, ''eeuwigheidswaarde'' gekregen. Het was er, we beleefden het. Toen...
Ik dacht ook al te zien dat beide(?) graafmachines weg waren.
BeantwoordenVerwijderenDie oude kachels waren onvervangbaar, wat een gezellige warmte kwam daar van af. En dan 's ochtends de boel weer oppoken...
Die opgeklopte melk en limonade, bedoel je niet een Spoetnik? Dat was gazeuse, beetje koffiemelk en een lepel suiker. Dan ging die zooi lekker schuimen....
Ik denk dat we verschillende benamingen ervoor hadden, Ed. Ze verzonnen maar wat. Maar ikzelf gaf er niet zo om. Mierzoet, die troep, haha... Ik wilde altijd graag Limonade met een rietje.
BeantwoordenVerwijderenSiroop en wat water bijmengen en lurken... Bij mevrouw Reijerkerk wilde ik ook limonade, als ze dat vroeg en als ze dan ''prik-limonade'' had, gooide mevr. Reijerkerk, speciaal voor mij, een schep suiker erin. Dan kreeg je me een ''chemische reactie'' van jewenste. Zo, hee!
Dat scheelde! De koolzuur was weg, dus ook de prik, maar het geheel werd natuurlijk mierzoet! Maar dat proefde je niet zo... (Moet er nu niet aan denken! Brrr... Typische gewoontes had ik.
En ja... die kachels... Het was een romantische tijd. Was het toen zoveel beter? Dat niet, maar je had er tenminste geen erg in! Of het werd voor je afgeschermd. Zware onderwerpen werden namelijk pas besproken als kinderen sliepen. (Logisch!)''In de groep gooien'' bestond niet!
Ja Ed, spoetnik zo hete dat goedje.
BeantwoordenVerwijderenToen ik dat voor het eerst dronk, vond ik het best lekker.
Jaren later, ik dacht ergens in 1979 heb ik dat drankje opnieuw gemaakt,(was benieuwd hoe het ook alweer smaakte)HaHaHa, Man Man" hoe heb ik die zooi kunnen drinken, wat een zoete troep was dat.
Jakkiebah, gauw uitgespuugd.
Leve ''Heineken'', hahaha!!!
BeantwoordenVerwijderenGoed weekend, mannen!
Heineken??? Liever écht bier....
BeantwoordenVerwijderenHe, ''jongens''... PROOST, he!
BeantwoordenVerwijderenWe drinken met Heineken, Dommels, Hertog Jan, Grimbergen abdeibier (mijn favouriet bij speciale gelegenheden en als er niet gereden moet worden!)Of, in Ed zijn geval, met zijn SEWESSERTJE, want hij drink geen ''Freddie Bier'' (HAHAHAHA... effe plagen, ''ouwe!'')
Saluut! Op het goede leven en de goede afloop van de sloopafbraak door Beelen. Nu is de 2e grondverzetmachines ook weggehaald. Er is weer activiteit, dus binnenkort valt er weer wat te zien, te beleven en voor Ed ook te fotograferen!
Groetjes, allemaal.
Fijn weekend, nogmaals!
Geef mij maar een lekkere koele Warsteiner.
BeantwoordenVerwijderenDat is eigenlijk de enigste bier wat ik het lekkerst vindt, Sorry, ik wil jullie merk niet afkraken hoor? Hahaha.
Zo, dus de tweede sloopkraan is ook opgekrast, dat is alleen maar goed nieuws voor de omringende bewoners.
Kan Beelen binnenkort beginnen met het restant van de laatste Flat's, hopen dat dat gauw gaat gebeuren.
Zeg, Ron? wat bedoel jij met "Freddie bier" is dat net als dat Spoednik drankje verzonnen? (ik bedoel de naam dan?)
Goed weekend allemaal.
Ron M.
Ron en Ed, ga eens naar google en tik dan spoetnik in, kom je gelijk dat chemische spoetnikdrankje tegen, leuk.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes.
Ron M.
Hai, Ron!
BeantwoordenVerwijderenAntwoord vraag 1: Met ''Freddie Bier'' bedoel ik Heineken. (''Inkoppertje'', he? Freddie = ''Freddie'', alias Alfred Heineken!)
Antwoord vraag 2 en supplement: Ik denk als je op ''Spoetnik'' gaat googelen, dat je in eerste instantie dat ronde sattelietje tevoorschijn komt, die de Sovjet-unie op 4 oktober 1957 lanceerde, waarmee de ruimtevaart-wedloop tussen de V.S. en Rusland werd geopend en de ruimtevaart daadwerkelijk begon.
''chemisch Spoetnikdrankje'' klinkt een beetje als een dubieus ''laboratorium-drankje'', hahaha... Spoetnik, Fla-flip enz. Benamingen voor, lijkt mij, hetzelfde drankje. Een mix van yoghurt, limonade en weet ik wat meer. Dat werd opgeklopt en dan kreeg je dat roze mierzoete goedje.
Als je dan met je rietje erin blies, dan kreeg je een geweldig ''bubbelbad'' in dat longdrink-glas. Dat is, wat Ed, jij en ik bedoelt. Ik dronk het nooit. Mij te zoet. Was altijd ''geabonneerd'' op rode limonade-gazeuse en / of ''Chocomel'' van Nutricia.
Daar zijn we allemaal mee groot geworden. Herinner mij dat heerlijke drankje met name, omdat ik dat ook altijd van mijn vader kreeg, nadat we 's zondags in het Sportfondsenbad hadden gezwommen. (Mijn vader leerde mij, in eerste instantie, de beginselen van de zwemkunst! Moest ik van hem! We woonden nl., tegenover de ''go''. Ik MOEST leren zwemmen!)
Na afloop lekker nog even naar boven, de kantine in. Een glas chocomel en een gigantische gevulde koek uit dat trommeltje met ''kijkglas''.
Dat smaakte, na dat zwemmen, zo ontzettend lekker, Ron / Ed! Erg jammer dat tegenwoordig een ''gevulde koek'' een andere betekenis heeft, maar voor mij nog 'n lekkernij!
(Mijn neus gaat weleens ''te gast'', als ik op de markt bij Bakkerij 't Stoepje mijn wekelijks brood en kadetten haal... Neem er weleens wat van mij in een zak. Heeerrrlijk...)
Grtx,
RON.
Moet, overigens, mijn tekst wel iets beter corrigeren. Mijn typesnelheid is dermate hoog, dat er, soms, iets anders staat, dan bedoelt.
BeantwoordenVerwijderen''Neem er weleens wat van ''mij'' moet zijn: ''neem er weleens wat van MEE! Mijn toetsenbord volgt mijn snelheid niet meer goed en begint onderhand tekenen van verval te vertonen...
Het DELL toetsenbord uit 2001 is zo goed als ''stukgeslagen''. Ik moet maar eens een ander toetsenbord erop aansluiten, maar deze tikt zo lekker... Klinkt als een hagelbui tegen de ramen, hahaha.. Maar er gaat niks boven I.B.M.!
Jaaaa, die grote vulkoeken.... Het water loopt mij al in de mond... En dan eerst dat knapperige randje eraf eten, en dan pas met het binnenwerk beginnen. Ja, met sommige dingen blijf ik nog echt een kind hoor ;-).
BeantwoordenVerwijderenHet oude Spotfondsenbad, ik kwam daar ook altijd. Zwemles gehad (met plankje) via school. Ik leerde dat daar echt niet goed, en kwam ook niet verder dan het diepe tussenbad. Vervolgens nog een paar keer gewoon zwemles gehad en toen had ik het zo onder de knie. Alleen aan de kant van het diepe vond ik het altijd erg hoog om in het water te springen. Maar ja, als je klein bent lijkt alles veel groter.
Dat brengt mij weer even terug op de Richard Holkade. Die leek altijd zo breed. Als ik er echter nu kom, vind ik het maar een smal straatje...
Je hebt gelijk, Ed! Het is zo! Even nog over dat sportfondsenbad. (Mijn vader sprak altijd van ''Het SPARTBORDEN-FONDS'', hahaha...
BeantwoordenVerwijderenDie had altijd woordspelingen. Heb ik van hem ge-erfd!) Maar goed; we kregen met zwemles altijd ook die ''kurk-armbanden'' om. Die rotdingen.
Verschrikkelijk was dat. Ik kon niet duiken, dus met het behalen van mijn 1e diploma (in 1968) moest ik 10 meter onder water zwemmen, als ''alternatief''. Pfff...
Dat ging! Maar ik kon al redelijk zwemmen, voordat ik op schoolzwemmen ging, hoor. Dat vertelde ik al. Iedere zondag ging mijn vader zwemmen tussen 9.00 en 11.30 uur. Dan moest ik mee. (Ik mocht veel, maar dat MOEST ik dus!)
Dan leerde hij mij zwemmen. ''Intrekken - wijd - sluit'', weet je wel? Hahaha... Zo ging dat. En daarna, jaaaa... die vulkoeken.
Ik ervoer het precies zo. Heerlijk vers en dat knapperige randje... je deed er zo lang mogelijk mee, voordat je de ''mortel'' doorslikte, hahaha....
De Richard Holkade. Jazeker, het is zo! Vanuit het perspectief van een kind lijkt alles zo groot (en daardoor soms ook bedreigend.) De Richard Holkade is feitelijk niet zo groot.
Wellicht wordt het huidige beeld vertekend, omdat de ruime karakter volledig wordt ingesloten door het dominante I.C.T. gebouw, tegenover onze voormalige flatwoning. Daardoor lijkt het nu extra klein. Ander perspectief.
Maar wat hadden we niet een prachtig landelijk uitzicht, vroeger, over dat weilandje met al die koeien in de zomer. Eeuwig zonde dat ze dat gebouw daar neer hebben gezet, terwijl het feitelijk, vind ik, in de Waarderpolder thuis had gehoord.
Maar ja... Het staat er op 520 palen (!!!) en gaat er niet meer weg. Het blijft, net als onze herinneringen aan een Richard Holkade dat beslist ruimer leek, toen! Dus niet alles, denk ik, is te herleiden tot het kinder-perspectief?
Dat je als kind alles groter leek kan wel kloppen.
BeantwoordenVerwijderenIk geloof dat wij daar al eens een discusie over hebben gehad.
Maar zelf geloofde ik dat ook, namelijk het strand bijvoorbeeld.
In de jaren 60/70 waren wij altijd in het weekend van s'morgens tot sávonds laat op het strand te vinden.
De hele familie was aanwezig en lagen daar bruin te bakken, het was daar altijd een gezellige boel.
Ik vond toen al dat het strand ontzettend breedt was vergeleken met nu.
Maar laatst heb ik wat foto's gezien, die heb ik vergeleken met foto's op internet, wat mij verbaasd is dat er weinig verschil is qua breedte.
Dus wat Ed zei klopt wel, als kind zag je dingen veel groter, dat had ik ook toen ik van Bep Uithol dat bordtje kreeg, ik dacht dat het plantsoentje voor Flat158 veel groter was en dat de Richardholkade breder was.
Ron, FlaFlip is limonade vla en dan joghurt.
Wat die spoetnik betreft ga toch maar eens googlen, zal je zien dat het ook een drankje is, kijk maar eens, ik lees het wel van je.
Ron M.
Kwamen jullie ook vaak in Zandvoort.
BeantwoordenVerwijderenWij zaten altijd bij tent 24 (Kerkman)
Over het strand reden van die haringkarren, zo'n jeep met zo'n kar erachter "GEEF HET DOOR, EET HARING VAN FLOOR" of ziets.
Stond gelijk een stoet van kinderen om die haringkar voor een zurebom.
En dan garnalen scheppen met zo'n schepnet.
Of badmintonne met je moeder, had ik altijd de pest over in, zij kon het niet, moest je iedere keer wachten totdat dat zij eindelijk raak sloeg, Hahaha.
Het sportfonsenbad, heb mij daar zelf de borstcrawl aangeleerd in het ondiepe gedeelte.
Na een paar pogingen ging het richting het tussenbad tenminste waar ik nog kon staan.
Later werdt er toch een soort balcon gebouwd, waar men kon zonnen.
Toch begrijp ik niet waarom dat zwembad weg moest, werd volgens mij goed bezocht door zwemmers.
Ron M.
Wij gingen haast nooit naar het strand, mijn ouders gingen altijd naar de Amsterdamse Waterleidingduinen in Vogelenzang. Je had daar ook een uitspanning genaamd "De Oase". Daar werden de fietsen neergezet, en als we dan weer terug kwamen gingen we daar altijd wat drinken, of een ijsje eten. Destijds was het daar altijd erg leuk, en ik heb daar heel wat gespeeld (en later gefotografeerd...). Ik kende die omgeving dan ook als mijn broekzak.
BeantwoordenVerwijderenLater ging ik vaak met Hans Omvlee fotograferen in de Amsterdamse Waterleidingduinen (ja Ron, ik heb daar die oude Nikon van jou aardig horen ratelen...). We gingen dan ook wel vaak naar de ingang in de Zilk. Daar had je ook een uitspanning, waar je lekker bij de open haard kon zitten in de koudere jaargetijden. Lekker biertje erbij en een grote sigaar, helemaal top. Zal nu ook wel niet meer zo knus zijn allemaal, vanwege de commercie....
Dat balcon bij het Sportfondsenbad kan ik me ook nog wel herinneren. Maar dat het zwembad weg moest verbaasde mij niets, het was echt wel een oude zooi aan het worden. Als het druk was mocht je als kinderen nooit gebruik maken van een kleedhokje, maar moest je je omkleden in "het schapenhok".
Kunnen jullie je ook nog herinneren dat in het zwembad onder water een rond raam zat waardoor je een ander (instructie?) bad kon zien, wat een etage lager lag? Dat raam zat onder water, ter hoogte van het binnenterras waar je ouders konden kijken.
Echt goed heb ik leren zwemmen in Spanje. Daar lag ik écht de hele dag in de zee, lekker snorkelen.
Wooowwhhhh... gezellie, heren! Zal zo even op jouw verhaal ingaan. Even Ron. Ik geloof je direct, Ron, als je gaat googelen dat je bij Spoetnik de verklaring vind, die jij daar vond.
BeantwoordenVerwijderenIk maakte een grapje, want ik asocieer het begrip ''Spoetnik'' altijd met dat Russische kunstmaantje, dat in oktober 1957 het begin van de Ruimtevaart markeerde, vandaar de hilariteit.
En de flaflip zal zeker die samenstelling hebben gehad. (Na al die jaren zie ik alleen nog de ''klok'' luiden, maar de klepel vind ik niet meer, vrees ik.
Ja, mannen... Ik weet veel, maar ja... 54 jaar maakt weleens een beetje ''mistig'', hier en daar. Ook GIJ BRUTUS? Jazeker! Ook ik, dus!)
Nu even algemeen: het strand bezochten mijn ouders, zusje en ik niet zo vaak. Mijn vader hield niet zo erg van strand en verbrandde altijd ''levend'' met zijn lichte huid.
Was ook een hele onderneming. Met de bus. ''Koters'' mee, spullen mee, bus 80 Zandvoort. Kerkstraat uitlopen, meen ik. Of eerst naar het Station en dan met de trein naar Zandvoort, deden we ook weleens. Het hing er soms vanaf.
Veel vaker, dat weet Ed vast ook nog heel goed, want hij zat daar, meen ik, ook dikwijls bij, gingen wij met de familie Veering, ons buren, met hun kinderen Lia, Ruud en Mark naar het Spartelmeertje, of naar het strand in Noordwijk, dus nu juist net niet Bloemendaal aan Zee, of Zandvoort. Was daar lekker rustig!
