16 november 2011
Door: Ed PostLange tijd was het stil rond de sloop van de flats aan de Hannie Schaftstraat vanwege het faillissement van het sloopbedrijf Transverko. Inmiddels is de sloopklus overgenomen door Beelen, en zijn ze gestart met het vervolg van de sloop.
Dit was een mooi moment om weer eens een bezoekje te brengen aan het sloopterrein om een fotoshoot te maken.
Één van de lagere flatgebouwen is inmiddels al weer tegen de vlakte, en nu was men bezig om de kozijnen uit een hoger flatgebouw te slopen.
Onderstaand een impressie van de sloop.
Weer een keurig gemaakt reeks foto's van de ''herstart'' der sloopwerkzaamheden, nu door sloopgroep ''Beelen''. Mooie update, Ed!)
BeantwoordenVerwijderenDe 3 D manquettes van de verschillende beoogde (en over 'n paar gerealiseerde) nieuwe Slachthuisbuurt, althans op dit punt, is er ook goed op te zien. Het wordt nog eens wat met ons oude buurtje. De ontwerpen vind ik best mooi!
Ik zag vanavond, in het voorbijfietsen aan de Schipholweg-kant, dat er nu ook alweer aan een der ''hoge flats'' is geknaagd door de tot nu toe enige grondverzetmachine van Beelen. Moest lachen op de tekst op een der muren van de woonkamer van die flat.
''Zoals het klokje thuis tikt''.... Las ik gisteren. HAHAHAHAHAHAHA.... Nou, die ''koekoek'' is inmiddels wel gevlogen en de tandwielen liggen bij het oud ijzer! GOEIEDAG!
Wellicht dat volgende week nog een grote kraan erbij komt. Dan gaat het sneller, maar ze zullen e.e.a. prima hebben voorbereid. Laat dat maar aan Beelen over, als grootste sloopbedrijf!
(O ja, Ed. ''off the record''. Nog bedankt voor het mogen lenen van je dia viewer! Helemaal vergeten te bedanken. Sorry! Maar ja, weet je; gezelligheid kent geen tijd. Dan vergeet je dat!
Tot horens maar weer en Ron Magielsen... Ziek op bed gelegen? Ploegendienst??? of lag je p.c. weer aan barrels??? (Ik gok op niks ernstigs?)
Nee toch, he? Er is weer flink beweging in ook jouw oude buurtje, hoor! Maar doe rustig aan! Plaag maar wat... Nog even en de overige laagbouw kunnen deze winter, voor het eerst, ''tochtstrippen'' voor hun ramen op het zuiden plakken...
We lezen e.e.a. vanzelf weer. Niks moet, (bijna) alles mag. Ik heb altijd wel wat te kletsen, maar verwacht het zeker niet gelijktijdig retour van anderen. Komt wel goed!
Grtx en tot wederhoren maar weer!
RON.
Leuk Ed, weer de nieuwe foto's. Ik moet er nodig weer eens gaan kijken.
BeantwoordenVerwijderenIk ben reuze benieuwd hoe het gaat worden als de nieuwbouw gaat plaatsvinden.
Groeten, Wil
Ja nu wordt het wat! Ik ben erg benieuwd..ben binnenkort weer in Haarlem en dan ga ik weer kijken....bedankt Ed!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Ada
Die 3 D foto-montage is, overigens, de eerste glasheldere ''inkijk'' in hoe het feitelijk gaat worden. Uit die eerdere tekeningen werd ik niet wijs. Ik kan geen ''blokschema's'' lezen.
BeantwoordenVerwijderenDie waren niet duidelijk, maar zo'n prachtige foto(shop) is een uniek staaltje techniek dat direct laat zien wat de uiteindelijke bedoeling moet zijn. Prachtig uitgevoerd en gepland. Maar dat duurt nog 'n paar jaartjes, qua realisatie.
Hallo luitjes, Ron? leuk om te horen dat je bezorgt bent om mij, Hahaha.
BeantwoordenVerwijderenBen ik toch nog een beetje belangrijk, Hahahaha.
Maak je maar geen zorgen om mij, mijn p.c. doet het gewoon hoor?.
Ik was dat ding een beetje zat, had geen zin om achter dat ding te kruipen, en ik had ook nachtdienst, Hahaha "hou het er maar op, dat ik een paar dagen gewoon liever lui dan moe was.
Trouwens, in de maand December zullen jullie mij niet meer op de site zien.
Wij zitten dan (niet jaloers worden hoor? hahahaha) in Australie, in mijn zwembroek onder de kerstboom, het is daar nu zo'n 30 graden.
Komen pas ergens in Januari terug.
"Zo!! heb ik je ff lekker gemaakt, Hahaha, Flauw hé.
Maar goed!! Ed heeft er weer flink op los geschoten met zijn Nikon, mooie plaatjes zijn het geworden.
Goh!! als ik zo naar binnen kijk, dan waren die huiskamers toch wel erg klein hé.
Ron, ook ik zag de tekst "zoals het klokje tikt, tikt het nergens" nou! dat tikken zal hem daar wel vergaan zijn ( de vogel is gevlogen).
Hahaha, heb eens een koekkoeksklok ergens anders opgehangen, "nou" kan je vertellen hij tikt precies het zelfde. (ook niet van mijn eigen hoor?)uit een converance van Toon Hermans.
Wat er over een paar jaar wordt gebouwd ziet er goed en netjes uit.
Maar? daar zal ook wel naar betaald worden "qua huur.
Tochtstrippen zullen dan een overbodige luxe worden, die kunnen in de schappen van Karwei blijven.
D'r zal naar behoren goed geisoleerd worden, neem ik aan.
Groetjes.
Ron M.
Hai, Ron!
BeantwoordenVerwijderenAch, dat bezorgd zijn is meer ''sociale belangstelling'', kerel! Hahaha... Ik had het vermoeden wel goed, dat merendeels met je werkzaamheden te maken had. En het ligt helemaal in je eigen vermogen om te zeggen: ''nu ff niet, komt wel weer''. Het leven is meer dan de pc. nietwaar?
Ik heb altijd wel wat te kletsen en heb als single meer tijd dan een getrouwd iemand, zoals jij en na een avonddienst wil je rust! Je moet je aandacht verdelen. Daar is niks mis mee,Ron!
Dus zat je niet ''op te porren'', hoor, maar dat snap je wel. Men reageert wanneer hij of zij belieft en zin hebt. Zo werkt dat en prima!
Ik gun jou en je vrouw dat ''uitje'' naar Australie absoluut, maar ik vier kerst toch liever en bij voorkeur in de kou, als je het niet erg vind, haha... Dat is mijn traditie en ik ben erg traditioneel ingesteld. Vind ik fijn!
Jaaa, Ed heeft weer aardig zijn best gedaan! Ik kwam hem toevallig tegen, gisteren, toen ik bij Rob Roodbol twee Mikrogidsen gekocht... Dus sprak Ed ook weer gezellig persoonlijk en maakte en passant de 3 D manquette foto's, waarvan je die ook op alhier terug kunt vinden.
En ja... ik bedoelde met ''tochtstrippen'' dus de huizen (laagbouw) aan de overkant van het sloopterrein, snap je Ron?