Dat zat zo: buurman Veering werkte bij Van der Putten, bouwbedrijf. Hij had een grote V.W. Bus voor de deur, dus extra zitbanken erin en de kinderen zaten (mocht eigenlijk niet) in de ''achterbak'', dus achter de grote klapdeur.
En dan het hele ''zooitje'' als ''the Comedy Capers'', hahahaha, naar het Spartelmeertje of het strand. Ed was daar dacht ik ook weleens bij, maar dat weet ik niet meer zo heel zeker? Klopt het, Ed?
Maar in de vakantie zwommen we, dus niet alleen met schoolzwemmen, vaak in het Sportfondsenbad. Inderdaad. Ouwe troep, daar! Een vreselijk tochtige hoge trap die je afmoest naar de kleedhokjes, of het ''Schapenhok''.
Uitkijken dat je niet ''op je muil ging'', hahahahaha... want ze waren altijd aan het schrobben en het stonk vreselijk naar bleekwater.
Werd je in het bad niet bedwelmd door de overmatige chloordampen (in Stoopsbad nog VEEL erger!) dan stak je zowat de moord van die bleekwater-lucht, maar okay!
En dan altijd ''klieren'' met die metalen douchedeurtjes... KEIHARD dichtklappen. BENNGGGSSS... Keertje een badmeester die het zag.
''Heb je een probleem met dat deurtje?'''HAHAHAHAHAHAHA... zie het NOG voor me... ''Nee, meneer.'' ''Nou; laat dat dan effe heel, alsjeblieft, of ik stuur je eruit! Echt gebeurd. Of wat dachten jullie van een aanloop nemen.
Dan kon je zo, via die stenen riggel langs het bad, zo van de ene kant naar de andere kant glijen en op het laatst liet je je dan achterover klappen het water in. Leuk spelletje, om voor het eind van dat muurtje eraf te vallen.
Dan nam je een aanloop, maar soms haalde je dat muurtje niet, want dan lag je weer languit vanwege de gladde vloer... OO, OOHH, OOHHH, OOHHH... lag je knie weer open..
Tenslotte, want ik krijg weer een inval van herinneringen, maar wel leuk (hoop ik?) dat patrijspoortje waar Ed het over heeft, dat weet ik ook nog! Klopt!
Kon je zo in de machinekamer, dacht ik, of het instructiebad kijken? Een van beiden. Duikbril op en dan maar naar de bodem en ''astronautje'' spelen, want je voelde je net Neil Armstrong of een van die andere gasten van toen. (Ruimtevaart-generatie.) Heerlijk!
Het Spartelmeertje, ja, daar gingen wij ook wel heen. Maar op een gegeven moment niet meer omdat ik er altijd van die jeukbultjes van kreeg.
BeantwoordenVerwijderenIk kan mij niet herinneren dat ik ook wel eens met de VW-bus van Veering ben mee geweest. Wij gingen daar altijd met de fiets naartoe, en als je dan weer naar huis ging, had je aan de overkant van de Zeeweg zo'n drinkfonteintje staan, én een ijsboer. Dat ding staat er nog steeds, de ijsboer is al jaren verdwenen... Dat was echt zo'n stopplek voor fietsers die van het Bloemendaalse strand terugkwamen, en een droge strot hadden gekregen.
Stoopsbad ben ik één keer geweest, ik vond daar niet veel aan. Liever ging ik naar het toenmalige zwembad Groenendaal. Lekker buiten zwemmen en een grote ligweide erbij. Was altijd erg gezellig, met meiden op stap, of daar "kippies" versieren.... Mooie tijd.
Jammer! Dat had ik moeten weten, Ed! Daar had ik wel bij willen zijn. Misschien viel er voor mij toen ook wat te ''hengelen'', hahaha... Was ik misschien nu ook wel vader en grootvader geweest..
BeantwoordenVerwijderenJa, ja! Zwembad Groenendaal was bij ons (ouders en zusje) ook wel in ''trek''. Die ligweide was heerlijk, maar die had je bij het nieuwe Sportfondsenbad in Schalkwijk ook. Alleen vond ik dat bad wel klein. Ik had daar niet veel mee!
Dat drinkfonteintje herinner ik mij zeker ook nog wel. Je MOEST daar even aan lurken, dorst of niet. Was een vaste gewoonte. Er stond er ook eentje tegenover het Pannenkoeken-huisje in Bloemendaal, weet je nog? (Of Ron?) Nu weg???
En O JA!!! Herinneren jullie je die Knipperbollen nog? Die zie je nu helemaal niet meer! Dat waren van die KNIPPERBOLLEN, zoals we ze noemden. Was dat een soort verkeerszuiltje, verkeerslicht, of zo? Knipperbollen staat me bij.
Wat een heerlijke herinneringen weer, ja dat alles wat jij verteld Ron? komt ook nu bij mij in mijn bovenkamer ter sprake.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, maar ja, jij 54 en ik 57 ietsie meer mist in cellen Hahaha.
Wat kan je op deze site toch lekker slap ouwenele, heeeerrrrlijk.
Dat zwembad in Schalkwijk kwam ik alleen maar als mijn kinderen zwemles hadden. Ik vond dat helemaal niks...
BeantwoordenVerwijderenDat pannenkoekenhuisje in Bloemendaal was op de Mollaan. Dat is al een paar keer gesloten geweest, en ik weet niet of dat nu nog bestaat.
Die knipperbollen kan ik mij ook nog wel herinneren. Dat was gewoon een stoplichtpaal met zo'n grote oranje knipperbol er op. Daarmee werd aangegeven dat dit een punt was waar je als weggebruiker extra moest opletten. Die dingen bestaan al jaren niet meer.
Ron M., volgens mij bedoel je die jaren net omgekeerd...
Stoopbad heb daar ook vaak gezwommen, maar ook vaak in het buitenbad.
BeantwoordenVerwijderenEr lag daar ook zo'n houtenvlot in het water, wat trouwens stervens koud was.
Spartelmeer, je had er twee waarvan een met een eilandje.
Dat eilandje was onze piraten eiland en onze luchtbedden waren de piratenschepen.
We probeerde elkaar van onze luchtbedden te trekken.
Wie het langste op zijn luchtbed bleef liggen had gewonnen.
Leuk, leuk dit allemaal.
Die houten vlonder weet ik ook nog wel. Dat ding kon spekglad zijn.
BeantwoordenVerwijderenJe had inderdaad meerder meertjes. Die bij de ingang heet eigenlijk 't Wed, maar wordt door iedereen Spartelmeertje genoemd. Dat meertje had geen eiland. Die andere meertjes waren veel verder lopen.
Nou, Ron; het verschil tussen 54 en 57 jaar is niet zo groot, hoor! Gewoon een kwestie van naar Max Geheugentrainer kijken en meedoen, HAHAHAHA...
BeantwoordenVerwijderenJa. Ik heb heel bewust geleefd. Doe dat nog, maar zeker ook als kind. Ik was net een ''spons''. Ik consumeerde alle indrukken. Dat heeft Ed ook wel!
Ik was weleens jaloers op hem. Wij (vader, moeder en zus) gingen in de vakantie, inderdaad, weleens naar de kust, of zo. Of brommertochtjes maken naar de Zaanse schans. (Molens kijken, dus heel educatief. Vond pa belangrijk en ergens had hij zeker wel gelijk!)
Maar Ed ging altijd met zijn vader en moeder en zusje Margreet naar Spanje. Dan kwam hij na drie weken ''zo zwart als de plaat'' weer terug en zag je alleen een paar blikkerende tanden tevoorschijn komen.
Daarachter zat zijn gezicht, hahahaha... Die kleurde echt bruin, net als zijn moeder. Die had ook zo'n ''leren huid''. (Inktzwart, echt!)
Maar ja... Als zoon van een ''spoorkees'' was dat de resultante van ''vrij reizen''. Mijn pa werkte bij het Haarlems Dagblad, dus van een gratis krant werd je niet zo bruin. Hoogstens zwarte vingers van de drukinkt, hahahaha...
Inderdaad; Pirateneiland heette dat middenstuk! Stoopsbad was het domein, heel vroeger, van mijn opa.
Die was daar in de oorlogsjaren chef badmeester en leerde de ondergrondse verzetsbeweging hoe ze Duitse uniformen konden stelen. (Moest je die bankjes opklappen van die kleedhokjes en dan kon je zo naar binnen glippen...)
Kostte hem bijna een fusilage. Maar hij kon worden vrijgesproken door een van zijn zussen die Duits sprak en een beetje, geloof ik, van de ''Hou Zee'' was... Was op het randje! Ja, hij was dapper, mijn opa, hoor!
Mijn moeder mocht als jong meisje altijd plaatjes draaien in Stoops bad. JE had, modern voor die tijd, luidsprekers in het buitenbad en wellicht ook binnenbad?
Dan mocht ze plaatjes opzetten van theaterorganisten Reginald Dixon, Reginald Ford of dat soort dansmuziek van toen.
Tenslotte: (ga ff eten..) Herinneren jullie de Bokkendoorns nog? Heb ik ook gezwommen. Was toch ook een groot duinmeer, dacht ik?
En hebben jullie weleens in Velserend gezwommen? Dat natuurbad in Velsen, bij de Ruine van Brederode... Tja... we konden veel kanten uit!
Ja, wij waren best wel gelukkig met dat gratis reizen met de trein. Alleen het bespreken van zit- of slaapplaatsen moest worden betaald. Dat is nu ook niet meer, met dank aan de Belastingen...
BeantwoordenVerwijderenNaar Spanje gingen we pas vanaf 1968, eerst met de trein, en vanaf 1975 met Transavia. Daarvoor gingen we altijd naar Oostenrijk, op één jaar na, toen ben ik een paar weken bij kennissen van mijn ouders in een strandhuisje op het strand van IJmuiden geweest. Ook dat was erg leuk.
Wat heel frappant is, een collega waar ik dagelijks mee werk, is een zoon van één van de kinderen van die kennissen. Ik heb dus vroeger samen met zijn vader en oom gespeeld...
De Bokkendoorns ben ik ook wel eens geweest, samen met Iemke Zoer (ouweh...) en zijn moeder, in een Fiatje 500 stationcar. Je mocht daar wel zwemmen, maar je moest dan wel uit het zicht van het restaurant blijven. Volgens mij kan dat nu niet meer.
Velserend ben ik nooit geweest. Ook dat is opgedoekt, er liggen nog wat restanten, maar het zwemgedeelte is weg.
Tjonge, wat een herinneringen weer. Leuk hoor.
Alleen jammer dat het bij ons clubje blijft, maar de lol is er niet minder om.
Jahahaha... Imke Zoer. Prachtig! Wist niet dat Velserend weg is, grotendeels. Jammer! Was echt een natuurbad. Geen choor, niks! Wel algen, enz.
BeantwoordenVerwijderenje kon naar een boei zwemmen, in het midden. Water was wel stervens koud, dat weet ik nog wel. Nog even over Stoopsbad.
Ik heb er van mijn leven ooit 1 keertje gezwommen. Mijn ogen waren volledig ''bloed-doorlopen'' van het chloor. Ik zal jullie een leuk, kort verhaaltje vertellen. Eigenlijk prive, maar vooruit... Dit kan nog wel...
Mijn opa was dus chef badmeester in Stoopsbad, in die oorlogsjaren van 1942 tot, dacht 1948 of zo. Toen is hij Bouwkunde gaan studeren en en ING. bouwkunde geworden. Maar okay. Toen hij badmeester werd, om de arbeits-einsatz te ontlopen.
(Hij wilde in Haarlem blijven en was daarvoor timmerman... Wilde hij niet weten voor de Duiters...) kreeg na de oorlog mijn moeder verkering met mijn vader.
Mijn vader, een jongen uit de Spiegelstraat (Burgwal-buurt) zwom weleens met vrienden in dat elite-bad, wat het toch wel was. Hij dook altijd van die hoge balustrade af, zo het bad in. Dat had je daar.
Mijn opa zag eens 'n keer en riep keihard (aan moeders kant, ben ik ook mee behept, hebben ze loeiharde stemmen...) ''HEEEEEE.... HIERRRRKOMENNN.... ERUITTTT....''
Wat bleek? Hij had mijn vader al paar keer gewaarschuwd om NIET (!) van de balustrade af te duiken... TOCH DOEN... Hij kon zijn zwemkaart inleveren en voor straf ontzegging tot toegang v.h. zwembad.
De week erop kreeg hij verkering met mijn moeder... Hij kwam haar thuis ophalen... WIE deed er open???? PA ENDERT! (Meisesnaam van mijn moeder.) NEEEE. HEEE!!!!
Mijn vader schrok en het gezicht van mijn opa sprak ''boekdelen''. Ga je met HEM???? Nou, het heeft nooit zo lekker ''geboterd'' tussen die twee, geloof ik.
Mijn opa had een andere ''vrijer'' voor zijn enige dochter in gedachten... Maar een ''schoffie'' uit de Burgwalbuurt?
Nou... dat kostte voor hem een hele mentale overwinning om uiteindelijk voor hun huwelijk te tekenen. Vond het een leuk, echt gebeurd, verhaal en hoop jullie er even mee vermaakt te hebben...
Nog een laatste (voor vandaag!) korte bijdrage. Ik ben bezig om zoveel mogelijk persoonlijke herinneringen in een manuscript te verwerken.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop, wellicht komt het ervan, om e.e.a. in boekvorm uit te laten geven. Het zijn plannen. Misschien in de loop van het komende jaar... (En dan moet het ook commercieel boeiend zijn! Want een uitgever is niet zo snel gevonden.)
Heb inmiddels zo'n 9 hoofdstukken geschreven. Schrijf niet iedere dag, maar als ik zin en inspiratie heb. (Componeren kun je ook niet iedere dag. De ''vonk'' moet er weer ff zijn, zoals vandaag. Dan ''vloeit'' het er vlot uit.)
Dus wie weet? Het wordt autobiografisch, maar zodanig dat iedereen zich in mijn herinneringen zal kunnen herkennen. Omdat het herkenbaar is! Omdat we allemaal dezelfde herinneringen delen.
Het gaat over veel (exclusief) Richard Holkade-herinneringen. Een hele klus, maar het vordert! Kom er volgend jaar op terug. Ga er nog flink wat hoofdstukken aan vast breien. Komt wel goed.
Jonge jonge Ron? wat kan jij verschrikkelijk leuke dingen vertellen.
BeantwoordenVerwijderenOnder het lezen dacht ik bij me zelf, waarom wordt ie geen schrijver en gaat ie een boek schrijven.
Naderhand ik verder lees, lees ik ineens dat jij er eigenlijk al een beetje mee bezig bent, klasse Ron.
Als het je lukt om het uit te geven, dan koop ik er vast een, of krijg ik hem cadeau, Hahahaha.
Echt, zoals jij dat verwoord, zo kan ik het niet, ik denk dat Ed er net zo over denkt.
Weten jullie waar ik ineens aan moet denken,Wij met z'n alle hebben zo te lezen overal gezwommen, gespeeld en woonden vlak bij elkaar. Bijvoorbeeld tijdens het zwemmen waar dan ook, hebben wij elkaar vast wel eens ontmoet of tegen elkaar aangebotst tijdens een baantje trekken, en wie weet, elkaar uitgescholden.
Zoiets van "Hé kan je niet uit je doppen kijken #$@%!!! zegt die andere weer "je bent zelf een &*(&^%#) Hahaha
Nu zitten wij met elkaar er over te vertellen, vindt ik ergens wel komisch.
Velserend ben ik volgens mij nog nooit geweest, of was dat ergens in Haarlemnoord daar was volgens mij ook een meertje, volgens mij was daar een of andere sportpark????
Als jullie dat meertje bedoelen, dan ben ik er wel eens geweest.
Ron, dat water was zeker stervends koud, als je er in dook wist je niet hoe gauw je er weer uit moest komen.
De ruine van Brederode ligt toch niet in Velsen, volgens mij in Santpoort of wordt het bij mij te mistig. Hahahaha.
Als ik het zo allemaal bekijk, is er weinig animo wat andere lezers betreft om iets leuks te schrijven, maar inderdaad Ron! de lol is er niet minder om.
Ron M.
Nou, weet je Ron; die komen wellicht vanzelf wel. Zolang het weer goed is en de temperatuur belachelijk hoog voor de tijd van het jaar, krijg je ze niet zo snel aan de p.c.
BeantwoordenVerwijderenMaar volgende week wordt het weer kouder en straks gaan we de winter in. Dan zoeken de mensen hun vertier weer meer binnenshuis en zoeken ze ook vaker de sites op. Zo werkt dat meestal wel.
In kan mij geen meertje in Haarlem Noord herinneren? (Tenzij je dat meertje bedoelt, bij de Waarderpoldertoren, maar dat zal denk ik niet, he?) Ik weet wel een zwembad.
Die heet ''De Planeet'' aan de Planetenlaan. Dat is een mooi en groot zwembad. Mijn neef heeft daar aan wedstrijdzwemmen gedaan. Daar keek ik weleens.
Velserend lag in Velsen. Het was een z.g. natuurbad. Dus geen chloortoestanden, maar inderdaad behoorlijk koud water, want er werd niet gefilterd en ook werd het water, wat in een binnenbad wel het geval is, niet verwarmd.
De ruine van Brederode lag, meen ik, er vlakbij. Momenteel kun je de skeletten bewonderen in het museum, daar, van de echte ''Heer van Brederode'' en zijn vrouw.
Zij een klein vrouwtje geweest van nauwelijks 1.60 m. Meneer zelf een reus van ruim 1.95 m. wat voor die tijd (12e eeuw) uitzonderlijk lang was.
Zou ze wel willen zien, maar ja... Wat moet je tegen ze zeggen??? HAHAHAHAHAHA... Moet je ook weer tijd en zin voor maken. Die ruine ben ik weleens ingeweest met mijn ouders. Was wel leuk!
Ach ja, dat schrijven. Ik heb weleens vertaalwerk gedaan, ooit. Kreeg het niet uitgegeven. Of niet ''oorspronkelijk genoeg'', of er was ''geen markt'' voor. (Ging over het leven van een beroemde Franse kerkorgel-bouwer.)
Maar die herinneringen worden autobiografisch. Dat scheelt weer ''onderzoek''. e.d. Ik heb nog steeds een compleet manuscript klaarliggen over mijn leven.
Maar daar heb ik nog geen uitgeef-plannen mee. Ik moest eerst antwoord zien te vinden op de vraag: ''wie zou het kunnen interesseren?'' Maar die herinneringen en buurtbelevenissen zijn van ons allemaal.
Dus daarom kan dat, wellicht ook commercieel, interessant zijn. Maar ik doe rustig aan en haast me niet. Voorlopig nog lekker doortikken..
Okay, Ron (en Ed en anderen, wellicht?) Verders vandaag geen tijd om bijdragen te schrijven. Ik krijg dadelijk visite van een audiokameraad.
Die heeft de equalizer voor mijn vintage Bose 901 serie 2 luidsprekers compleet gemodificeerd en gerestaureerd. We gaan straks het resultaat beluisteren en beoordelen, dus mijn zondag is weer gevuld met muziek en techniek. Gezellie!
Ik lees jullie vanavond laat of morgenochtend vroeg vast weer, mochten jullie nog hebben gereageerd en anders uiteraard weer tot ziens! Ik wens jullie een fijne zondag / week toe!
Grtx,
RON.
O??? Was jij diegene Ron??? Je liep ook altijd in de weg.... ;-))
BeantwoordenVerwijderenIn Haarlem Noord had je voor zover ik weet geen meertje, wel twee openlucht-zwembaden, de Houtvaart en Kleef bad. De Houtvaart bestaat nog steeds, maar Kleef bad is al jaren geleden gesloopt. Deze laatste lag inderdaad in een sportpark op de hoek van de Kleverlaan en de Randweg/Delftlaan. Ja Ron H., óók daar heb ik wel gezwommen, en inderdaad, ook kippies... ;-)
Mooie tijd qua zwemmogelijkheden in Haarlem.
Velserend lag inderdaad vlakbij de ruïne van Brederode, en dat was inderdaad niet in Velsen, maar in Santpoort Noord.
En inderdaad, ook nog zwembad De Planeet.
BeantwoordenVerwijderenDie heeft nog eens in de fik gestaan.
Toch Santpoort-Noord? Okay... Ik zal mijn ''vermeend bestand'' met jouw info overlezen! (Wat een team, he?
BeantwoordenVerwijderenWe weten elkaar goed aan te vullen met die herinneringen, maat!) Even copy en paste en je info staat op mijn ''harde schijf'' der herinneringen, inmiddels.
Ja! Klopt! En niet zo'n beetje ook! Ik was toen nog bij dat bad wezen kijken tijdens die brand. Maar het is weer mooi hersteld.
En inderdaad, Ed; nu je het zegt; de Houtvaart is ook een zwembad. Er was ook nog ''het Houten Bad''. Maar dat was, dacht ik, weer ergens bij de Westergracht, voorbij de spoorbomen, he?....
Ja heren. Ik moet afsluiten... de bel gaat... Tot sprekens!
RON.
Ron, de Houtvaart is hetzelfde zwembad als jij bedoelt, bij de Westergracht na de spoorbomen rechtsaf. Dit is nu een monumentaal zwembad geworden.
BeantwoordenVerwijderenZoek maar eens Ruïne van Brederode op Google Maps. Dan een stukje naar links, en dan zie je het water en de restanten van Velserend liggen. Je kunt ook goed zien dat het in Santpoort Noord ligt.
Ik denk dat ik weet welk meertje het was(hoop ik)
BeantwoordenVerwijderenRecreatiegebied Spaarnewoude, zou dat kunnen.
Weet alleen niet meer de exacte benaming van dat meertje, zal ook niet meer bestaan na al die jaren vrees ik.
Ron M.
Dat meertje in Spaarnwoude bestaat zeker nog wel.
BeantwoordenVerwijderenNog zo'n leuke herinnering. Wellicht deed jij dat ook, Ron, met vrienden? Ik ging vaak met Ed naar het Centraal Station, fijn treinen kijken.
BeantwoordenVerwijderenKonden we uren doorbrengen en de ene, na de andere trein zien vertrekken. Vooral Ed! Jij, Ed, was daar helemaal ''gek'' van, zo weet ik nog! Je kon er geen genoeg van krijgen, als zoon van een N.S. medewerker.
(Vind het woord ''spoorkees'' een wat typische benaming. Klinkt bijna zelfs als ''mafkees'', hahahaha..., en zo zou ik je vader absoluut NIET willen noemen! Was 'n fijne vent, meen ik!)
Nu zou je worden weggestuurd, maar vroeger was er geen perron-chef, of wie dan ook, die naar de reden van je verblijf, daar, vroeg.
Kreeg je honger, trok je een Marsreep, of zo, uit de automaat. En dan maar kijken. Facinerend voor kinderen... We waren wel ondernemend!
Ed en ik zijn ook wel, meen ik, helemaal naar Schiphol gefietst. (Of was dat met mijn neef?) naar de startbanen, vliegtuigen kijken.
Of naar het promenade-dek van Schiphol zelf. Keek je zo op het verzamelpunt van al die verkeersvliegtuigen. Wat was dat spannend!
Ik was op latere leeftijd vaak op het circuit te vinden.
BeantwoordenVerwijderenEn zat op voetbal (T.Y.B.B.) volgens mij is die voetbalclub er niet meer, de naam kom je nergens meer tegen.
Maar even over het "thema zwembad!! ga eens naar www.houtvaart.nl
Is wel leuk om te lezen.
Ik had ook twee foto's naar Ed verzonden.
Twee foto's van het Sportfondenbad, kwam ik tegen op internet.
Ron M.
Ja, ik heb het gelezen over ''De Houtvaart''. Leuk! Ik heb er zelf nooit gezwommen. Heb mijn vader er wel over gehoord en zwom er ooit ook.
BeantwoordenVerwijderenHet gekke is dat ik veel ondernemender als kind was, maar in mijn pubertijd een ''omslag'' kwam. Toen zat ik veel op mijn kamer en was bezig met mijn audio-hobby, of maakte huiswerk.
Maar tot mijn 11e a 12e jaar speelde ik met buurtvrienden en speelden kinderspelletjes. De speeltuinen waren een dankbaar object en reeds veelvuldig besproken. Dat is een ''Care passe''.
Het jonge in aanbouw zijnde Schalkwijk was ook een prachtig speelgebied. Daar kon je lekker op die vele zandbergen spelen.
Ik heb Schalkwijk ook zien ontspruiten van een klein gebiedje, naar een enorme oppervlakte bestaande uit deelwijken Meerwijk, Molenwijk, ondergebracht onder de verzamelnaam Schalkwijk, dat inmiddels zowat wel eigen Stadsrechten zou moeten hebben. Is een complete stad op zich!
In 1961, toen mijn ouders en ik op de flat kwamen wonen, was Schalkwijk net in wording. Die opbloei hebben we ook allemaal meegemaakt.
Heel bijzonder eigenlijk, toch? En de Prins Bernardlaan heb ik zien asfalteren, als kind, met een ouderwetse STOOMWALS... Prachtig met dat vliegwiel, dat rode vliegwiel. Schitterend!
Nog zo'n heerlijke herinnering. Ik weet nog dat in, zeg 1962, de hele Slachthuisstraat open lag. (Zat nog op de ''kleuter-academie''.) Kon je lekker in die stenen rioleringsbuizen spelen die klaar lagen om later aangelegd te worden.
En het heien bekijken. Houten palen gingen de grond in. Dragline. Twee palen door die ''bril'', daarboven.
Een hijblok ertussen en dan moest dat blok telkens mechanisch omhoog en naar beneden en schudde die hele kraan bij elke klap. (Ed en ik en nog een buurjongen deden dat na met onze karren en gingen we ook ''heimachine'' spelen, zo weet ik nog!)
De geur van Bakker Vermaat, als ik naar de Kleuterschool ''De Kleuterwereld'' werd gebracht, achter op de fiets door mijn moeder. Niks zo lekker als de geur van supervers gebakken brood. Heerlijk!!! Wat een tijden...
Hijblok = HEIBLOK. (FOEI!!! Wel taalgevoelig, maar ook schrijvers vergissen zich nog weleens...)
BeantwoordenVerwijderenZojuist een leuk stukje gelezen over Tom Leeuwenburg, de bekende slager uit de Hannie Schaftstraat. Sommige klanten kent hij al 23 jaar.
BeantwoordenVerwijderenHij heeft gelijk met wat hij zegt! Kleine winkels hebben ook een sociale functie. Het directe 1 : 1 contact is leuk.
Ik maak altijd een praatje met hem, of zeg hem, minstens, altijd goedendag in het voorbijlopen, op weg naar de volgende winkel. Die van Rob Roodbol.
Helaas heb ik niet zoveel bij Tom Leeuwenburg nodig, maar dat betekent niet dat ik hem, als slager en mens, slecht zou vinden.
Heeft niets met zijn slagerij te maken. De stamppotten, 's winters, die Leeuwenburg maakt zijn fantastisch!
Geen ''lullige'' rookworsten erin, maar echte stevige rookworst! Zijn erwtensoep is geen verdunde ''Bakenessergracht'', hahaha... maar ambachtelijke soep dat STAAT in je maag en ZO wil ik het! Stevig, geurig en zeer smaakvol!
Als het stervenskoud is, wil je een lekkere ''kalorieen-bom''! (Overigens zijn er ook best lekkere bussen erwtensoep en zo, maar ambachtelijk gemaakte soep, daar kan niks aan tippen. Dat is 'n feit!)
Ja, bij Rob Roodbol kom ik veel vaker, omdat hij zaken verkoopt als Staats en lotto-loten, de Mikrogids, enz. Dat zijn artikelen die ik toch wekelijk of maandelijks nodig heb, vandaar.
Zijn vader goed gekend. Grote kale heer waar wij, als kind, onze bommetjes kochten met weer een rolletje klappertjes of ''kogeltjes'' erbij.
(Van die rode plastic dopjes waar wat kruit in zat. Kon je ook op de punt van die bommetjes zetten en knalde ook best wel leuk!)Rob lijkt veel op zijn vader, vooral met ''bril-op''...
Ja, ik heb veel winkeliers zien komen en gaan in de Hannie Schaftstraat, met name. Tom Leeuwenburg, Rob Roodbol en ook My Home zijn echte ''stayers''...
Voor Tom zat de familie Straathof. Ik zie ze nog voor mij. Een grote winkel-eigenaar en een klein hulpje erbij. Vond het net ''Mini en Maxi''.
Dat kleine mannetje had altijd een vuurrood gelaat, weet ik nog. En steevast de vraag... wil je een plakje leverworst of rookworst proeven?'' NOUWWW... dat hoefden ze nooit te herhalen... ''zo veel mogelijk'', hahaha...
Mijn herinneringen aan de Winkelgallerij van de Hannie Schaftstraat waar ik, als volwassen senioor, nog altijd kom!!!
In de Houtvaart heb ik 1 keer gezwommen.
BeantwoordenVerwijderenSamen met mijn broer, die woonde toen in de Voorzorgstraat, dat was vlak bij het zwembad.
Schalkwijk, Ja..daar gingen wij vaak spelen, vooral Cowboytje.
Dat het nog braak lag, fantaseerde wij dat het de prairy was.
Deden we als of wij op paarden reden, dus achter elkaar aan rennen, totdat de voorste ineens stilstond.
De hele meute klapte en schoof in elkaar "zie je het voor je" de reden dat hij ineens stilstond was dat er een grote stier op onze pad stond.
Zag je hem niet staan dan zal je denken, "nee, dat beest stond een beetje in een of andere kuil, dus wij keken er eigenlijk erover heen.
Maar dat beest stond zo plotseling voor ons dat wij ons het apelaserus schrokken.
En nog denk ik wel eens, wie zou het meest geschrokken zijn, wij of de stier. Hahaha.
Dat schalkwijk werd gebouwd gingen wij daar PVC pijpen pikken, daar gingen wij pijl en boog van maken, en natuurlijk blaaspijpen, besjes schieten door open ramen.
Wat de bakkerij aangaat, waar de Thielschool was had je in de buurt een bakkerij(straat weet ik niet meer) volgens mij was dat Bakkerij-Karels.
Mijn Opa werkte daar, hij zelf woonde met m'n Oma in de Hamelinkstraat.
Maar iedere keer als ik er in de buurt was rook het zo lekker naar speculaas, ging ik wel eens naar binnen, kreeg ik een brok speculaas van hem.
Zo had je er ook een in haarlem-noord ergens bij het Bolwerk dacht ik.
Daar rook het ook altijd zo lekker.
Soms denk ik "Goh, kon ik nog sommige dingen nog maar eens overdoen, en niet alleen mijn jeugd maar ook mijn diensttijd, zou leuk zijn, Toch?...maar dat gaat helaas niet Hahaha.
Maar Ron? en Ed...wees maar blij dat we het nog kunnen herinneren, en....in onze gedachten kunnen we het meermalen herbeleven.
Nou, Ron. Als er EEN DING (!) is wat ik nooit (!) zou willen overdoen, is - sorry - het mijn diensttijd. Ik bewaar er alleen maar slechte en rot-herinneringen aan. Ik ben nooit voor een vrijwilligersleger geweest. Beroepsleger, best!