Die mensen krijgen tijdelijk ''de volle laag'' als de Ooster of zuidooster koude wind aanzwelt, want die jaagt nu behoorlijk door de Hannie Schaftstraat heen, daar waar e.e.a. altijd enigszins werd geblokkeerd door de flats en andere bouw ''aan de overkant''.
Aangezien die laagbouw van, zeg 1963 is (en overigens zullen blijven staan, wat ik al eerder wist!) geef ik, ook voor die blijvende laagbouwhuizen, weinig, qua warmte-isolatie.
Maar misschien valt het ook wel weer mee. In dat geval hebben ze mazzel. Maar het duurt nog wel even, Ron, voordat nieuwe bewoners ook weer een eventuele koekoeksklok aan de muur kunnen hangen.
Echter; Beelen heeft de vaart er flink in en gaan voortvarend te werk, zo zag ook ik dus gisteren al en de foto's van Ed illustreren dat weer op perfecte wijze!
Ik zal je wellicht nog wel spreken op deze blog, voor je vakantie, maar wens je een fijn verblijf in Australie.
Het zal een heel aparte ervaring worden om in tropische temperaturen kerst te vieren. Nee, ik houd het wel dichter bij huis. Maar dat geeft niet. Dat is het verschil tussen jou en mij en dat is goed! Nou, het zal vast gezellig worden!
Tot horens en grtx retour!
RON.
Ron, dat van die tochtstrippen begreep ik wel, en dat het voor de laagbouw was.
BeantwoordenVerwijderenWat ik bedoelde is "dat" voor de nieuwe woningen deze strips niet meer nodig zullen zijn.
Met andere woorden, ze mogen in de schappen van Karwei blijven liggen.
Het isoleren van de nieuwe woningen zullen stukken beter zijn als in de jaren 60 oftewel in onze jeugdjaren, HAHAHA als je kranten als isolatie materiaal kan noemen, daar moesten wij het mee doen, en anders? een dikke trui aantrekken.
Goed dat er in ieder geval nog een kolenkachel was.
"De kachel stond te snorren op vier.
Haartjes nat, nog even op.
Tot dat vader zij"vooruit naar bed.
Toen was geluk heel gewoon".
HAHAHAHA, blijft leuk.
Zo te lezen gaat Beelen lekker te keer, zit er eindelijk schot in voor jullie.
Dat deze puinzooi maar heel gauw wordt opgeruimd.
En dat er dan maar snel gebouwd gaat worden.
Ron M.
Ja, die flats van vroeger waren inderdaad tochtig. Maar dat had toch ook wel weer, op een bepaalde manier, z'n scharme. We hadden zware overgordijnen.
BeantwoordenVerwijderenDie deed mijn moeder 's avonds dicht. Stel je voor, een bitterkoude winterdag kwam ten einde. 10 graden vorst, buiten. Sneeuwjachten. Het slachthuis-torentje helemaal wit. De sneeuw joeg over het weiland voor heen.
Je voelde de wind over je wollen sokken heengieren. De hele dag op het ijs geweest. Lekker van de kant afrossen met je slee, of gewoon op het ijs spelen en op het weilandje, waar je anders nooit zo snel kwam en soms paardenschedels vond en die lugubere dingen.
Dan hing je op de bank, met rode konen van de kou. Het werd, net als nu, al snel donker. Voordat het eten op tafel kwam, trok moeders de zware gordijnen dicht.
Dan aan de boerenkool, of wat er aan heerlijke stamppot was. Zuurkool met worst en dan griesmeelpap met die smerige Hallitran levertraan erdoorheen. Gadverdamme!
Even nog wat kinderprogramma's kijken en om half acht, UITERLIJK, was het; ''Ja! Tanden poetsen, je zusje eerst. (Om ruzie bij de kraan te voorkomen, hahaha...) dan mocht ik nog even blijven zitten. Dan poetste ook ik mijn tanden en waste mijn gezicht. (Douchen deed je 2 a 3 keer per week, maar zeker niet iedere dag!)
En dan naar bed. Geen electrische deken, zoals je tegenwoordig hebt, maar 'n halfuurtje van te voren had mijn moeder al een koperen kruik in mijn bed gelegd, gevuld met gloeiend heet water.
Oude sok eromheen, maar je kon nog steeds je voeten niet erop leggen. Dat voelde je! Later werden het rubberen waterkruiken, maar toen hadden mijn zus en ik nog koperen kruiken. Prachtig en altijd geheel lekdicht!!!
Gegarandeerd met die slaapkamertjes op het oosten... je sliep binnen 5 minuten als een marmot, dat weet Ed absoluut ook nog wel want woonde 1 woonlaag hoger en helemaal een ''windvanger'', zijn slaapkamertje op het oosten.
Volgende dag was je je bed niet uit te FIKKEN!!! ''Schiet nou toch op, je moet zo naar school!'' ''Kom op''. Dan werd mijn moeder ongeduldig.
Dat ''ritueel'' herhaalde zich in die jaren zestig bij iedereen, ook bij ons kinderen van toen, op die flat en weet zeker dat e.e.a. bij jou op de flat ook zo ging, Ron!
Helemaal fijn als het vrijdag was en je kon uitslapen met die enorme kou buiten. Tja... bloemen op de ramen, die kou, de kolenkachel en het ritueel van aanmaken, 's morgens... Het komt nooit meer!!!
Gtrx,
RON.
En nog een heel klein regeltje... Moeten jullie nagaan! Ik ben nu 54 jaar en woon nog steeds in een huis dat, qua ergonomie, totaal nog hetzelfde is, al die flatwoning van de jaren zestig. Ook hier kan het 's winters verdomde koud worden, op de bovenverdieping. Maar NU heb ik wel een electrische deken!
BeantwoordenVerwijderenDie ging de afgelopen tijd gegarandeerd alweer op TWEE! Ik wel! Niks ''mietje''. Een andere vent kan zich warmen aan zijn vrouw, maar wegens gebrek daaraan moet ik het hebben van een ''electrieke deken''.
Tja; Zo houd ik mij kunstmatig warm... Hoewel; aan de andere kant heeft het weer 1 voordeel: zou ik mijn koude voeten willen warmen tegen een warm vrouwenbeen, dan krijg ik als door een wesp gestoken reactie, van: ''sodemieter op met je kouwe poten, ben net warm!
TJA! WIE warmt dan WIE? HAHAHAHAHAHA.... Zomaar klein fantasietje. De oplossing? 'n TWEEPERSOONS electrische deken. Die heb je ook! ESTA KLARO, zoals Ed dadelijk weer in Tenerife zou zeggen...
Dat van "zodemieter op met je kouwe poten" Hahaha, dat ken ik maar al te goed Ron?
BeantwoordenVerwijderenAls ik uit de nachtdienst thuis kwam was het bedje heerlijk voorgewarmt, kroop ik helemaal tegen mijn vrouw aan.
Als tegen reactie kreeg ik gelijk een paar fikse stoten van haar voeten te verwerken, ROT OP MET DIE KOUWE POTEN VAN JE. HAHAHA.
Tja" die winters van toen waren strenger dan nu vandaag de dag, schaatsen op het spaarne, de kustlijn van Zandvoort bevroren "kijk mam...ik loop op de zee.
Dat zal nu niet meer gebeuren, dat de zee bevriest.
Tussen de Flat's, gingen wij sneeuwhutten bouwen.
Er lag zoveel sneeuw, met scheppen staken we blokken sneeuw uit.
Deze stapelde we op elkaar zodat er een soort iglo ontstond.
Wat dacht je van sneeuwballen rollen, gingen net zolang door totdat hij niet meer voor uit te rollen was.
En ja, kwam je thuis, helemaal verkleumd van de kou, stapte je de warme huiskamer binnen, viel je al bijna in slaap..want je werd zo rozig als ik weet niet wat.
Kregen we warme chocolademelk...heerlijk was dat.
Daarna ging ik in bad "lafet" maar dat weet jij ook nog wel Ron.
Toen was het daarna pyama aan, en mocht ik opblijven voor Ivanhoe...zong altijd mee met de openings tune.
Daarna naar bed..met een warme kruik.
Volgende dag..."ja Ron" ook ik was niet uit bed te slaan, Hahahaha lag nog veel te lekker.
KOM JE BED UIT...ZEG HET NOG EEEN KEERRR "ja mam, ik kom al " met je blote voeten op dat kouwe zeil, was je gauw wakker, hahaha.
Weet nog...ik woonde toen al in Heerhugowaard...
Ik was toen nog schilder van beroep, wij hadden een klus in Amsterdam "De Bijlmer.
Het was buiten stervenskoud de wind sneed door je heen.
De hele dag stond je buiten te werken, om een uur of vijf stapte ik verkleumd van de kou de warme huiskamer binnen.
Ik ging ff op de bank liggen...drie tellen later lag ik in diepe coma.
Mijn vrouw heeft er nog foto's van genomen.
Zij heeft geflitst bij het leven tijdens het fotograferen...ik heb er helemaal niets van gemerkt Hahaha.
Toen ik de foto's zag...lag ik met mond wagenwijd open te snurken alsof er een hele oerwoud omgezaagd moest worden, Hahahaha.
Ja, lekker he! Kan me best voorstellen dat je als een blok omtolt, na zo'n erg koude werkdag in de buitenlucht. Kun je beter buschauffeur zijn, he? Hoewel... iedere keer die deur open...
BeantwoordenVerwijderenTegenwoordig hebben veel huizen dubbelglas. Vroeger slechts enkelglas. Dus dan kon het condens aan de binnenkant, door het verschil in buiten en binnentemperatuur, opvriezen en kreeg je van die mooie bloem-motieven op het raam.
Ik herinner mij nog dat mijn ouders weleens zeiden: ''niet met je vingers aankomen! Dan springt het glas, want er staat nu ''spanning'' op. Dat was ook zeker zo! Ze stonden gespannen.
Dus op die enorm koude winterdagen kon je dagenlang, soms wekenlang (!) NIKS van buiten zien, want dan zat het pot en potdicht gevroren. Zo ook het hang en sluitwerk van de ramen. Dus luchten kon niet!
Maar de slaapkamers waren sowieso koud genoeg, want daar werd niet in gestookt. De huiskamer was het centrale punt waarin wel werd gestookt, uiteraard en daar profiteerde de hal van mee en enigszins de slaapkamer, maar was niet zo veel.
Ik herinner mij nog dat mijn moeder wel een petroleum-kacheltje in de keuken had staan, ten tijde van het zalige oliebollen en appelflappen bakken. Dat proces duurde zowat de hele dag!
Dan MOEST (!) de keukendeur wel wagenwijd openstaan. Om haar benen en voeten enigszins warmte te geven, stak mijn vader voor haar dat petroleum-kacheltje aan. (En walmen en stinken dat ding!) Maar ze stond NOG (!) immer door te ''blauwbekken'' en ''dode vingers'' van de kou.
Dan het beslag voor de kachel, in pannen. Doek eroverheen. ''Denk erom! Niet stampen, niet zo zwaar lopen anders zakt het beslag in.'' Wat deden mijn zus en ik... ''TOCH DOEN!'' (Moeders klieren! Achteraf lullig, maar ja; kinderen..!)
Die vloeren waren sowieso vreselijk gammel in die oude flat. Je hoorde alles! Gold ook voor jouw flat, Ron! Elke ''pulk'' die uit je neus viel werd twee etages lager nog gehoord, haha.
Dat is wel overdreven, maar ze waren vreselijk gehorig! Echt erg! Dat was op zeker moment, in 1989, DE hoofdreden om te verhuizen! We kregen bovenburen die louter op de kale grond leefden!
Ik wil weer naar een appartement verhuizen, maar EXCLUSIEF de BOVENSTE woonlaag, zodat ik daar t.z.t. zeker geen last van heb! Ik heb een rothekel aan loopgeluiden boven me!)Ik wil de zekerheid dat ik niks meer boven me zal horen! Bij mij zeker geen bovenburen meer! Staat vast!
De mensen helemaal bovenin, in die oude Richard Holkade-flat, kennen dat geluid niet zo, maar o wee als je ONDER luidruchtige buren woonde. ZO!
Zeker met kinderverjaardagen. Zag je al die fietsen aankomen en kon je VLUCHTEN! Zo erg was het! Je hield het gewoon niet uit, dat gestamp!
Mijn moeder werd er neurotisch van en kreeg huilbuien. Ze kon het niet langer aan! Dan gaf ik wel op zeker moment, als we wel nog poosje thuis waren, maar een keiharde brul naar boven! HHHHEEEEEEEE!!!! GAAT HET???!!!! NOKKEN!!! Wij werden tenminste nog opgevoed als flatbewoners. Niet springen, niet bonken... Dat werd gezegd!
Overigens speelde dit zich af NA 1980, toen we (sorry!) resp. ''Mediterrane buren'' boven ons kregen waarvan zowat half Marokko aan kinderen bij verjaardagen meekwam, leek het wel. ERG!!!
Later kregen we nieuwe autochtone buren, waarvan hun kind (lopertje) ongeremd de hele dag doorrende. Weg woongenot! Ergernis! (Dus ik stigmatiseer de allochtone buren hierbij niet.
We hadden gewoon de pech, vanaf eind jaren zeventig, dat we de verkeerde buren boven ons kregen, nadat we daarvoor altijd rustige buren hadden. Die hielden wel sociaal rekening met ''beneden''. Hadden dik tapijt en sloffen aan!
Maar vanaf 1989 was het genoeg! Toen zijn mijn moeder en ik rap verhuist. Hoogste tijd om te vertrekken! 1 Jaar na de dood van mijn vader. Einde van de flatbewoning, vanaf 1961 geduurd!
IJsbloemen, ja, die stonden bij mij in mijn slaapkamer ook op de ramen, en bij harde oostenwind lag de stuifsneeuw op mijn vensterbank... Later kreeg ik een compleet nieuw raam, volgens mij was dat oude raam zo krom als de pest zodat tochtstrips gewoon niet meer hielpen.