BeantwoordenVerwijderenHet leger was niks voor mij! Zonde van mijn tijd. Heb van alles gedaan. Administratie, boordschutter, verbindingsman, you name it.
Ergste was 14 dagen bij de commando's. Overlevingsbivak. Moest ik verplicht in een tokkelbaan van bijna 30 meter hoog. En met mijn hoogtevrees? NEVER! Grootste ruzie gehad met sergeant. ''JE GAAAATTTT!!!''
Nou, hoe harder je zoiets tegen me schreeuwt, des te weigerachtiger word ik! Werkt averechts, altijd! Dan krijgen ze me met geen 10 paarden of sergeanten in beweging.
(Sowiezo als ik niet wil!) Ik weigerde dus alle dienst. Stelletje idioten! Nee. Geen fijne diensttijd gehad.
Die commando's vond ik een stel mislukte, geflipte Rambo's. Fanatieke dazen! Ooit nog eens ontsnapt. (Echt gebeurd.)
Ben weggelopen uit Roosendaal, uit dat tentenkamp. Zag het niet meer zitten. Naar Station daar gevlucht, maar wist niet waar ik mijn pistool (Browning FN 9 MM) moest laten.
In mijn ''zenuwen'' in mijn weekendtas gestopt (zonder patronen, hoor!) Het lukte om thuis te komen. De norrit zat nog op mijn gezicht. Had je mijn ouders moeten zien... Of ik van Venus was aangekomen!
Nog geen kwartier later... Ja hoorr... Kwam een Marechaussee-busjes aangescheurd. Twee man sterk stormde de trap in de flat op... WAAR IS DAT PISTOOOLLLL???? Je bent poep-zuur, jongen! Dat kost je een ''douw!''
Kostte me nog opsluiting bij de Marechaussee. (Dessertie-gevalletje...) en 1 week zwaar arrest op de Kazerne, kun je nagaan.
Geen Spijkerboor, (Militaire strafgevangenis.) had ik mazzel mee. Dus het liep nog goed af! Moest vaak wachtlopen en slapen, naast de poort.
Kon geen dekens vinden en had het koud, dus pakte ik een stapel Nederlandse vlaggen die overdag wapperden en dat ging best!
Volgende dag hingen ze volledig in de kreukels weer vier te wapperen, hahaha... Ook straf voor gehad.
Tjongejonge... (ONZE VLAG!!! Daar ga je toch niet onder liggen slapen??? Ja hoor! IK WEL!) Kan mij het nou schelen. Ik wilde warm liggen!
Ik was gelegerd in de Saksen Weimar Kazerne in Arnhem en moest daar 's zondag 's avonds weer heen. Met de bus van de Prins Bernardlaan naar het Station. Daar op de trein.
Overstappen in Amsterdam en dan de Trein naar Ede Wageningen / Arnhem, of ik pakte de Duitse trein die tot Keulen doorreed, maar ook langs Arnhem kwam en daar stopte.
Die was altijd lekker leeg en had ik de hele coupe voor mezelf of deelde dat met een reisgenoot die ook altijd meereisde. Nee! Ik was volkomen ongeinteresseerd en daarbij tevens ongemotiveerd en deed maar wat...
Totaal dwars tegen de keer in. Ja, zo kon (kan) ik ook zijn als me ''onder druk'' proberen te zetten. IK heb de regie over mijn leven en niemand anders! Alleen het ''stappen'' was leuk op de Korenmarkt, met al die gezellige kroegjes daar!
En zondags live-muziek. En het schieten met een Carl Gustav (BAZOOKA raketwerper met een 84 mm granaat erin. Op de Harskamp en dan maar een ouwe Sherman of Leopard tank opblazen, hahaha...
Mijn herhaling in 1983 heb ik dan ook geweigerd. Ik wilde niet op herhaling.
Had werk en vond het belangrijker om lekker te blijven werken. Moest naar Amsterdam (Sarphatistraat) om mijn bezwaar toe te lichten. Nou, ik heb twee daarna mooi mijn plunjebaal in kunnen leveren.
Helemaal wit beschimmeld kwam die de box uit op de Richard Holkade, STINKEN.. Dat was errug. HELE ZOOITJE, HAHAHAHAAAAHAHAHAHA... Zo aan die koerier meegegeven. Schoenen zagen er niet uit!
Nooit meer wat van gehoord. (Geen ''rekening Man''...) Ja, jongens. Klinkt als een verhaal, maar ik verzin het niet. Allemaal echt gebeurd!
Zijn weer leuke verhalen.
BeantwoordenVerwijderenDie bakkerij zat in de Byzantiumstraat, en dat was volgens mij inderdaad Carels. Die is later gefuseerd met Vermaat die bij de Paul Krugerkade in Haarlem Noord zat. Bij ons kwam altijd een broodventer van Carels (en dus later Vermaat) langs met zo'n Spijkstaal elektrokarretje. Vreselijk aardige man, en ik kreeg ook wel eens een lekker kadetje van hem (klant he...).
Nooit gedacht dat ik later nog eens als bakkershulpje bij Vermaat zou rondlopen. Een kennis van mijn ouders had een broodwijk in Bloemendaal, en ik ging op zaterdag en in de vakanties altijd mee. Verdiende niet zo veel, maar wel een giga hoop gezelligheid, én onbeperkt uit die broodbus eten... O ja, ik kreeg ook altijd een literfles prik van hem. Mooie tijd was dat.
Voordeel is wel, dat je mij écht niet belazert met oud brood, want dat voel ik meteen.
Tja Ron, die diensttijd heb je toch niet goed aangepakt. Ik kreeg het voor elkaar dat ik werd afgekeurd, en hoefde ik dus niet die tijd van mijn leven nutteloos te zijn. En mijn werkgever was daar ook wel content mee. En anders had ook ik een probleem gehad, want ook ik heb enorme last van hoogtevrees en was ook zeker niet naar boven geklommen...
Tja, je bent een Stier, en je blijft een Stier...
BOEEEEEEEE!!!! Hahahaha... Jij begrijpt me,
BeantwoordenVerwijderenEd! Voordeel van ''gelijk gesternd'' zijn, he?
Leuk verhaal van die bakkers-wijk. Jaaaa... Alles had zo zijn voordeel! Ook kregen we weleens een kadetje van de bakker, die ons brood bracht aan de flat.
Dan kwam mijn moeder op balkon met een brief met wat munten erin en een knijper eraan: ''bakker, kunt u even drie kadetjes pakken...
Voor Ron, Ed en ''Jantje'', hahaha... Zaten we droge witte kadetten te eten, maar vers leken het wel gebakjes! Heerlijk! Van die punt-kadetjes. Wat een tijd!!!
Eet smakelijk straks Ed! (En Ron M en andere lezers ook!)
Grtx,
RON.
Dat is een goeie Ron, andere lezers, want die zijn er zat. Vandaag tot nu toe alleen al 56 bezoekers gehad. Helaas geen schrijvers...
BeantwoordenVerwijderenJa, maar let op, Ed; niet alle bezoekers zijn ANDERE schrijvers, hoor! Ik kijk, tussendoor, weleens vaker op je blog, zonder dat ik wat schrijf.
BeantwoordenVerwijderenEn als ik zin heb, dan schrijf ik weer wat. (Vaak zin, dus, hahaha...) Snap je? Dus dat beeld vertekent enigszins, maar dat doet geen afbreuk aan het feit dat je gelijk hebt met je conclusie dat er meer auteurs moeten zijn, dan de literaire ''driehoeks-verhouding'' van ons, dat deze site nieuw leven tracht in te blazen, daar waar het ons herinneringen delen betreft.
Maar misschien zitten er wel degelijk ook andere mensen, ''stiekum'' mee te lezen. Dus aldus en zodoende, niet tegenstaande het feit.....ehhh... zou het best eens kunnen. Hahahaha... (Lekker bezig. Een 10 voor taal...)
Groetjes,
RON.
Hahahahaha, wit beschimmeld!!denk dat ie met een knijper op z'n neus je spullen heeft weggebacht Hahahahaha, wat zal het gestonken hebben in z'n auto.
BeantwoordenVerwijderenNee..zo erg was het bij mij niet, ik heb zelfs een leuke tijd gehad, en niks van "je gaaaaaat of je Moooeeet.
Goed? er waren momenten dat het niet van mij hoefde, zoals de stormbaan, probeerde me altijd wel met een smoes er onderuit te komen, maar de meeste tijd was het leuk.
Ach, je moet het wel treffen, en dat had ik gelukkig.
Maar op herhaling ben ik nooit geweest, vond ik wel jammer.
Het voordeel van mijn diensttijd was dat ik mijn groot rijbewijs heb kunnen halen, daar ik toen helemaal geen rijbewijs had, was dat wel lekker meegenomen.
Kan je nagaan, het koste me 18 gulden.
Hahaha moet je nu kijken, je bent een vermogen kwijt voor dat papiertje (nu kaartje).
Nou heb je het over een bakker, doet mij denken aan Japie.
Zo? waar ga jij heen "ik ga bij Japie eten, want die eten Kingkorn" Oh, maar dan ga ik ook bij Japie eten.
Weet je wat ik zo lekker vond, dat waren die kapjes wit brood, vooral als het nog warm was "lekkerrrr.
Jazeker! Nog wat meer diensttijd-verhalen. Ik had graag bij de luchtmacht gewild, als ik toch in dienst moest... Maar ja... meer dan 80 procent kwam bij de ''zandhazen'' terecht.
BeantwoordenVerwijderenIk kwam bij het Garde Reciment Grenadiers terecht. Die zitten in oorlogstijd het meest vooraan. Kwartiermakers, Prinses Irenebrigade en dan komen de Grenadiers.
Ik dacht in die volgorde. Nee, was blij dat ik kon afzwaaien. Heb het eind-appel niet eens afgewacht. Had mijn laatste wedde opgehaald bij de Administratie.
We moesten nog wachten, maar een knaap van een andere kamer waar ik weleens mee reisde en ik ''smeerden 'm'' 1 uur eerder. Gewoon 1 trolley-bus eerder pakken.
Geen geklier op station, want ze wilden mij nog eens ''extra pakken''... Dat kwam ik aan de weet, voortijdig, dus ik wist wat ik moest doen. NOOIT terug geweest.
Die kazerne is nu, geloof ik, tot een appartementen-complex omgebouwd. De korenmarkt is er nog steeds. Vergelijkbaar met, zeg maar in Haarlem, de Botermarkt. Allemaal kroegjes...
(Hier hebben we trouwens een bierkelder, gemaakt van een voormalige kerk. De z.g. ''Jopen-kerk''...
Het is wat! ''In de Hemel is geen bier, daarom drinken we het maar hier'', HAHAHAHA...)Mijn rijbewijs mocht ik niet in dienst halen.
Er waren al genoeg gasten die zich hadden aangemeld voor Necaf, YPR 400 pantserwagens en DAF 1 en 3 tonners.
Van die stugge double geclutste grafbakken, waarin je achterin moest zitten en de moord stak van de benzinedampen en dat eeuwig flapperende zeil. Zal het nooit vergeten.
Zat je met je FAL geweer... Zo je nest uit en maar schommelen naar het oefen-terrein De Harskamp. Lag je 's winters met je ''klok en hame-spel'' op een steenkouwe brits op opklappende doelen te knallen..hahaha..
En daarna... HULSEN RAPEN!!! (Ik sliep met 10 graden onder nul in een pup-tentje...
Dat was gezellig ''recreeren, hoor!'' BRRRR... En dan maar schuttersputjes graven. Sliep je net... VIJAND IN ZICHT en werden van die enorme strijkers voor je tent gegooid.
Ik heb vlak voor mijn afzwaaien er stiekum 6 meegejat... Twee weken na mijn afzwaaien was het Oud en NIeuw en denk dat Ed nog wel weet, hoe vreselijk hard die rode dingen knalden... BOEEEMMM!!! Eerst witte lint afscheuren en aanstrijken die dingen. KLAAPP!!! Grote flits.
Nog 1 regeltje over het brood. Weten jullie nog die Duitse bakker, aan de Willem Pijperstraat. Kwam erin, na Albert Heijn. Hadden Duitse Kaiser-broodjes. Die grote ronde witte.. Ook zo lekker! OVERRRR....
Hahahahahaik krijg straks nog een scheurbuik van het lachen hahahaha.
BeantwoordenVerwijderenWeet het heel goed zo'n pup tentje.
Dat waren twee zeiltjes aan elkaar geknoopt geloof ik.
Ik heb in mijn diensttijd er 1 keer in geslapen buiten vroor het 8 graden onder nul.
Werd je door zo,n idioot s'nachts gewekt omdat je in die rot kou wacht moest lopen, lag je lekker warm in die slaapzak(waren wel goeie slaapzakken trouwens).
Dacht, dit gebeurt me nooit meer.
Sinds die dag heb ik nooit meer in zo'n rot tentje geslapen.
Ik sliep voortaan in de 1tonner (Daf ya 126).
Zooitje van die camouflage netten achter in de bak, en ik lag daar als een vorst te pitten, terwijl het buiten een klote weer was.
Volgénde dag had ik er een soort kacheltje er in staan, het waren een paar gewone kaarsen met daar over heen een bloempot, die hadden we ergens uit een tuintje gepikt, door die bloempot verspreide de warmte, maar wij hadden het niet meer koud hahaha.
Gelukkig zat ik niet bij de zandhazen, maar bij de verbindingen (lijntrekkers) moesten telefoon verbindingen regelen.
Lijnen uitrollen van de ene kamp naar de andere kamp, soms over een afstand van een kilometer of 6.
Hahaha, weet nog dat tijdens een schietoefening dat iemand moest schieten met een punt50.
Degene die schoot was een kleine opdonder.
De punt50 stond op automaat, bij het afvuren kwam er een salvo los RATATATATA, Hahahaha, het was als of hij op een lading fibrators lag.
Alles trilde en schudde bij hem van wege de terugslag.
Ik was gelegerd in Nunspeet, van de kazerne is niets meer van terug te vinden, alles is gesloopt en terug gegeven aan de natuur.
Ron M. Overrr, Hahahaha
Hohohohohoho "Oh nee, verkeerde lach, dit was de kerstman.
BeantwoordenVerwijderenHahahaha, wat een lekkere slap geouwehoer hé, HEEERRRRLIJK.
Nog een fijne avond mannen?
Ron M.
Ik doe er nog eentje, kan mij het schelen. Past goed in kader van jeugdherinneringen en daarna probeer ik ze weer wat dichter bij huis te plaatsen, maar gelukkig doet Ed op zijn blog niet moeilijk als herinneringen ff meer in de breedte worden getrokken. Daar voel ik me hier wel thuis.
BeantwoordenVerwijderenOkay, terug naar de lichting '77 / '78. Eerst goedgekeurd, jaar ervoor, in de Sarphatistraat in Amsterdam. (Oranje Nassau-kazerne, dacht ik.) Hele dag. Multiple-choice vragen invullen. Lengte opmeten, gewicht... Kortom; hele check.
En jaar hoor; kort voor opkomst... De brief van het Ministerie van Defentie. Uw legerplaats wordt de Saksen Weimar-kazerne. Welja! Lekker dicht bij huis...
Niet de Ripperda-kazerne, maar gelijk helemaal in Gelderland. Had gelijk flink de balen in. Urenlang in de trein zitten. Nou. 1e opkomst...
Mijn vader bracht me weg. En daar zat in, in de treincoupe van een ''Hondekop''. (Zo heette die trein, weet Ed ook wel als N.S. kenner! Die reden dacht ik toen nog.) Hoe dan ook...