BeantwoordenVerwijderenIk had de mazzel dat we overal al snel gaskachels hadden, ook zo'n speciale voor in de keuken. Die plaatste je naast het gasfornuis. Dus mijn slaapkamer was door zo'n gevelkachel prettig warm. Soms was die oostenwind zo fel dat de waakvlam 's nachts wel eens werd uitgeblazen, en dan moest je de volgende dag weer zien dat je dat ding weer aan kreeg.
Dat gedoe met bovenburen hadden wij inderdaad niet, maar vlak ook de benedenburen niet uit Ron. Wij hadden een stel aardige benedenburen, maar die drie kinderen speelden vaak in de hal, tot touwtjespringen aan toe. Wat konden die mensen een herrie maken. Voor een groot deel was dat ook te wijten aan de gehorigheid van de flat, maar toch... Het was er zo gehorig dat als benedenburen twee etages lager ruzie hadden, wij gewoon alles konden horen...
Even terug naar bovenstaande foto's. Als ik het goed zie hadden ze hier betonnen plafonds. In onze (oudere) flat was dat volgens mij nog niet het geval, en zat er zelfs stro in het plafond verwerkt. Nu kan dat natuurlijk komen omdat wij op de bovenste verdieping woonden, dus als de flat tegen de vlakte gaat ben ik daar wel benieuwd naar.
Nou, Ed, ik meen dat dat inderdaad voor de bovenste woonlaag gold. Ik weet nog wel dat er een ''loze laag'' zat tussen de plafonds (zoals bij jullie) dan een die ''loze tussenlaag'' (niet opgevuld met dempend materiaal, of zo) en dan kreeg je het dragend gedeelte van het dak.
BeantwoordenVerwijderenDat beschot liep gewoon door en vormde, meen ik, een geheel met de dakvloer. Dat had ik weleens gezien, toen ik ooit eens mijn vader assisteerde bij het plaatsen van een zendmast op het dak, nadat hij daarvoor toestemming van de woningbouw kreeg.
Bij ons, zoals je nog weet, moest je door het luik en kon je, met ladders en wat gewurmd, jezelf door het luik hijsen en dan stond je op het platte dak.
Echter; de vloeren / dus de plafonds van de benedenburen vormden 1 geheel, bij mijn weten. Weet je nog hoe e.e.a. eruit zag in de kelders, dus zeg maar de onderkant van de vloeren van 1 hoog?
Dan zag je van die ''briks'' van die rode baksteentjes. Dat was het, meen ik Ed! Dus 1 steens (van die rode baksteentjes) liggend op een systeem van wat is het?
H of U balken, die doorlopen van huis naar huis. Dat vormt, infeite, de draagconstuctie van de vloeren. Dus plafonds / vloeren was een.
Alleen waren de stenen in de kelders, althans de plafonds, niet gestukt. Dat waren de plafonds van de bewoonde woonlagen uiteraard wel.
Ik meen dat het zo'n constructie was (is) maar bij de sloop van onze flat kunnen we het inderdaad goed vergelijken met de flats nu. En ja!
De buren naast ons (jullie benedenburen) konden zeker springen! Als het oranje-elftal voetbalde en er werd 'n punt gescoord, dan stonden ze allemaal tegelijk te springen en te stampen. Je zag letterlijk bij ons de bierglazen en koffiepotjes over het tafeltje ''marcheren''.
Je dansde echt op en neer, dus daar kan ik ook van getuigen, hahaha... Tja... Het was een uniek gebouw. In zekere zin ''leefde'' het ook, maar niet bepaald tot algemeen genoegen. Dat was de grote keerzijde!
Bij ons op de flat's was net zo gehorig als bij jullie, niets meer of minder.
BeantwoordenVerwijderenMijn broer had een trein (trix expres) dat ding reed in een achtje over de vloer.
Ook lag er bij ons tapijt, dus...zou je zeggen dat moet toch geluid tegenhouden.
Wordt er aan de deur gebeld door de buren onder ons, of het wat zachter kon want het dreunde zo door, niet te geloven toch?
Als er bij de bovenburen koffie werdt gedronken en ze lieten een suikerklontje in de koffie vallen, hoorde je het bij ons plonzen, overdreven natuurlijk, maar "toch.
Maar toch werd er wel rekening gehouden met elkaar (samenhorigheid) zo heet dat toch?, je leefde tenslotte met elkaar in een flat, gescheiden door dunne wandjes.
Tegenwoordig is dat ver te zoeken, grotebek kun je krijgen en anders een knal voor je kop.
De generatie van onze Ouders waren een stuk beter wat de samenhorigheid betreft.
De term is ''saamhorigheid'', Ron. (Geeft niks hoor. Ik vergis mij ook weleens!) Vreemd dat dat treintje doordreunde? Het was toch geen ''59 tonner Hondekop'' die bij jullie over de vloer reed? Beetje overdreven van die buren. Maar ik denk dat jullie er op je knieen achteraan schoven en ja... dat kon wel bonken...
BeantwoordenVerwijderenEen ongeschuldig speelgoed-treintje nog wel?! Bij mij lag de treinbaan op tafel. Zijbladen uitschuiven. Locomotief met wagonnetjes erachter. Transformator en karren maar. Had een hele doos railsen van HO of H2???
Ja, die dunne wandjes is helemaal waar, Ron! Dat is nu heel erg goed te zien, nu weer alleen het skeletsel van de op twee na laatste flat (die nu wordt gesloopt) is te zien.
Ontzettend, wat dun! Laatst hoorde ik iemand zeggen. Als je een gat boorde in de muur, moest je oppassen dat 'ie aan de andere kant niet eruit kwam, haha.
Doet mij weer een herinnering binnensluipen, nu het over boren gaat. Ik lag 'n keertje ziek op de bank. Gebeurde weleens en gelijk 39,6 koorts, he!
Deken over mij heen. Ze waren toen bezig voor de aanleg van het z.g. ''centrale antenne-systeem. Daarvoor, dat weet Ed ook nog, moesten ze gaten boren, om en om, door het plafond, door de muur, door het plafond, de muur enzovoorts.
Ik lag alleen en de aquarium van mijn vader met prachtige tropische vissen stond in de hoek van de kamer. Begonnen ze boven ineens met een enorme boor in de vloer te boren. De hele kamer resoneerde en ik balen, want lag met knallende koppijn op de bank...
Komt ineens die BOOR DWARS door het plafond heen. Zie ik erachteraan een coaxkabel komen. Die moest met de contactdoos in de muur van ons, naar de naasteburen toe, worden verbonden.
Op het wateroppervlak dreef een hele waas van witte kalk. Mijn vader zwaar de pest in, toen hij van zijn werk thuiskwam... Dat herinner ik mij ineens weer. Toen kwam er slechts 1 antenne. Die stond op het flatdak van de Henriette Bosmanstraat.
Precies in het midden. Wel een betere ontvangst dan dat ''raster'' van onze eigen antenne, maar toch... Het was schrikken. Allemaal echt gebeurd. (Kan ik weer in mijn manuscript verwerken... Gaat gebeuren!)
Ja, ergonomie was een term dat in die vroege jaren vijftig nog niet of nauwelijks bestond. Het was na-oorlogse wederopbouw. Alles kwam in een stroomversnelling. De nieuwe tijd. Nieuwe plannen. Schalkwijk werd uitgetekend.
BeantwoordenVerwijderenEn jonge mensen moesten goedkoop en toch zo gerieflijk mogelijk kunnen wonen. Dus die flats waren DE oplossing.
Ze moesten zo snel mogelijk in die behoefte voorzien. Deels lukte dat. Het is al genoemd. De goederenliften. De douches... Inderdaad, Ron; die Ocriet-lafetten. Dat was hypermodern in die tijd!
Arbeiders gingen meestal naar het badhuis of wasten zich in een wasteil bij kachel, of zo. Ik ben in de Badhuisstraat geboren. Daar heb ik nog meegemaakt dat heetwater GEKOOKT moest worden, want een geiser was er niet, laat staan een badkuip.
Mijn opa en oma hadden dat wel, maar meestal ging ik met mijn vader naar het Leidseplein in Haarlem Zuidwest, naar het badhuis. (Of we douchten in stoopsbad. Shampoo mee en ''voor dezelfde prijs'' lekker lang douchen...)
Maar ja... Die revolutiebouw, he? Dus dat was comfortabel, maar z.g. ''zwevende plafonds'', daar hadden ze nog nooit van gehoord, lijkt het wel. Alles 1 steens en of die gehorigheid nou ''ingecalculeerd'' was (waren toch arbeiderswoningen) of niet?
Maar het compromis op het gebied van isolatie (bestond dat woord ook al?) was in die tijd gigantisch groot, of men wist niet beter. Of het paste in het plaatje van snelle, goedkope revolutiebouw... Wie zal het ''verlossende woord'' zeggen???
Stoopsbad = lees = Sportfondsenbad. Zat met Stoopsbad in mijn hoofd. Ben daar slechts 1 x geweest. Dus Sportfondsenbad...
BeantwoordenVerwijderenIk had wat lawaai betreft eigenlijk wel mazzel dat we rumoerige benedenburen hadden. Er werd dus nooit geklaagd. Later gaf ik wel eens een feestje, en dan ging ik altijd van tevoren even bij de buren langs om dat te melden. Dus die deden daar nooit moeilijk over. Leuke feestjes met aardig wat vrouwenvolk en dansen op goede muziek. Natuurlijk de ouders de deur uit gezet...
BeantwoordenVerwijderenJa en een van die feestjes, daar was ikzelf bij, Ed! (Keek ff in de pauze van een film op RTL 5 en las je bijdrage... Even op ingaan.)
BeantwoordenVerwijderenIk weet nog dat de beneden buurman op zijn kolenhok ging staan met een bezemsteel en tegen je raam tikte, hahahaha... ''Of het wat minder kon''. (Was zo rond 1971, zo rond die tijd???)
Zo hard draaide je ook weer niet, maar hij kon er wellicht niet van slapen, recht boven hem. Weet je het nog? Dus ik zet een lichte twijfel over ''moeilijk doen''.
Dat voorval herinner ik mij nog heel goed. Vader Veering die met een stok tegen je raam tikte, staande op het kolenhok, of zo. We hadden de grootste lol...
Overigens, moet ook worden gezegd in ander verband, kon de heer Veering zeker makkelijk zijn! Dat herinner ik mij ook nog heel goed!
Hij leende belangeloos zijn tent aan ons uit, zodat wij (mijn ouders, zus en ik) in 1971 14 dagen op Camping ''Ter Spegelt'' in Eersel (Brabant) konden camperen.
Vandaaruit lekker brommerritjes maken naar Postel en andere Belgische grensstreken. (Mijn ouders lieten hun brommer, per trein, naar Eersel opsturen...)
Daar had hij met zijn gezin zijn bungalowtent staan. Na hun vakantie mochten wij ervan gebruikmaken.
Dat was toch aardig! Nou! Dat was wat anders dan naar het Spartelmeertje gaan op de brommer... Dus dat moet, eerlijkheidshalve, ook worden gezegd.
Hahaha!! Ja, dat was een feestje van mijn zus. Dat met die stok kan ik me ook nog wel herinneren. Als ik mij niet vergis waren Marry en Wil daar ook bij. Mijn feestjes waren altijd in de huiskamer, en waren van latere jaren.
BeantwoordenVerwijderenMaar inderdaad, over het algemeen waren ze zeer tolerant.
Aha!!! Mijn langetermijn-geheugen faalt zelden, hahaha! Zie je wel? Het klopt, dus! Overigens heb ik die huiskamerfeestjes nooit meegemaakt, Ed.
BeantwoordenVerwijderenDaar was ik niet bij, maar dat feestje van Margreet moet het dan zijn geweest. Ik herinner mij niet wie er nog meer bijwaren, maar wel dat voorval met het tikken van die stok tegen het slaapkamerraam. (Van Margreet?
Jij sliep toch in dat andere slaapkamertje?) In dat geval moeten je ouders, volgens mij, een slaapbank hebben gehad.
Was bij ons een tijdje wel zo. Mijn zus kreeg de kleine slaapkamer, nadat ze wat ouder werd en lekker prive wilde zijn, ''tutten'' en zo.
We deelden, tot die tijd, de slaapkamer, maar als ik zat te luisteren of bezig was met mijn luidsprekers, moest ''die meid'' er ook iedere keer zijn, hahaha...
Kleding passen dit, kleding passen dat... Iedere keer mij ''storen'', maar ja... ze had net zoveel rechten! Maar dat ging niet langer meer, zo! Ze zat toen op paardrijden. Dus was ik lekker bezig en in mum van tijd stonk de hele slaapkamer naar de ''paarden-huut''...
Toen werd er een oplossing bedacht. Ik had de grote slaapkamer voor mijn audiohobby en mijn ouders hadden toen een z.g. slaapbank. Kon je uittrekken en er zo een bed van maken. Tja... je moest WAT op dat driekamer-flatje.
(Ze leken groot, maar zo groot waren ze niet.) Maar wel een leuke tijd. Een groot gezin met 1 kamer meer? Dan stonden de stapelbedden zowat tegen het plafond, links en rechts, HAHAHAHA... en het ging en paste allemaal en zo rotzooiden ze maar wat aan.
(Bij de familie Reijerkerk stond het vol met stapelbedden, met al die kinderen. En een buurjongetje, IK, kon er incidenteel ook nog wel bij, voor 1 nacht. Wat een heerlijke tijd!)
Dat jij die huiskamerfeestjes nooit heb meegemaakt kan wel kloppen. In die tijd gingen we wat meer onze eigen weg. Ik ging op dansles bij Schröder en deed daar aardig wat (dans)vrienden (en vriendinnen) op, en ook het feit dat ik ging werken speelde een rol. Ja, dat was een mooie tijd.
BeantwoordenVerwijderenWij hadden natuurlijk meer ruimte omdat we een slaapkamer meer hadden. Toen de muur tussen de woonkamer en slaapkamer er uit ging raakten we die slaapkamer wel kwijt, maar daarvoor kwam wel een hoop extra ruimte in de woonkamer terug.