Zat je in die trein en zag mijn vader optisch krimpen en tenslotte als een ''Smurf'' de stations-trap afdalen. Nog 1 keer gedag zeggen. Zat stijf van de zenuwen. Ik en veranderingen...
Eenmaal in Arnhem gelijk ''ingelijfd'' en kon in burger achterin zo'n DAF 3 tonner zitten met allemaal vreemde gasten erbij... Vond het 3 x niks! Volgende dag de leger-tandarts bezoeken. Was verplicht, de dokter. Stereo-prik halen.
Toen begon het nieuwe leven voor 14 maanden. Ik deed de excersitie niet goed. ''Jij blijft na het weekend-appel in militair tenue hier. Dan zal ik je een uur extra les geven,'' zei een Sergeant. ''Ik dacht het niet. Dat kan maandag ook. Nu ga ik naar huis!'' O ja? JAZEKER!!!
Vrijdags om 16.00 uur werden we altijd met speciale leger-bussen naar het Centraal Station van Arnhem gebracht... Daar stapten we in de trein naar Utrecht / Haarlem.
Of Amsterdam / Haarlem. Dus ik stond IJSKOUD in BURGER-TENUE op appel. ''Wat had ik gezegd, soldaat? IN MILITAIR TENUE...'' ''En IK ZEI dat IK naar HUIS ga en dat doe ik dus! Net als iedereen...
''Naar boven! Omkleden en binnen tien minuten terug,'' kreeg ik als bevel. ''En haal die handen uit je zakken, soldaat!'' ''Dat maak ik zelf wel uit, want ben nu in burger,'' diende ik hem van repliek. (Nog verder mijn hakken in het zand!'')
Ik naar boven en verzon een list. Allemaal, trouwens, ECHT gebeurd. Ik verzin niks. Het ging zoals ik schrijf...
Maar omdat ik vaak moest wachtlopen met een Browing FN en een magazijn kogels in mijn broekzak, want mocht niet in het pistool zitten, dus als je overvallen zou worden, was je toch te laat om te laden, maar Was veiligheidsvoorschrift...)
Ik liep naar boven en via de nood-uitgang, achter het kazerne-gebouw de stalen brandtrap weer af, naar beneden. Ik liep OM het gebouwen-complex heen en zag die Sergeant naar boven kijken, waar of ik bleef.
Toen hij even niet keek, glipte ik stiekum, als een dief in de nacht, de poort uit en holde naar een net klaarstaande trolley-bus, bij de halte pal voor de deur, hahahaha... Wat een sukkel, die gast...
Ik zei dat ik naar HUIS zou gaan en wat ik zeg doe ik! Zo ben ik en zo blijf ik, toen al! Nou, lekker weekend gevierd. Maar toen 's maandags terug... JIJ DAAAARRRR... BIJ MIJ!!!!!
Dat was de kapitein... Waar of ik was? ''Nou, thuis zoals ik zei.'' Had een ''dienstbevel'' geweigerd en kreeg 1 week licht arrest.
De administratie was geweldig. Mezelf en blut uitgegeven ''maten'' stiekum gratis vervoertjes verstrekken... Totdat ze er achterkwamen en werd ik verraden en werd ik van de administratie getrapt, HAHAHAHAHA... Tjee!!!)
Ja, nog heel even, in relatie tot mijn oude flatwoning de militaire dienst. Ik zal nooit vergeten hoe erg ik dat vond om 's zondagsavonds weer weg te gaan, volkomen en totaal tegen mijn zin in.
BeantwoordenVerwijderenDan liep ik de Willem Pijperstraat uit en pakte ik de bus aan de Prins Bernardlaan, bij de halte, ter hoogte van de ingang van het Reinaldapark. Tussen twee kieren van de andere oude flats in kon ik zo op de achterkant van onze flat kijken.
Dan zag ik mijn moeder in de keuken staan afwassen, of zo. Lekker gezellig licht aan en stond ik in de kou, want had mijn training in de winter, op de bus te wachten. Nog altijd moet ik, onwillekeurig, naar rechts kijken, als ik weleens dat fietspad afrijd, nadat ik op visite ben geweest bij mijn moeder die, sinds 3 jaar, in Roomolen woont, in een appartementje.
Het zijn details die je altijd bijblijven. Overigens maakte ik een foutje. Een aantal bijdragen eerder zei ik, dat ik ''voor'' een vrijwilligersleger zou zijn. Dat klopt niet. Ik was en ben altijd TEGEN (!) een verplicht (onvrijwillig) leger geweest.
Ik vond het dan ook perfect dat er zo, dacht midden jaren '80, een beroepsleger kwam. Daarin participeren louter 100 procent gemotiveerde gasten.
Wij hadden in die tijd, als verplicht leger (iedere jongen van 21 jaar MOEST opkomen!) een slechte reputatie in het buitenland. ''Bij elkaar geraapt zooitje''. Veel te lang haar onder die baretten en vaak onaangepast gedrag.
Nou, dat laatste weet ik nog wel. Zet op 1 kamer maar eens reprecentanten van de volkswijken van Amsterdam / Den Haag / Rotterdam enz. bij elkaar. Wordt ''oorlog''.
Hagenezen moeten Amsterdammers totaal niet en andersom. Er waren er maar weinig die echt ZIN hadden in Militaire dienst.
In mijn geval leidde het slechts tot ongemotiveerdheid en duidelijk verzet tegen alles, tegen m'n zin in! Maar die laatste dag ervoer ik alsof ik uit ''Colditz'' was ontsnapt. December 1978. Laatste wedde opgehaald. 1 uur eerder ertussenuit ''getaaid''.
Met nog een gozer die het mega-zat was. Niemand meer gedag gezegd. Ook dat legerkader niet. Was blij dat ik eindelijk, ik zeg het wat grof maar zo voelde ik het, ''op kon rotten'', er vandaan.
We zijn de poort uitgeflipt. Trolleybus genomen en nog 1 keer het station in Arnhem ingelopen. Rinus, zo heette die maat van me, woonde in Utrecht, dus ik besloot in Utrecht op Haarlem over te stappen. Konden we nog lekker napraten.
En toen thuiskomen. HEEERRRLLIJK... BEVRIJD uit dat leger. Ik was weer burger. Kon weer lekker eten. (Kazerne-eten was niet altijd beroerd en de Nasi was zelf heerlijk, maar als ze spruitjes hadden, haalden we hele zakken patat bij een patat-stalletje, NET buiten de poort. Die man die gouden zaken, tot grote ergenis van de keukenploeg, hahaha...) Maar die bevrijding. O, jongens wat was dat fijn!
Weer de eigen-regie! En dan de feestdagen in. Heb ze zelden, daarna, zo intens beleefd. Het voelde goed en vanaf 2 januari 1979 kon ik weer bij de N.R.M. beginnen als tekstverwerker op de Video Input.
Zo, volgende herinneringen en tussenstanden over de sloop-activiteiten doe ik weer wat korter, hoor! Althans; ik probeer het. Maar merk dat jullie het leuk vinden, die verhalen.
En inderdaad, Ed; ik heb het niet goed aangepakt bij de keuring in 1977. Maar ja... Ik kon ook niks aanvoeren, want ik mankeerde niks. Ik dacht dat jij, toen al, met je rug zat??? Ja, dan maak je kans op uitsluiting ervan, he?
Ik was in de eerste instantie ook goedgekeurd hoor. Maar later bedacht ik mij dat ik misschien wel eens problemen met mijn rug zou kunnen krijgen, en dus heb ik toen een herkeuring aangevraagd. Het resultaat is bekend...
BeantwoordenVerwijderenAls ik had moeten opkomen, had ik naar Den Bosch gemoeten, en was ik bij de intendance terecht gekomen. Waarschijnlijk was het een lekker baantje geworden.
Ik vraag mij af of ik die papierzooi nog ergens heb liggen.
Dat wist ik niet, Ed. Maar mijn vermoeden is, opzich, logisch.
BeantwoordenVerwijderenIk zat niet zo erg ver naast de waarheid. Alleen de volgorde klopte niet helemaal.
Het enige wat ik nog heb, is de uitslag dat ik niet meer op herhaling hoefde en dat mijn plunjezak ingeleverd kon worden.
En mijn militair paspoort heb ik nog bewaard. (Weet ik precies, wanneer ik de laatste D.K.T.P. herhalings-injecties (z.g. ''stereoprik) heb gekregen.
En ja... Intendance; dan had je het zeker makkelijker gehad dan ik. Maar okay... Uiteindelijk werd je na de herkeuring afgekeurd... Dan had je mazzel!
Het enigste wat ik heb bewaard is, mijn milltaire rijbewijs, een herinnerings tegeltje, mijn naam plaatje en het grootverlof bewijs plus de nodige foto's.
BeantwoordenVerwijderenHa, voor mijn opleiding moest ik naar Blerick(Limburg)"Frederik Henderik Kazerne" ook zo'n pokke-end, daarna naar Nunspeet "Generaal Winkelman Kazerne" alweer een klere end.
Heb me wel eens verslapen in de trein.
Ik moest naar Nunspeet en werd ik wakker in Hardewijk, kon ik met de Taxi terug, en meteen een paar tientjes armer.
Er schiet mij ineens iets leuks te binnen. (Jij zult dat ook wel herkennen, Ron!) Ed en ik speelden vaak, vooral als het slecht weer was, op de onderste trap, in het trappenhuis, of boven.
BeantwoordenVerwijderenEd had, uit een heel arsenaal aan speelgoed, een gigantische, wat was het? Een emmer of doos met speelgoed soldaaltjes, speelgoed tanks en weet ik wat.
In zijn kinderfantasie, groter als dat van mij, ik weet het nog heel goed, zat hij echt hele ''veldslagen'' te fantaseren en was helemaal ''een'' met zijn spel. Hij toonde zich een groot militair strateeg en wist op die paar vierkante meter menige slag te winnen van de vijand.
(Ed; je snapt dat ik die herinnering niet bedoel om je een beetje voor schut te zetten, hoor, maar bedoel het echt zoals het was en nog weet. Als kind was je fantasie-rijk en speels.) Jij was de initiatiefnemer met spelletjes en wij volgden wel, hahaha... Ondernemend kind!
Prachtig! Daarom heeft het mij altijd verbaast dat uitgerekend ED, jij, geen hoge legerfunctie hebt bekleed. (In retrospectief, maar nu weet ik waarom.) Jij, was altijd met legerspeelgoed bezig, of de speelden met klapperpistooltjes een aanval na. Dan riep je keihard: TEN AANVAL!
Dan was de grote box, in jullie portiek, de ENCLAVE, HAHAHAHAHAHAHA... Tot grote ergenis van de buren erboven, want die werden gek van het geschreeuw en geknal van menig klappertje of plastic kogeltje...
En jij had de loper, dus niemand kon ons eruit jagen of opsluiten, bij jullie in de grote box. Jij was dan ''Hitler'' die menige veldslag won, ofzo...
Een beetje genant zoals dat nu klinkt, maar we moeten het wel even hierbij plaatsen in het perspectief van een kind dat nauwelijks wist wie die vent in werkelijkheid was geweest en vooral wat hij had gedaan.
Maar ik weet nog dat ik eens met een speelgoed geweer met klappertjes buiten speelde en door een ouder iemand werd aangesproken, dat het geen goede zaak was om daarmee te spelen, want de oorlog is geen spelletje... HALLOOO, moet je tegen een KIND, zeggen. Dus ik had ook meteen zoiets van: HUHHHH... Waar heeft 'ie het over?
Ik speelde gewoon onschuldig... Zeker slechte ervaringen gehad in de oorlog. Ja, wie niet? Maar om dan zo belerend tegen een kind te doen...
Tja... Dat gebeurde dus ook weleens... Werd je gecorrigeerd door onbekende ouderen. Moet je nu eens proberen... ''WAT MOET JIJ TEGEN MIJN ZOON? Gelijk grote monden, hoor!
HAHAHA!!! Inderdaad Ron. En wat we niet voorradig hadden, werd wel gemaakt. Er is ook menig zwaard in onze box ontstaan. En mijn vader maar denken: 'waar is dat stuk hout nu weer gebleven'. Nou, bij mij dus.
BeantwoordenVerwijderenJa, hahaha... Ik weet zelfs nog, dat jij uiterst inventief was in het maken van een heus ''dubbelloops-pijltjesgeweer''. Twee afgezaagde p.v.c. buizen en dan een ''kolf'' ertussen gemonteerd.
BeantwoordenVerwijderenIk stond als een onnozele ''Trio-Indiaan'' mijn ''blaasroertje met pijltjes'' af te schieten (of besjes erin.) Maar jij had een dubbelloops uitvoering.
Mond op onderste buis. PUUUGGG... meteen de bovenste PUUUGGG... Hup... Nieuw papiertje uit je broeksriem pakken (we hadden een hele berg eraan hangen.)
Pijltjes draaien in je mond. Puntje eraan zuigen... passen... nee te groot. Stukje afscheuren... PERFECT. Richten... VUUURRR!
POEFFF, POEFF... en ja hoor, er lag weer menig pijltje in de slaapkamers van wijd openstaande ramen in de warme zomers die we toen nog hadden. Succes verzekerd.
Die dingen waren nauwkeurig en de snelheid behoorlijk groot. Jij had van knijpers zelfs een vizier gemaakt. De Richard Holkade lag bezaaid met mislukte pijltjes en afgescheurd papier. Onze fantasie, vooral de jouwe, kende geen grenzenZo speelden we de jaren '60 door.
Of besjes plukken en in dat bosje naast de Henriette Bosmansstraat ''verdekt opstellen'' en besjes afschieten op voorbijtrekkende fietsers...
Wel gemeen, maar ja; als kind dacht je niet aan de gevaren van iemand zelfs blind kunnen schieten... We hebben menige scheldkannonade over ons heen gekregen.
Wil nog wel iets over de flat vertellen. Soms ging het spelen in de kelder fout. Je had, de keldertrap aflopend, links en rechts naar de ingangen van de individuele boxen toe, van die gele buizen hangen.
BeantwoordenVerwijderen(Ik denk waterleiding of gasbuizen?) In ieder geval. Je kon daar als kind altijd lekker aan schommelen. Even met schuine voeten langs de houten boxstijlen omhoog klimmen en dan met een sprongetje en twee handen tegelijk die buis vasthouden.
Dan kon je lekker schommelen, alla volleerde Gerben Zonderlands of Youri van Gelderens. Maarrr... Ik had weer eens pech! Dat had ik heel vaak! Was wat minder behendig, maar zag toch kans die buis te pakken, na dat sprongetje.
En toen schommelen, maar dat ging te hard. Ineens gleed ik van die buis af en viel achterover, keihard op mijn elleboog. Gelijk afgelopen.
Brullend van pijn en schrik liep ik naar boven en gelijk kon ik mijn elleboog niet meer gebruiken. Dan gingen, soms, drie deuren tegelijk over, omdat mijn gehuil de hele flat vulde.
''Wat is er met JOU gebeurd?'''IK, IK, IK... BEN ZO GEVALLLENNN...'' In TRANEN!!! ''Nou, ga maar gauw naar mamma.''
Tegenwoordig kun je een digitale rontgen-foto laten maken. Weet je het in een wip. Vroeger was dat een hele onderneming, want moest je eerst naar de huisarts.
Vervolgens werd je doorverwezen naar het Elisabeth Gasthuis aan de Kinderhuissingel. Dan wist je dat je zowat driekwart dag daar kon zitten wachten op 1 LULLIG (!) fotootje. Diagnose?
Zwaar gekneusde elleboog, tegen breken aan. Dus in het verband en daar ging je weer. Ook herinner ik mij dat ik mijn pols bijna had gebroken in de bosjes.