Mijn ouders hadden daar een z.g. onderschuifbed staan, mijn zus had de grote slaapkamer en ik een slaapkamer naast de keuken, eigenlijk achter de goederenliftschacht. Als dat ding werd gebruikt kon ik het goed horen...
Later, toen mijn zus (al vroeg) op kamers ging wonen, verhuisden mijn ouders naar de grote slaapkamer.
Ja, het waren kleine flats, eigenlijk niets meer dan gestapelde arbeiderswoninkjes. Maar je was al lang blij met de toen heersende woningnood.
Daarom hoop ik dat we nog in de gelegenheid kunnen worden gesteld om die flats nog één keer van binnen te kunnen zien voordat ze tegen de vlakte gaan. Jezelf nog een keer verbazen over het kleine woonoppervlak wat je toen had en eigenlijk best wel riant vond.
Ja, in die tijd ging ik werken bij het Haarlems Dagblad, maar daar zaten - helaas - weinig leuke vrouwen op de afdeling. Niet ''vrij''.
BeantwoordenVerwijderenMeest ouderen en getrouwd. Bij de N.R.M. werd het wel een stuk gezelliger en beter, maar ook daar was niks leuks te ''halen'', haha... Nee. Beter collega's blijven! Ik hield werk en prive gescheiden en dansles? Was ik ''te stijf'' voor.
Ik was niet zo ''contact-rijk'', toen. Had met mijn achtergrond te maken, gerelateerd aan mijn ongelukkige (school)jeugd en een gigantisch trauma dat ik ervan op had gelopen, totdat ik - heerlijk - naar de LEAO school mocht. (Niet alles was kommer en kwel. Lag niet aan de flat.)
Dus zat veelal alleen op mijn kamertje toen zo vanaf mijn 13e a 14e jaar en was eenzaam. Ik rotzooide met audioapparatuur en kon mij daar helemaal in overgeven. Is moeilijk uitlegbaar en past verder niet op deze R.H. blog. Ja, dat onderschuifbed was zeker 'n goede oplossing.
De lift maakte zeker een behoorlijk lawaai. Dan schuurde dat contragewicht over de rails. Die werd, weet ik nog, van tijd tot tijd opnieuw ingevet, maar als de rails weer wat droog was, dan knarste en piepte dat gewicht eroverheen. Ging soms door merg en been. (Net als dat bekende schoolkrijtje wat afbreekt... brrr...)
Uitgerekend was je slaapkamertje pal NAAST het hijswerk van die lift. Die zat bovenin. Dus naast de mechanische geluiden van dat contragewicht hoorde je ook de poelies lopen, waarover dat touw liep. Het gaf zeker lawaai!
En je hebt helemaal gelijk over je conclusie m.b.t. tot ''gestapelde arbeiderswoninkjes''. Dat past helemaal in het beeld van snelle revolutiebouw. Weliswaar met genoemd gemak, maar qua ergonomie en ontbrekende isolatie en besparing op materialen een groot compromis!
Ach, weet je Ron, dat soort vriendschappen zijn maar tijdelijk. Ik had in die tijd best wel een grote vriendengroep, en deden we heel veel leuke dingen. Maar van die hele vriendengroep zijn er maar drie (waarvan er één nog steeds een collega is) overgebleven. De rest is uit elkaar gegroeid door huwelijken, verhuizingen e.d. Twee van die drie zijn nu nog steeds méér dan hele goede vrienden, waar écht niemand tussen komt.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed, ik heb best wel een enorm leuke jeugd gehad, eerst in en om de flat en op latere leeftijd wat verder van huis.
En ook nu mag ik mij gelukkig prijzen met fijne vrienden/kennissen, wat deels voortkomt uit mijn hobby's welke ik met hun deel. O ja, en ook op Tenerife heb ik een aardige internationale vriendenkring, maar dat is een ander verhaal...
Wat die lift betreft, gelukkig werd die niet veel gebruikt, dus had ik daar weinig last van. De geluiden uit de keuken van Boulonois maakten meer lawaai. ;-)
Toch waren die gestapelde arbeiderswoninkjes voor die tijd best wel modern, neem alleen dat hypermoderne lavet maar. Maar het grootste pluspunt was toch wel het riante uitzicht wat vooral wij hadden, met bijna iedere avond een prachtige zonsondergang.
Tja... ik zeg altijd maar zo, hoewel ik agnost ben,(niet gelovig); ''tel je zegeningen''. Ik heb een handjevol vrienden. Telbaar op 1 hand. (Ik tel met mijn vingers, zonder zegeningen...)
BeantwoordenVerwijderenDat is het wel zo'n beetje. Ben altijd al een ''einzelganger'' geweest. Ik houd erg van mijn vrijheid en wil kunnen doen waar ik zin in heb. Zolang dat niet wordt beknot vind het allemaal prima. Maar vrijheid is voor mij erg belangrijk.
Ja, die lift bij ons maakte erg veel lawaai. Het contactgeluid van metaal op metaal, zeker als het vet van de rails was. Dan moest je vreselijk hard ''sjorren en trekken'' aan dat touw, weet ik nog. Raakte dikwijls in de knoop.
Alleen met een volle vuilnisbak op het onderste rek... Dan daverde die liftkooi naar beneden en moest je remmen met het rempedaal dat op iedere verdieping zat. (Later gingen die pedalen stuk.)
Ik ben, overigens, benieuwd over welke geluiden je het hebt, m.b.t. de fam. Boulonois? Maar door ik nog weleens buiten deze blog om. Heb zo het vermoeden dat e.e.a. zich hier niet leent...
Jazeker! Die Flatjes waren, zeker voor de vroege jaren vijftig en jaren zestig, modern. Ik heb het al eerder aangehaald. Die Ocriet lafetten (lavetten? Duurt nog wel even voordat ik ''Harry Mulish'' ben, hahaha...
Even de ''Dikke van Dale'' bestuderen.... meervoud laVetten, met een ''V''? Mmmm...) Nou goed. Maar dat was kazi, natuurlijk! Kon je helemaal in weken. Dat was echt een uitvinding.
Ik zag laatst nog een intacte Ocriet kuip liggen op het sloopterrein. Had ik een fatsoenlijk tuintje gehad, dan had ik dat ding wel willen hebben als bloemenbak. Het is wat!
Vroeger zat je daar met je kinder-togus in. Nu, jaren later, worden ze als bloemenbak gebruikt.. Het kan verkeren, mijne heren...hahaha... (Rijmt ook nog.)De boxen met voor ieder een eigen box en gemeenschapsbox.
Eigen kolenhok. Alleen een ramp voor de firma Haak die, van tijd tot tijd, met zakken vol kolen naar driehoog moest lopen. Had mijn moeder in de hele hal oude kranten liggen, zodat de heren eroverheen konden lopen met hun vuile ''p...ten''... Kwamen ze boven.
Mut kolen in een zak op hun nek... ''PAST D'R OP''... Dan sprong je opzij, als kind. Zat het kolenhok weer vol, kon mijn moeder ALSNOG (!) boenen, want die kranten, daar hielden ze geen rekening mee en ''baggerden'' toch door met hun schoenen.
Tja... Dat was de firma Haak van de Burgwal. Daar haalden we de grote voorraad, soms wat losse zakken bij v.d. Vught, of Vrught, in de Jacob Geelstraat, dat straatje naast de Teyler-apotheek, Bij de A'damstraat.