Was lekker aan het ravotten en spelen en door het zand stuiven, onder de balkons, toen ik viel en precies mijn pols klem kwam te zitten tussen mijn lichaam en de hoek van de flatmuur. Krak!
Huilen, brullen... Weer naar boven... weer naar de huisarts. Weer driekwart-dag in het Elisabeth Gasthuis. Diagnose? Zwaar gekneusde pols, tegen breken aan.
Ik was altijd ''geabonneerd'' tegen ''breken aan'', maar net niet. (Zeker sterke botten?) Ja wat wil je, met al dat verplichte calcium = melk drinken op school. Geen pakjes zoetstof, of zo... nee MELK! Is tegenwoordig niet meer.
Vroeger verplicht, maar het was wel beter voor de groei. Ach; zo weer even wat herinneringen aan mijn kindertijd. Maar ik had wel vaak pech met dat soort ongevalletjes. Was vaak de l..l.
Ja,ja weer leuk beschreven Ron?
BeantwoordenVerwijderenGelukkig had ik geen abonnement op het ziekenhuis, ik kon het gelukkig af met een pleister of een verbandje.
Soldaatjes, ook ik heb er vaak mee gespeeld, maar dan in de huiskamer.
Samen met mijn alledaagse jeugdvriend, lag de hele kamervloer bezaait met soldaatjes en tanks en alles wat erbij hoorde.
Hele veldslagen werden er gespeeld op het vloerkleed, maar ook met cowboys en indianen en ook met ridders, ja we hadden samen dozen vol van die poppetjes en al wat er bij hoorde.
Waar we ook veel mee speelde was met lego.
Hele kunstzinnige bouwwerken werden ontworpen.
En mijn Moeder maar denken...Goh wat zijn ze toch lief bezig, JaJa, totdat!!!
er nog een speciale steentje over was.
Uit gerekend moest ieder van ons DAT steentje hebben.
IK WIL DAT STEENTJE, NEEE IKKE,,HIERRR, NEEE.
Pats kledder hele lego-gebouwen werd aan gort geslagen, de legosteenjes vlogen door de hele kamer.
Zijn lullie nou helemaal betoeterd, HUP... OPRUIMEN EN GAUW!!!
Ja Mam..mmmaar hij begon, NIETES jij begon, kreeg je nog een lading steentjes van hem voor je kop. Hahaha.
Mijn moeder met een strenge stem...tegen m'n vriend "die ik toen het liefst over het balcon wou smijten" jij gaat naar huis, en ik zal met je moeder spreken, en jij Ron gaat als de bliksem je troep opruimen, mmmaar, NIKS geen gemaar OPRUIMEN PUNT UIT, jja mmam. Hahaha.
De volgende dag speelde we weer met elkaar alsof er niks aan de hand was.
Stom hé, maar wel leuk als je er op terug kijkt.
Ron, zo zie je maar ook ik was wel eens de L.L. hahaha
Zijn jullie wel eens in de Zoeteinval geweest, Ja..dat denk ik wel.
BeantwoordenVerwijderenHad je daar zo'n kabelbaantje die over het water ging.
Ik van die toren af "rrrroesj" naar beneden.
Was je beneden moest je dat stalen ding met een touw "wat er aan hing" naar boven gooien, en degene die boven op de toren stond moest hem opvangen.
Dus nadat ik dat ding een zwieper had gegeven draaide ik mijn om...KIJK UIT!!! Huh, dacht ik wat is er, ik draaide me weer om "BENGGG"
Kreeg dat stalen ding tegen mijn kop.
Gelukkig geen gat in m'n kop dacht ik, maar kreeg wel een geweldige paarse ei op mijn kop.
Ieder een die mijn voorbij liep keken mijn na.
Dat voelde niet echt fijn, ogen voelde ik branden op mijn rug.
Ja, ze dachten natuurlijk ''op z'n minst'' dat er sprake kon zijn van ''kinder-mishandeling''. De Zoete Inval kende ik (wij!) natuurlijk zeker ook!
BeantwoordenVerwijderenHoeveel schoenzolen ik niet heb versleten op die hoge glijbaan. Dat ding was dus ECHT hoog! Je keek zo naar Schalkwijk in wording en je kon onze flat zien.
Geloof dat 'ie zowat 20 meter hoog was. Althans; vanuit het kinder-perspectief extreem hoog. En dan naar beneden roetsen. Nou, de vlokken rubber vlogen van je zolen af, hahaha...
Je had 3 cm. rubberen zolen, maar daar bleef ''schuin-aflopend'' zo'n 1,5 cm. van over. Mijn ouders waren er niet blij mee, dus oude schoenen werden speciaal voor de Zoete Inval bewaard, hahaha. Wel slim! Jaaaa... de Zoete Inval was een Eldo-rado.
Je moest, verplicht, wel minstens 1 consumptie gebruiken, dacht ik. Dus we kregen, vooraf, een flesje coca cola, of zo. (Sinas / Fanta of 7 Up. Van die bubbeltjes.) En dan kon het feest beginnen! Kindervreugd en Oosterkwartier waren okay, maar de ECHTE speeltuin was Zoete Inval!
En dan niet vergeten de...Exota, man, man..dat was een en al koolzuur, wat zeg ik..het was meer koolzuur dan limonade.
BeantwoordenVerwijderenAls je zo'n flesje leeg had, zat je bijna de geheledag te boeren.
Hahaha, er schiet nog iets te binnen.
Ik was dacht ik een jaar of 7 a 8, ging toen met mijn ouders fietsen in de omgeving van de Qrucius "schrijf ik het goed?.
Moest ik onderweg ontzettend plassen, dus ff stoppen.
Zegt mijn (tweede) vader doe het hier maar even tegen dat paaltje.
Hup dus tegen dat paaltje, op eens gaf ik een harde gil, bleek dat waar ik stond te piesen hadden ze schrikdraad gespannen.
Ik kwam net met mijn handen tegen dat schrikdraad aan.
Ik heb mijn vader nog nooit zo hard horen lachen.
Hij pieste zowat zelf in z'n broek, Joh wat had ie een pret, terwijl ik alle moeite moest doen om van de schrik te bekomen.
Leuk maar pijnlijk verhaal, Ron! Moet er niet aan denken! Het is niet het soort ''spanning'' wat je zoekt in je leven, he? Overigens is het woord: ''Cruqius''. Maar geeft niet. Weet wat je bedoelt.
BeantwoordenVerwijderenHet eerste waar ik dan aan denk: ZAPPP!!!
BeantwoordenVerwijderenOK, driemaal is scheepsrecht, het is Cruquius. ;-)
''Literaire vrijheid'', Ed! (HAHAHAHAHA... Maar je hebt gelijk!)
BeantwoordenVerwijderenGrtx,
RON.
En, oh conclusie tussenstand... deze blog is inmiddels aardig ''tot bloei'' aan het komen, he? Ach... wij zijn de ''voortrekkers'', maar misschien enthousiasmeren we ook anderen hiermee?
BeantwoordenVerwijderenIk wil maar zeggen; gezellig ons ''triootje'' met ''verhalen in retrospectief'', maar deze blog kan helemaal tot wasdom komen met meerdere fantasierijke schrijvers...
Kom maar, kom maar, kom maar... Of zoals die man van Bakkerij 't Stoepje altijd zegt: ''JA, JA... KOM D'R MAAR BIJ, ZE ZIJN D'R WEER, HAHAHA... (En dan heb ik het hier niet over croisantjes...)
Grtx, nogmaals,
RON.
Het heeft helemaal niets meer met het onderwerp te maken, maar de lol is er niet minder om.
BeantwoordenVerwijderenJa, het een haalt het ander uit. (Snap wat je bedoelt!) Maar ja... over die sloopactiviteiten valt momenteel helemaal niets te schrijven. Dat komt dadelijk wel weer, als ze gaan beginnen.
BeantwoordenVerwijderenFase 1 ligt nog steeds op z'n gat! Dan ben je gauw klaar. Het duurt nog wel even voordat Beelen groep daar gaat beginnen. Het is echt onvoorstelbaar dat dit allemaal kon gebeuren...
Ach, ja; het heet weliswaar de Richard Holkade-blog. Dus ik probeer mijn herinneringen, mede, in relatie tot de flat te brengen, maar het is bijna onvermijdelijk dat het zich vaker verlegt naar jeugdherinneringen in algemene zin. Tja... Het werkt een beetje als een ''dubbelspoor''.
Soms zit je een tijdje op spoor A. Dan gaan de wissels weer eens om en sporen we een tijdje op spoor B: maar we komen iedere keer uiteindelijk wel op het station terug.
Zo moet je het maar zien lijkt mij, Ed. Maar net wat je zegt; de lol is er zeker niet minder om en daar gaat het om. Het blijft toch wonderlijk.
Gevoelsmatig beleefden we onze fijne jeugd, biologisch gezien, slechts 1 tik van de secondewijzer van de biologische klok terug. We konden niet vermoeden, toendertijd, dat onze levenspaden elkaar weer zouden kruizen en we, als ruim volwassen senioren met een hoofd vol herinneringen waar Altzheimer, gelukkig nog geen vat op heeft gekregen, hahaha, zo warm over dat deel van ons leven, op de Richard Holkade, jaaarren later zouden schrijven.
Ik beleef veel plezier met het lezen van jullie herinneringen en merk dat jullie ook plezier beleven met mijn herinneringen die we als gezamenlijke ''deler'' zo gezellig te berde kunnen brengen als een dierbare periode die we in de eerste helft van ons leven beleefden.
De mooitste tijd van ons leven. Althans; ik spreek, met uitzonderingen op z'n tijd waar ik niet over wil spreken (dat gevoel kennen we hier en daar en ieder voor zich allemaal wel een beetje) daar toch met warme gevoelens over.
De nare dingen, ook inherrent aan mijn jeugd, verdring je en geef je een plek. Blijft nog altijd wel als een rode draad door je leven lopen, maar goed. Dat beredeneer je nu toch verstandelijk, daar waar je toen geen raad wist omdat je als kind niks te vertellen had, he?
Ik denk, Ed (Ron / anderen) dat als het kouder wordt er wellicht weer meer volk naar (ook) de Richard Holkade-blog trekt. Althans; jij hebt nooit mensen verboden om hier te schrijven.
Je kunt mensen ook niet dwingen. (Proberen we ook niet.) Maar de conversatie staat al een tijd open op de Richard Holkade-blog. De flats staan er nog. De herinneringen zijn er ook nog.
We kunnen nog lekker voort, voordat Altzheimer wellicht ooit, in de verre toekomst, nog eens zegt; ''en nu is het wel 'n keer mooi geweest'.
Maar dan zijn onze teksten getuigenis van die tijd, als overblijfsel voor diegenen die het nog eens na willen lezen. Want ze zijn erg lezenswaardig. Mijlpalen in onze geschiedenis.
Ik hoop onderhand dat de rest van de flats in de Hannie Schaftstraat nu heel rap worden gesloopt! Ze worden, blijkbaar en zo te horen, nu gebruikt om zeer zwaar vuurwerk in te gooien, of zoiets.
BeantwoordenVerwijderenHoezo dat vermoeden? De buurtomgeving van de Hannie Schaftstraat / Arnulfstraat / Merovingenstraat en Pladella-straat en ik werden in de nacht van vrijdag op zaterdag j.l. uiterst ruw in onze slaap gestoord door een stel oervervelende kliertjes, die 's nachts, met de feestdagen wederom in het vooruitzicht, met extreem zwaar vuurwerk in het holst van de nacht / c.q. de vroege ochtenduren over straat schuimend, allerlei rottigheid en geklier uithalend en, als heuse (heel goeie defenitie) ''straatterroristen'', weer op de grens van oud en de buurt terroriseren met zware explosies.
Ik lag heerlijk te slapen, toen om 1.30 uur, midden in de nacht, een daverende explosie opklonk, zo te horen bij de flat(s) van de Hannie Schaftstraat.
Ik vloog zowat letterlijk 'n halve meter van mijn bed van schrik en vloekte de hele boel bij elkaar.(Moeten ze me helemaal niet flikken. Als IK slaap, wil ik niet gestoord worden!) Ja hoor! Dus TOCH weer! Daar heb je ze weer 'ns.
20 Minuten later weer zo'n krankzinnig zware knal! Dat zijn geen onschuldige rotjes, maar levensgevaarlijk vuurwerk met de pure kracht, vergelijkbaar met 'n staaf dynamiet. Je zou dat tuig met een eind hout hun hersens in willen slaan! Ieder normaal mens ligt op bed, maar dat onopgevoede straat-tuig moest weer zonodig de buurt terroriseren. Geen politie die optreedt.
Ook DAT is de Slachthuisbuurt anno 2011. Het wordt ieder jaar erger en erger met die ronduit krankzinnig harde klappen. Weet niet wat voor rotzooi het is maar volgens mij de zwaarste uitvoering van heuse dynamietstaven aan 'n stokje. (Lawinepijlen) die ze op de grond laten klappen of, zo te horen, door de open ramen van die flats in de Hannie Schaftstraat naar binnen gooien. (Ben je toch niet goed bij je hoofd?!)
Het wordt nu tijd, daarmee sluit ik weer af waarmee ik begon, dat die flats heel snel afgebroken worden. Niet wachten op fauna-wetjes die overtreden zouden zijn, etc. Dat is een Station passee... Slopen die handel! Net als in militaire dienst. GEEN GELUL... EERST DOEN, ''MOPPEREN'' DOE JE LATER MAAR! (Zo ging dat.)
Maar dit verhaal wilde ik wel even kwijt, want erger mij, net als alle buurtgenoten, een slag in de rondte aan dat a-sociale straattuig in de buurt. En geen ouders die zeggen: ''JE BLIJFT HIERRR!'' Een paar flinke drijvers verdienen ze!
Die klappen heb ik zelfs hier gehoord...
BeantwoordenVerwijderenStelletje levensgevaarlijk gestoorden.
Kun je nagaan!
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat we in onze jeugd op de Richard Holkade ook weleens met vuurwerk rotzooiden. Maar dat was betrekkelijk onschuldig.
Hans Omvlee die een 1000-klapper (van die Lady crackertjes) uit elkaar haalde en dan gooide hij, vanuit zijn slaapkamerraam, voor ieder van ons een doosje vol naar beneden, plus lucifers.
Maar dat ging slechts van ''ttttfffappp''. Dan ging je met je vader vuurwerk halen bij het kappertje. En O WEE (!) als ik een rotje te vroeg afstak, waarvan hij het te weten kwam...
Paar enorme loeiers voor mijn kop en het knalwerk ging in de gangkast achter ''slot en grendel''. Dan mocht ik van geluk spreken als ik het op oudjaarsavond, na het eten terugkreeg.
Kijk. Toen was ik weleens kwaad op hem, maar achteraf getuigd het wel van een goede opvoeding, waar ik hem - in retrospectief - dankbaar voor ben. (Bepaalde extremiteiten uitgezonderd waar ik niet over wil praten.)
Maar zoals die gasten tegenwoordig maar raak doen en tekeer gaan met dat spul en een explosie-kracht waar je werkelijk de E.O.D. bij aan te pas zou moeten laten komen... (niet overdreven, gezien die klappen...)
De normen en waarden zijn zover vervaagd, dat zelfs de contouren van een normale opvoeding bij die gasten niet meer is te zien. Het verschil met vroeger!
Dat vuurwerk waar jullie het over hebben zou best wel eens dat vuurwerk kunnen zijn die met de post uit Polen komt.
BeantwoordenVerwijderenGisteren hoorde ik over de radio "RTVNH" dat het vuurwerk te vergelijken was met een handgranaat.
Zwaar tot zeer zware harde knallen, je verschiet je eigen lam als zo'n ding afgaat, maakt niet uit waar die afgaat al is het 2 kilometer bij je vandaan, het is een grote tering klap.
Echt, ook bij ons heb je die KLOJO'S die de hele nacht (ook overdag) lopen te zieken.
Maar de politie is natuurlijk weer ver te zoeken.
Ik heb eens opgelet, hoeveel keer ik een politie auto heb gezien, "nou!! in drie dagen GÉÉN EEN.
Dus dat TUIG kan lekker door gaan met dat geknal.
Normen en waarden, opvoeding...Tja, dat is vergeleken met onze jeugd DAG en NACHT verschil.
Wij hoefde zoiets niet te flikken, net wat jij zegt Ron, een knal voor je kop kon je krijgen.
Onze Ouders dulden geen tegenspraak, LUISTEREN kon je, en anders niet.
Volgens mij heeft de jeugd tegenwoordig maling aan hun Ouders (niet alle jeugd) Ouders hebben weinig of helemaal geen invloed meer op hun kroost, althans dat gevoel heb ik wel eens.
Vergeleken met wat wij afstaken, Hahahaha..soms was het net of er iemand in z'n handen klapte.
Ron, Ed en andere lezers een fijne dag, hoop dat het zonnetje een beetje doorkomt, ziet het er toch wat vrolijker uit.
Ron M.
Ach, ja. Wij kregen de gelegenheid niet om, zeker om half twee 's nachts (!!!) buiten de buurt te terroriseren. Zelfs toen ik 15 was, moest ik wat eerder naar bed dan mijn ouders. (Hadden ze ook nog wat aan hun avond, samen.)
BeantwoordenVerwijderenMet oudjaar, zo vertelde ik al, kregen Ed en ik weleens een doosje losse lady-crackertjes van een buurjongen.
En dan vooral NIET denken (!) dat mijn vader meteen op de 1e dag vuurwerk ging halen, met mij. Absoluut niet. Hij had er een hekel aan vanwege oorlogs (Indie) trauma's. Vond het niks!
Dus het kappertje (Kapper Wester), je kent hem nog wel. Vuurwerk-leverancier voor de Richard Holkade en omgeving in de Willem Pijperstraat, samen met Blesgraaf uit de Amsterdamstraat waar Ed weleens een berg vuurwerk kocht toen ik hem daar toevallig net zag inslaan, waarmee je een Berlijnse bunker op kon blazen, hahaha...
Hij had altijd meer als ik, want ik kreeg niet meer dan voor 'n gulden of 7 a 8. (Maar dat maakte ik wel goed, toen ik 'n jaartje of 16 / 17 was. Toen kocht ik het zelf en niet zo weinig ook!)
Overigens was het wel gezellig. Ed en ik en nog 'n buurjongen waren de enigen van de flat die afstaken op oudjaarsavond. Maar tegen de tijd dat iedereen weer binnen was, na 'n uurtje, was ik pas door de helft van mijn vuurwerk heen, hahaha... Och, och, och...
Dus vroeg een buurman (buurman Haak) ineens: ''hoelang blijf je nog doorgaan?'' Dan kwam pa op z'n slippers naar beneden en vragen om nu maar 'ns op te houden met dat geknal en de rest tot volgend jaar te bewaren...'' Wat een tijd, wat een tijd. (Veel te idioot, natuurlijk.)
Ik kon wel genieten, als jongen, van enkele buurjongens van omgeving Henriette Bosmansstraat en Willem Pijperstraat. Die hadden bedacht om Bazooka's of superkanonslagen onder een appelmoesblikje te stoppen.
Dus dan staken ze dat ding aan op het muurtje bij de zandbak die er toen nog was. Gauw dat blikje eroverheen en, geloof het of niet... Dat ding vloog boven de flatdak uit. (Dus ook toen werd er geklierd, hoor!
Hoe vaak er niet een politiebusje met gierende banden ineens het pleintje opreed? Dan waren die gasten compleet verrast. Ik weet nog de benaming. De politie noemde dat ''De Rotjes-expres'', hahaha. Mooi!
Ik vond het prachtig. Dan kwam mijn vader weer de slaapkamer in: ''BLIJF je kijken naar dat vuurwerk, of kom je nog 'n keer binnen om wat te drinken.''
(Ergerde zich dood en, nu zoveel jaren later, begrijp ik wel waarom... Verschil tussen puber-zijn en een rijpe senioor. Dan neem je meer afstand van (ook die) dingen...
Nog supplementje. (Leuke, achteraf, Richard Holkade-herinnering, want dat is de doelstelling van deze blog.) Mijn vader hield e.e.a. goed in de gaten.
BeantwoordenVerwijderenIk gooide, als puber van 17 jaar, vanaf het balkon eens wat rotjes de Richard Holkade op. Ik had helaas niet in de gaten dat NET mijn vader op zijn brommertje aan kwam rijden en ik kon niet snel genoeg naar binnen komen, want snelde van het balkon af. Een brul vanaf beneden: ''G.V.D.'' WAS JIJ DAT? WACHT MAAR TOT IK BOVEN BEN, JIJ KRIJGT VOOR VIJF CENTEN..''
Kwam 'ie tierend en vloekend boven. ''HIERR MET DAT VUURWERK, BEN JE HELEMAAL BESODEMIETERD? ACHTERLIJKE IDIOOT! AFGELOPEN! EN WAAG HET NOG 1 BOM AF TE STEKEN, VOOR OUDJAARSAVOND!''
Ik had het eerder over dat ik vaak pech had. Weet nog te herinneren het volgende voorval. (Echt gebeurd!) Ik zeurde aan mijn vader zijn hoofd om een vuurpijl af te steken vanaf het balkon.
Mijn moeder was er apert op tegen en wilde het per-se niet hebben. ''Ach, 1 pijl dan. (Mijn vader dacht net zo psychologisch als ik nu. Dan is de druk weer even van de ketel.)
Dus fles op het achterbalkon neergezet en een pijl erin. (Flinke ''Scut-raket''.) MAARRR... Tijdens het afsteken ging het mis. Terwijl de lont brandde, viel door een windvlaag de fles om en de pijl vloog niet, zoals beoogd, OMHOOG maar RECHT VOORUIT!!! PPPFFFZAAFFFFFF....
TIK tegen de ruiten van de familie de Mooy aan de overkant van het pleintje in de Willem Pijper straat. (Durf het na zo'n lange tijd rustig te zeggen, want er waren geen gewonden gevallen.)Ik stond aan de grond (het balkon) ''genageld''. ''Zag je dat pap... hij kwam zo tegen tegen die ramen aan...'''Ik werd meteen naar binnen getrokken door mijn vader:
''JA, BLIJF TOCH NIET ALS EEN ZAK DAAR STAAN, NAAR BINNEN!!! IK KRIJG STRAKS DE GROOTSTE NARIGHEID MET DE BUURT. DAT KRIJG JE ERVAN MET DIE KOLERE-TROEP.)Straks krijg ik de politie voor de deur als je zien. HAHAHAHAHA. O, o, o...
Mijn moeder was RAZEND en er werd weer eens een echtelijke ruzie uitgevochten. ''VERDOMME, JAN... IK HAD TOCH GEZEGD, NEEE!!!! Je bent net zo'n kinderachtige lul als hem!, HAHAHAHAHA...
Dus IK had het weer gedaan, natuurlijk! En dat bedoel ik dus... Die gasten met die extreem zware bommen, dat gaat altijd goed. Maar als IK iets probeerde, vaak foute boel. Wilde 'n keer een pijl afsteken, voor de deur. (Mocht voor het eerst afsteken, was zo 14 jaar, of zo.)
Meteen een verschroeide wenkbrauw, want ik stak de lont halverwege aan, omdat ik niks zag in het donker. De pijl ging te vroeg en kreeg het vuur in mijn gezicht, ach, ach, ach... ''Ronnie had weer wat.'' Mijn vader was erbij en liep meteen de kelder in en bekeek mijn wenkbrauw in het T.L. licht... ''ZIE JE HET NOU. KIJK DAN OOK UIT MET DIE TROEP. STRAKS RAAK JE BLIND, ''HENKIE''...'' (Hahahaha...)
Jongens, ik houd op en moet zelf weer vreselijk lachen, nu ik het zo omschrijf. Zo irritant als ik die explosies vind - en terecht - zoveel leuke herinneringen houd ik aan de feestdagen en oud en nieuw op de Richard Holkade en Ed kan het beamen. We hebben wat geknald in die tijd!
Ook wij staken wel eens van die kanonslagen af, en het liefst in het trap portaal, klonk lekker hol.
BeantwoordenVerwijderenHoorde je de deuren open gaan, en een hoop geschreeuw, WAT MOET DAT DAAR, HOU ER EENS MEE OP, STELLETJE DWAZEN!!!
Stonden wij beneden bij de ingang van de boxen te gniffelen en te wachten tot de kust veilig was, en HUP daar ging de volgende kanonsslag het trappenhuis in BENGGG...ENGGG...NGGG het galmde er op los.
En ja hoor, de deuren gingen weer open, voetstappen met veel kabaal kwamen snel naar beneden, en wij (helden Hahaha)vluchten zo snel wij konden naar buiten.
Ach, ik weet wel, wij waren ook geen lievertjes, haalde ook kattekwaad uit als het kon, maar dat is toch niet mee te vergelijken met wat zij nu aan het doen zijn.
Zo is het maar net, Ron! En de sociale controlle was groot in het trappenhuis. Als mijn vader mij zelf niet betrapte, schoten buren, wellicht, mijn vader weleens aan om te vragen of er ''wat van gezegd'' kon worden. En dan was het foute boel!
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk, toen ik zo 17 a 18 jaar was werd er niet meer geslagen (ik was toen al praktisch 1.91 meter en stak ruim 'n kop boven mijn vader uit, die slechts 1.68 meter was. De lengte heb ik van de kant van mijn moeder, wier broer net zo groot is als ik en haar vader was ook 1.83 m.)
Maar goed; een verbale uitbrander viel mij dan ten deel. Vuurwerk heb ik, overigens, tot 'n jaar of 3 a 4 veelvuldig afgestoken. Samen met mijn zwager en neefjes. Zeker!
Mijn zwager en ik hebben ons ook weleens vermaakt met een illegale 100.000 klapper. (Z.g. ''mat'') met die 6 kantige bom in het midden. Was lachen! Maarrr!!! Om 00.00 uur op oudjaarsavond / nieuwjaarsmorgen. Niet eerder, niet later! (Wij waren al veertigers, toen.)
Ik vind het, overigens, idioot dat er op oudjaarsdag al de hele dag geknald mag worden. Je kunt niet eens met goed fatsoen, op je fiets of lopend, langs die totaal doorgedraaide idioten rijden zonder doof te worden geknald.
Fietste vorig jaar door de Amsterdamstraat om een boodschap te doen. Vlak bij mijn oren... KABOEMMMM!!! Had de hele dag last van een ''fluitend oor''. Ik was RAZEND op dat zooitje!
Ik schold die gozer verrot, maar daar hebben ze toch maling aan. ''MOET JE NOU?, OUWE LUL???'' Dat krijg je dan! Geen respect! (Ja! Nu ben ik van die leeftijds-categorie.
Althans; in het perspectief van die gasten, want voel me nog jong zat!) Gelukkig was mijn gehoor weer goed hersteld om het nieuwsjaars-concert te beluisteren, de volgende dag, want dat vind ik altijd mooi om te zien en te horen.
Hahahahahahahahahahahahaha, Hohohohihihihihihi.
BeantwoordenVerwijderenMan wat kan jij dat toch super leuk verwoorden.
Ik loop nu met pijn in m'n pens door de kamer van het lachen.
Hahahaha...GEWELDIG, ik zie het zo voor me Hahaha.
Vooral dat met die vuurpijl, die inplaats van omhoog, recht door ging.
Groetjes Ron.
Ron M.
Man, man.
BeantwoordenVerwijderenEcht Ron? ik had de tranen in mijn ogen van het lachen, en vooral als ik het mijn gedachte voor me zag gebeuren, wil je dat nooit meer doen? Hahahahaha, "nee hoor, ga lekker door Ron? ik vindt het super.
Ron M.
Ja, Ron, dat is een van de weinig leukere dingen van het ouder worden. Dat je, achteromkijkend, vreselijk kan lachen om al die (stomme) dingen, die je als puber uithaalde.
BeantwoordenVerwijderenHet krijgt een vermakelijke eeuwigheidswaarde, die herinneringen in retrospectief. Vooral omdat ik nog zo goed weet hoe mijn vader op dingen kon reageren.
Toen kon ik weleens kwaad op hem zijn, maar in retrospectief had de man zo vaak gelijk op basis van grote levenswijsheid... Jammergenoeg verloor ik hem 23 jaar geleden, toen hij net 60 jaar geworden was... Hadden we er samen nog eens om kunnen lachen... Nu doe ik het hier, met jullie, middels herinneringen.
Groetjes terug, Ron! Fijn om te lezen dat ik jou (jullie) zo vermaak met mijn memories. Het was er, het gebeurde allemaal in die jaren zeventig van de vorige eeuw. Het zit verankerd in mijn hoofd en echoot na in de muren van de Richard Holkade-flat en het trappenhuis...
Ach, zo weet ik nog Ton Spoor te herinneren.
BeantwoordenVerwijderenHij woonde ook in de Richardholkade flat, ik denk dat jij hem wel kende.
Hij woonde op 1hoog, of werd dat bij jullie ook als huis aangeduid.
Het was de eerste portiek,(als je voor de flat staat, rechter portiek) trap op en de eerste deur rechts
Toon was toen een schilders collega van me in de jaren 70, het was dacht ik 1972.
Toon was een verwante roker, de een na de ander stak ie op.
s'morgens vroeg op 't werk was hij de gene die altijd de verf klaar zette voor ons.
Ik zie hem nog zitten, op z'n knieen met een cabalero in zijn mondhoek.
UCHE HHHUCHE, zo zat ie proestend en hoestend in de potten verf te roeren.
Goh "Toon, zo klonk mijn brommer ook toen ik hem starte.Hahahaha
HUCHGE UUCCHHHE, JE MOT NIET ZEIKEN, ROT JONG. UCHEE.
Oke Toon, rustig maar, straks begin je nog te schuimbekken.
BWEEEHUCHEE, grote rochel er achter aan, Hahahaha, die Toon.
Goh, wat werdt ie af en toe gepest met zijn gehoest.
Toch was het een gezellige man, ondanks zijn gemopper.
Ach, Herinneringen is ook zo leuk om die weer op te halen.
Wij noemden hem Toon Spoor. (Ik denk dat je senior bedoelt? Hij had twee zoons. Een heette Ton, de ander Co en dan had je nog Marjan Spoor.)
BeantwoordenVerwijderenZe woonden in de middelste portiek, links 1 hoog. Dus in dezelfde portiek als waar mijn ouders en ik ook woonden, maar dan op drie hoog, zo'n 6 trappen op, rechts.
Ik heb minder fijne herinneringen aan de man, maar nu moet ik op deze blog oppassen met het benoemen van die herinneringen.
Ik bedoel; ik wil niet op een zekere ''demarcatie-lijn'' komen te zitten, want heb op de Digitale wijkkrant ooit eens, heel eerlijk en direct, ook wat negatieve herinneringen aan een zekere buurvrouw opgehaald.
Dat mij zeer kwalijk werd genomen door iemand die totaal andere ervaringen met die persoon had en over mijn herinnering openlijk ruzie begon te zoeken, ofschoon het ruim 40 jaar geleden gebeurde... (Dus zo lang kan het blijkbaar door-''sudderen''. Gek, he?)