Vrugt kwam altijd bij ons, en dan moesten ze VIER hoog met een mud kolen op de nek... Wat een gesjouw was dat zeg. Gelukkig stapten we na het komen van aardgas al snel over op gaskachels. Die in de huiskamer was een Bocal. En wij kregen op de slaapkamers gevelkachels.
BeantwoordenVerwijderenDie boxen, daar was het bij ons vaak gezellig. Ik had er mijn spoortrein, net als Ruud Veering. Hans Omvlee zat ook vaak te klooien in zijn box, en natuurlijk de koning van de boxen, Jan Theunissen.... Die man was echt altijd in zijn box bezig met houtbewerken. Hij heeft daar een compleet bankstel gemaakt, écht vakwerk was dat. Dan riep hij altijd "Eddie, ben je daar? Ik ben hier!" Bij Kniep stond de box altijd helemaal vol met kranten. Kees heeft daar zijn Märklin treinbaan van gekocht.
Ja, doe er nog ff eentje. (Moet straks naar een verjaardag van mijn zwager... He! Heerlijk weer, die herinneringen... Krijg er geen genoeg van, maar het is zo leuk erop terug te zien.)
BeantwoordenVerwijderenIk snap niet dat die kolengasten die lift niet gebruikten, het onderste rek, om die zware zakken met kolen naar boven te trekken. Niemand die ze er zeker op wees? Dat realiseer ik mij ineens nu? Naar vierhoog was, zeker, nog erger!
Wij hadden in het begin, net als iedereen, een kolenkachel. We konden kiezen uit: ''zwart, zwart en zwart''... (hahaha...Was vrijwel maar 1 kleur, leek het wel.)
Maar gloeien dat dat ding kon! Rond oktober, als het kouder werd buiten en ''trekkerig'' ging pa in de box hout ''klieven'' met een bijl.
Dat gesprokkelde hout nam hij mee naar boven. Zooitje kranten in die kachel proppen, houtjes erbij. Dan aanmaken. Dan kreeg je me toch een walm in die kamer... ''Zo, Jan. Gaat het?'' Riep mijn moeder dan. Ik vond het prachtig, maar moeders vond het niks!
Voordat de fik erin ging, was het bij mij (''pyromaantje'') steevast: ''pap; mag IK de kachel aansteken?''
''Ja, hier heb je lucifers. In die krantenprop en voorzichtig. Die lucifer erin gooien en niet je vingers branden.'' ''Nee, pap''... Dan stak ik die prop altijd aan! Brandde het geheel lekker, dan ging als sodemieter die kolen erop.
En even later was de kamer gevuld met een weldadige warmte. Lekker ervoor liggen en je voelde zo je koude gezicht bij elkaar ''krakkeleren''. Dat gevoel komt nooit weer om!
Later was die ''romantiek'' weg. Overal hoorde je dat geluid in die flat, van tijd tot tijd... RAGGE-RAGGE-RAGGE-RAGGE.... Dan zeiden we weleens: ''o de bovenbuurvrouw krijgt het koud''. Maar later was je gewend aan dat geluid.
Zo in de jaren zeventig kregen we een FABER gashaard. Daarvoor moest een koperen leiding aangelegd worden.
Dat was lachen. Mijn zwager (toen nog de vriend van mijn zus, Ronald geheten) moest een sleuf in de vloer hakken om die leiding weg te werken.
Even de benedenburen ingelicht, omdat er even flink geramd moest worden. Dus die moesten even ''afzien'' beneden. Hij was halverwege. PATS... OVERAL DE ELECTRA UITGEVALLEN... HAHAHAAAHAHAHAHA...
Wat een lol hadden wij. PRECIES onder die sleuf liepen de electriciteitsleidingen en in de hele portiek, meen ik nog, hadden ze geen stroom meer. Buurman Wesseling van beneden kwam vragen of ''er iets geraakt'' was.
Mijn zwager hakte iets te stevig door... Och, och, och... wat heb ik staan gieren van de lach.
Het kwam allemaal goed. Ja, er werd wat afgerotzooid in die flat. En buurman Theunissen. Hele markante vent. ''Vrouw geef me de kwast eens even aan!'' Zo ging dat ongeveer.
Later had hij achter zijn brommetje een karretje, zelfgemaakt van autopedbanden, waarin zijn volkstuin-groente en fruit mee naar huis werd genomen. Geweldig! Dat ding achter zijn spartaatje had NIEMAND!
Ik vond het uitgekookt! En Kees Kniep heeft mijn vader nog eens geholpen om zijn zend-machtiging te halen. Kees was HTS'er, toen, en kon mijn vader heel goed door de zware technische materie heenhelpen...
En zijn moeder riep weleens van balkon, toen hij nog klein was, net als wij: ''KEESJE, KOM JE NAAR BOVEN? JE MOET ETEN.. HAHAHA.. Prachtig!
En dan die hond (nou ja, hond...) van hun, TOETIE.... Hahahaha. Dat beestje stopte je zowat in je binnenzak, en dan moest je nog oppassen dat hij daar niet verdwaalde, of dat je hem daar niet meer terug vond...
BeantwoordenVerwijderenHAHAHAHAHA.... Het was meer een ''uit zijn krachten gegroeide rat'', HAHAHAHA... Trouwens; Theunissen had ook zo'n ''rot-hondje''. Toetie was een onschuldig keffertje.
BeantwoordenVerwijderenAls die blafte leek het wel of 'ie agina had. IEUW, IEUW, IEUW...HAHAHAHA... SCHITTEREND!!! Was meer piepen dan blaffen. En uitlaten ging voor die hond heel gerieflijk. Hij liep nooit! Werd altijd gedragen, want andere grotere honden liepen altijd likkebaardend naar 'm toe.
HUP, zat TOETIE alweer op de arm van pa of moe Kniep, hahaha... En dat dekentje om zijn lijfje, want ''het beestje mocht het eens koud krijgen...'' HAHAHAHAHAHAHA... Ooo, GEWELDIG!
Maar Pinkeltje was een vals dwergpinchertje. Ik mocht hem van buurman Theunissen alleen aaien met mijn vuist. Dan deed hij niks.
Maar met de vlakke hand, dan begon dat beest een partij te grommen... GRRRR... Een typisch gevalletje voor ''de Dogs whisperer, hahaha... Was echt een vals kreng!
Sorry hoor, maar vond het een mormel van een hondje. Ik moest 'm niet! Prachtig die stories, he? Goed! Edward; ik moet gaan, kerel. We spreken elkaar hier vast weer. Wens je nog een fijne zaterdagavond en goeie voortzetting van het weekend. Eet ze, zo!
H. groet,
RON!
Zo! Maandagochtend, ''gepikt en gesteven''. Keek nog even de verhalen terug. Leuk om, dat alles overziende, terug te lezen, te constateren dat iedere buurman of buurvrouw wel een verhaal in zich inhield.
BeantwoordenVerwijderenHet was in de rechterportiek het geval. Bij ons was dat ook. In de grote box was het altijd een werkplaats van Joop Klinkenberg en Bob Wesseling. Altijd aan brommers rommelen.