Dus ik volsta met het gegeven dat dit een van de (weinige) buren was (hij is al enige tijd overleden, teminste als je ''senior'' bedoelt), waar ik feitelijk weinig leuke herinneringen aan heb, maar welke dat zijn ga ik uit pieteit, lijkt mij, maar niet uit de doeken doen, hier. Maar ik begrijp precies wat je bedoel, hoor Ron!
Grtx,
RON.
Ja Ron, ik bedoelde Toon senior.
BeantwoordenVerwijderenKlein supplementje. In de middelste portiek, 6 trappen op naar 3 hoog woonden, overigens, niet alleen mijn ouders en ik, maar uiteraard (vergat ik) ook mijn zus. Wel zo zinvol dit ff aan te vullen. Okay! Hadden we allebei dezelfde persoon!
BeantwoordenVerwijderenBegrijp je heel goed Ron?.
BeantwoordenVerwijderenZit onderwijl, terwijl we vandaag zo nostalgisch bezig zijn, heerlijk naar een CD te luisteren van het Dave Brubeck kwartet.
BeantwoordenVerwijderenEen prachtige CBS CD compilatie uit 1962, maar een OPNAME (!) alsof het vandaag is opgenomen.
Schitterende muziek, schitterende opname vult mijn kamer over de Bose 901 speakers (serie II) uit 1973. Ongelooflijk!
Ja, wat is het toch heerlijk om naar muziek uit die tijd te luisteren en over ongeveer diezelfde tijd te verhalen en terug te denken. Het is niet zo dat ik constant in het verleden denk.
Mijn leven bevindt zich in het hier en nu, met de blik op de toekomst. Maar ja... Als je je afvraagt welk deel van je leven het gelukkigst was? Met toch de nodige ''plussen en minnen'', zo terugkijkend?
Toch wel mijn onbezorgde jeugdjaren, daar waar je zelf geen beslissingen hoefde te nemen.
Alles voor je werd geregeld en gedacht. Je hoefde alleen zelf te poepen en te piessen, hahahaha... Dat laatste een beetje gechargeert, maar toch...
Nu leef je veel ''schematischer''. Dinsdags boodschappen, woensdags daar, donderdag daar. Vrijdag.... pfffff...
Morgen mijn koelkast ontdooien en uitsoppen, want het ijs staat er dikker op dan ooit nog in Nederland in de winter is te zien.
Ik bedoel maar. Daar hield je je als kind niet mee bezig. Je speelde, je maakte huiswerk, at en sliep. Wat een tijd...
En een NIEUW RECORD. 100 REACTIES! Ed, je blog zit in de lift, man! Zo! En nu ga ik journaal en G.T.S.T. kijken. Versterker uit, na deze track (Wonderful Copenhagen) CD speler uit. Boxen zwijgen.
BeantwoordenVerwijderenTelevisie gaat aan... van de ene stroomverbruiker naar de ander, maar mijn lampen zijn allen LED en spaarlampen, dus is mijn geweten met die versterker net zo min belast als ik aan electrisch vermogen erin stop. Ik houd van op normale sterkte luisteren!
Fijne avond, heren en weer tot wederhoren!
grtx,
RON.
Het gaat goed hier met al die oude herinneringen.
BeantwoordenVerwijderenEr valt verder momenteel niets nieuws te melden, dus gaan we hier nog maar even door.
Dave Brubeck...., Take Five.. Geweldig nummer.
Ik mheb net een hele zooi muziekclips uit de 70er en 80er jaren 'binnengeharkt'. Niet allemaal even goede beeldkwaliteit, maar wel weer erg leuk om terug te zien. Ja, ook dat is bij mij een belangrijk deel uit mijn leven, deels nog op de Richard Holkade op 4 hoog achter, maar wel met een riant uitzicht naar links over ons oude buurtje. Dat slaapkamertje heeft heel wat gezellige uurtjes meegemaakt... ;-)
Visnet aan het plafond, modelvliegtuigen er in gehangen, stemmig behangetje met grote posters aan de muur Ik werkte op een gegeven moment bij CBS wat later Sony Music werd en daar sleepte ik van die prachtige grote posters van Santana, The Three Degrees (met doorschijnende jurken...) en vele andere artiesten vandaan Die hebben heel wat jaartjes aan de muur gehangen, tot ik vond dat het een wat volwassener uitstraling moest krijgen...
Muziekinstallatie? Nou, het begon met een oude (ik dacht Telefunken) radio uit de 50er jaren, met zo'n groen afstem oog, en een aftandse platenspeler. Helemaal mono, maar wel met een mooie bas er in. Heel wat platen op gedraaid. Toen ik eenmaal werkte werd het tijd voor echte HiFi, oftewel een Pioneer versterker, Panasonic tuner en cassettedeck en een ERA 444 platenspeler. Van mijn zwager had een een set hele mooie grote Blaupunkt boxen gekregen, dus Edje was helemaal tevreden.
Mijn ouders wat minder... Maar wat wil je, tussen hun geluid en mijn geluid zat alleen maar een slaapkamerdeur en een hal, en mijn geluid won...
Wat een mooie muziektijden waren dat.
Weinig op t.v., dus nog ff een reactie op het leuke thema ''muziek-installaties in de flat'' van jou, Ed! Ja, dat visnet herinner ik mij nog levendig, met die vliegtuigjes die je had hangen.
BeantwoordenVerwijderenEn die installatie met Blaupunktspeakers weet ik niet, geloof ik? Ik weet wel dat je helemaal idolaat was van Severine, dat Franse songfestival-zangeresje van de vroege jaren zeventig. Met dat liedje ''tuutereconnetuu'', of zoiets. (Klopt niks van, was leuk nummer!)
Maar goed; muziek-apparatuur.In mijn geval begon het met een Philips buizenradio, van het type ''Meer licht dan geluid''. Zo'n katten-oog erin en dan maar lekker luisteren naar Radio Veronica, etc.
Mijn vader had ''in een ogenblik van genade'' (HAHAHAHA...) van zijn werk een oude buizenradio meegekregen. Die stond ergens op kantoor en ze hadden een nieuwe aangeschaft.
Het ding deed het nog perfect! Speelde leuk! Kort daarna kreeg ik het oude koffer-grammofoontje van mijn vader. Een NOVAK. (Dat merk bestaat al eeuwen niet meer, toen wel!)
Wat deed ik om meer bassen te krijgen... Dan zette ik de ''luidspreker in het deksel'' in de hoek van de slaapkamer, zodat het meer ging dreunen.
Vooral met nummers als ''Michaela'' en Johnny Regae, Regae, van The Shiclets, zo heette dat groepje, was het steven ''bonken''. De conus kwam zowat de slaapkamer in gemarcheerd!Hoe zwaarder hoe beter. (Was toen nog lang niet met top-hifi bezig. Echt die begintijd van toen.)
Later kreeg ik, weer van pa (!) een duurdere Philips Bi-amply radio. Die afstemknop voor de frequentieband was zo soepel, dat als je een ruk eraan gaf, dan VLOOG de naald traploos van links naar rechts, door de speciale ophanging met gewichten en touwen. (Zag ik van binnen...)
Was een mooi ding! Twee gescheiden speakers. Een midden / hogetoon (dubbelconus) speakertje en een 20 cm. woofer, helemaal in velours doek ingepakt.
Een flinke bas gaf die speaker. Ging fantastisch! Zo goed, dat de bovenbuurman 'n keer kwam vragen of die bassen wat minder konden, want ''tante Ans lag met hoofpijn op bed''... Toen ik ging werken kocht ik direct van mijn eerst verdiende salaris een Schneider music-center, ''alles in een'' met boxen.
Mijn eerste stereo-installatie. Dat speelde leuk. Later kocht ik een Sony Audiorack met Bose 301 direct reflecting speakers, met dat ''kaasmes'', waarmee je richting aan het hoog kon geven en de ruimtelijkheid van het geluid kon regelen.
Tijdens mijn diensttijd maakte ik kennis met de beroemde Bose 901 luidsprekers. Wat een geluid! Strak, open, heel diep-laag en een warme klank! Hoorde ze in een cafe aan de Korenmarkt en het leek wel of er een live-band stond te spelen!
Die MOEST ik hebben en kwamen er! Bij van Pool tot Pool een set demo Bose 901 serie 3 gekocht, want geld voor nieuwe had ik niet, helaas. Nou, geweldig!
Met kettingen aan het plafond gehangen met de toenmalige vriend (later mijn zwager) van mijn zus en later kocht ik een 2 x 100 WATT Bose versterker erbij. WEER de buurman klagen bij mijn vader, want zijn Delftsblauwe vazen ''macheerden'' van diens kast af. (HAHAHAHA...)
Ik had 'n keer die versterker WAGENWIJD opengezet. Je woei zowat de slaapkamer uit. De vloer danste zowat op en neer en mijn ramen lagen bijkans op het pleintje.
(Niemand thuis!) Mijn vader kwam ineens binnen. BEN JE NOU HELEMAAL GEK GEWORDEN... ZACHTER DAT DING EN HAAL 'M VAN DIE BAS AF! Of hij draaide, als het te hard ging, weleens de stop uit de meterkast. IIIIIEEEOEWWWWW... daar stopte mijn platenspeler. RAZEND was ik dan!
ALS 'IE STUK IS, KRIJG IK VAN JOU EEN NIEUWE!!! Dan volgde een heftige woordenwisseling tussen vader en zoon... Ja, ja... de roerige jaren zeventig en begin tachtig op de Richard Holkade-flat.
Even een ''tussenstandje'' v.w.b. de sloopactiviteiten. Het ziet er naaruit dat binnenkort Beelen groep daadwerkelijk gaat beginnen met het vervolg van de huizen-afbraak.
BeantwoordenVerwijderenBij het ''wandelingetje achterom'' (moest even bij Rob Roodbol de Radiogids halen)zag ik dat er alvast 1 sloopkraan gereed stond om puin te ruimen.
Dat was precies in de lijn van de Pladellastraat / hoek Hannie Schaftstraat, daar kun je 'm zien. Ook liepen er al mensen rond van Beelen. (Herkenbaar aan groene valhelmen en groene shirts met het logo erop.)
Dus eindelijk gaat Beelen de zaak vandaag, of morgen weer opstarten. Leek me goed dit even, tussen alle dierbare herinneringen door, aan jullie te berichten, als ''dichtst bijwonende''. Bij deze!
En nog even een leuke vervolg-herinnering aan de Richard Holkadeflat. We hadden het over geluidsapparatuur. Nu even iets over die oude buizen-TELEVISIES, van eind jaren zestig...
BeantwoordenVerwijderenIk weet nog dat mijn vader een oude Erres / Stokvis buizenradio had. Die waren heel makkelijk te repareren als die buizen wat ''kraak'' lieten horen. (Gebeurde soms weleens.)
Dan haalde je de betreffende hoogspannings radiobuis eruit. Pakte een schuurpapiertje. Maakte de pooltjes weer blank. Terugplaatsen en het geheel speelde weer als een tierelier. Prachtig.
Vroeger had je ook buizen-televisies. Niet alleen de beeldbuis, maar de ook de spanningsdoorvoer werd middels diverse hoogspanningsbuizen totstand gebracht.
Het gevolg ervan was, dat het ''eeuwen'' duurde, voordat je eindelijk beeld had. Soms wel een volle minuut! Wij hadden altijd Philips buizen-televisies.
Wij hadden een type, waarvan altijd, na verloop van tijd, 1 specifieke buis, een hoogspanningsbuis, kapot ging. Het was het type, ik dacht PL 500, of PL 504. Weet niet meer exact, een van die twee types was het!
1 Keer liet mijn vader ''De Mooi'' televisiedokter komen. (Zat die zaak niet in de Amsterdamstraat. Weet niet waar ''De Mooi'' zat?)
Maar mijn vader, technisch geinteresseerd als hij altijd was, wat later resulteerde in een gelicenceerd P.T.T. staats-gediplomeerd Radio-amateurschap, mijn vader keek goed mee.
We hebben televisie-dokter ''De Mooi'' maar 1 keer thuisgehad, want mijn vader zorgde daarna dat hij altijd een paar televisie-buizen in voorraad had.
Als het ineens ging van ''POEFFF'' en het beeld ging op zwart, dan wist hij precies: ''o ja... weer de hoogspanningsbuis kapot.
Dan ging de televisie op tafel. Kast openschroeven. Kapotte buis eruit. Nieuwe erin. Dichtschroeven en ''karren maar weer''...
En we hadden weer perfect beeld. (Zo perfect als het toen, met die oude bakkelieten zwart wit bakken maar kon zijn, natuurlijk!) 1 Keer hadden we de pech dat het net onder Swiebertje was. Ik natuurlijk teleurgesteld en mopperen. ''He, jongen, ik haal 'm al uit elkaar, rustig maar...
Met 10 minuten heb ik 'm weer aan de praat''... Dan zat je je te verbijten en kon je de afloop van die aflevering nog net zien. Zo ging dat op die flat. Gelukkig dat pa technisch zo handig was!
Even een tussenberichtje. Beelen sloopgroep gaat ''lekker''. Ze zijn begonnen, afgelopen week, met de afbraak van een der resterende laagbouw-woningen, aan de Schipholweg-kant.
BeantwoordenVerwijderenDe grote flats die er nog staan, worden nog ongemoeid gelaten. Ik denk dat de grote sloopkraan, nodig voor de hoogbouw, nog ''ergens onderweg in een lange reeks'' is, want die is er nog niet, maar wel ''besteld''.
Maar een kleine grondverzetmachine van Beelen ''trekt'' alvast de resterende laagbouw uit elkaar. In ieder geval zit er weer aardig schot in de zaak, terwijl in de hoogbouw resterende asbest-troep wordt verwijderd. Dan ook dat plat.
Ik ben benieuwd of Beelen de deadline gaat halen, maar ik vrees dat dat er toch echt niet meer inzit. Daarvoor is de achterstand te groot. Maar okay; er zit weer ''schot'' in...
Wens jullie goed weekend!
Grtx,
RON.
Het is maandag 14 november, inmiddels. De sloopwerkzaamheden gaan goed. De laagbouw, recht in lijn van de pladellastraat/Hannie Schaftstraat is bijna plat.
BeantwoordenVerwijderenStond net even te kijken na het halen van een klein Staatsloterij-prijsje bij Rob Roodbol. Alleen de ongevoerdheid van mijn zomerjas belette mij er in de mist langer naar te kijken. Dus na 10 minuten besloot ik mijn C.V. weer op te zoeken en een 2e bakje Aldi koffie.
Van Beelen gaat rustig door. Het valt mij op, dat er minder ''nerveus'' gewerkt wordt. Alles gaat erg beheerst. Nog geen grote kranen actief.
Dus de hoge flats, althans het resterende deel, staan nog. Hoe eerder ''om'' hoe liever, want gisteren klonk er weer een gigantische explosie op, vanuit de Hannie Schaftstraat.
Zo te horen aan het holle geluid, veroorzaakt door een bom die in een der lege woonkamers werd gegooid.
''Heerlijk'' als je ligt te slapen... Nou, ze mogen wel opschieten want dadelijk ligt het werk stil door vorstverlet. Hoewel, aan de andere kant;
de temperatuur zou weer ietsje omhoog gaan. Hoe dan ook. Nu is de sloop tenminste in handen van een vakbekwaam en financieel, zover ik weet, stevig bedrijf dat over genoeg liquiditeit beschikt om ook andere fases te kunnen doen. Daarover moet komend jaar worden onderhandeld. Maar Beelen heeft de beste papieren, lijkt mij.