Niet geheel ongevaarlijk, want er hingen vaak benzinedampen. Iemand heeft ooit daarop eens de brandweer gebeld en toen was het voorbij met de werkplaats, meen ik mij nog te herinneren.
Fietsen werden ook gerepareerd. Dan werd de fiets met haken en provisorisch aangepaste snelbinders aan de zwarte gres-toiletafvoerbuizen opgehangen en konden ze makkelijk een band plakken, of zoiets...
In het begin was dat niet zo, maar later - zo in de jaren zeventig - zaten Joop en Bob altijd gezellig beneden te rotzooien. In hun eigen box, of - nogmaals - in de grote verzamelbox.
We hadden ieder een eigen ''hoekje''. Ik meen dat dat ook in het huurcontract stond, welk hoekje je had.
Mijn vader had zijn hoekje, de deur in en pal rechts om de hoek, in een nis. Zocht je jaren later iets op, dan moest je je een weg door het stof banen... (Zou ik daar mijn huisstof-allergie hebben opgelopen???)
Heel handig was na de oplevering van de flats een z.g. ijzeren glijgoot aangebracht op de 1e trap, vanuit (of naar - al naar gelang) de kelder. Eigenlijk was dat ding bedoelt om fietsbanden in te geleiden naar boven of beneden toe.
Volgens mij diende het niet om brommers te geleiden. De band paste er maar net in. Het was een ''crime'' om een zware brommer langs die glijgoot naar beneden te brengen, maar nog erger; naar BOVEN!
Ik moest altijd erg lachen als ik het ''verwrongen'' gezicht van mijn vader zag. Die sjorde zich een ''breuk'' aan die zware Sparta.
En dan kwaad naar mij kijken: ''he jongen, sta niet zo ongelooflijk stom te lachen''. Maar die grimas die hij trok werkte nu eenmaal op de lachspieren. Bij mij wel!
(Beetje leedvermaak ook, natuurlijk!) Tja... het zijn van die details die in de herinnering blijven hangen.
In de rechterportiek hadden ze een grote plank, ter geleiding gemaakt. (Volgens mij nog een ''fabrikaat'' van ''meester-houtbewerker'' Theunissen???)
Even weer een tussenbericht wat weer terugslaat op het oorspronkelijke item. De sloop van het restant Hannie Schaftstraat-gebouwencomplexen. Vanmiddag nog even 'n halfuurtje staan kijken.
BeantwoordenVerwijderenTodat de koude mij op zeker moment weer naar huis dreef en een bakkie warme thee. Het valt mij op hoe beheerst en kundig Beelen te werk gaat. Rustig worden diverse elementen uit het gebouw getrokken. (Tot zelfs nog stukken lift.)
Dan weer muurdelen, dan weer grote vloerdelen. Materiaal keurig gescheiden. Je ziet heel goed hoe ontzettend het materiaal is ''uitgewerkt'', sinds 1953. Hoe dun zijn de dragende delen...
Plafonds worden moeiteloos doorgeslagen door de zware bak van de grondverzetmachine. Muren worden net zo moeiteloos doorgebroken. Vroeger stonden sommige buren urenlang met een voorhamer te hakken om een muur door te breken.
(Zoals o.a. bij de buren naast ons om een toog te maken.) Zo'n bak slaat er in 1 keer een gat in. Het uitzicht vanuit de Hannie Schaftstraat is weer een stukje wijdser geworden, zo naar de Schipholweg toe. (Daarbij ook het doortochten.)
Deze situatie is echter tijdelijk, totdat de nieuwbouw een nieuwe ''afdichting'' zal vormen, waarvan nieuwe schaduwen weer vele jarenlang, weliswaar in andere vormen nieuwe siluetten zullen maken. Wie weet; weer zo'n 60 jaar lang?
Ja, Ron? ook de aanstaande woningen zullen over 60 a 70 jaar ook niet meer voldoen aan de eisen, en zullen dan ook weer gesloopt worden.
BeantwoordenVerwijderenEen proces wat zich steeds herhaald.
Zo is het eigenlijk met de mensheid ook. Geboren, overlijden en weer geboren worden.
Rare vergelijking, maar zo zie ik het wel.
Ron M.
La morte e resurrection. Dood en wedergeboorte (of is het ''opstanding?'') hahahaha... nou; het loopt weer aardig naar Kerstmis met die tekst, he?
BeantwoordenVerwijderenMaar het is zo, Ron! Alleen als de nieuwe woningen over zo'n 60 a 70 jaar gesloopt zullen worden, zal dat niet zijn vanwege slechte ergonomie.
Want tegenwoordig zijn die hoge eisen standaard. Isolatie en hoge ergonomie zijn ''establishment'' en dat is maar goed ook!
Maar alles slijt, dus ook die nieuwe woningen zullen, ooit, weer ''uitgewoond'' zijn. Overigens heb ik gisteren en net nog ff 20 minuutjes gekeken bij de sloop van de op twee na laatste hoge Hannie Schaftstraatflat.
Onvoorstelbaar, wat een ''koek''. Beelen heeft het goed gezien. Niks geen grote, zware kranen en extra hoge afschrijving. Ze doen het met een standaard grondverzetmachine en dat is zat. Meer heb je voor die uitgedroogde ouwe zooi niet nodig.
Hetzelfde geldt straks voor de Richard Holkade-flats en directe omgeving... Want dat is de nuchtere keerzijde, los van onze warme gevoelens die we bij die flats hebben, als zijnde geweest onze woning waar zoveel jeugdherinneringen in liggen.
Nuchtere feit is dat het uitgedroogde ouwe tochtige huizen geworden zijn waar met geen goed fatsoen meer in is te wonen, anno 2011. Het ging niet meer... En dat dat achterstallige onderhoud. De vensterbanken aan de zuidkant zijn zowat weggerot. Neee... dan maar slopen!
Wellicht een klein ''compromis'' bij het bepalen van de aanbestedingssom. Kleinere machines schrijven minder hoog af als grote. Een Johan Cruijff logica, maar het is wel zo!
Grtx,
RON.
Even ''updeetje''. Gisteren en vanmorgen uitgebreid gekeken bij de sloop van de hoge flat, schuin tegenover de Pladellastraat.
BeantwoordenVerwijderenHelaas WEEERRR geen voorgevel zien omvallen. Ze waren al die tijd bezig. Delen van de goederenlift werden eruit getrokken, contragewicht en hijsmechaniek werd in 1 keer uit de muur getrokken.
De slopers gingen even in beraad. Dus ik dacht; ''nou; ik kan nog wel even een blokje om fietsen''. Wel verdomme! NEE, HEEE!!!
Kom ik terug na 25 minuten... ja, hoor!!! Voorgevel TOCH om! Niet ''effe wachten''... weer de ''show'' gemist!(GRRRR...!!! PECH!)
Weer niet gezien, dat spektakel. Jammer!!! Nou ja; ik krijg nog twee kansen om dat te zien. Er staan nog twee hoge flats over.
Eentje recht tegenover de winkelgallerij in de Hannie Schaftstraat en de laatste tegenover de Aldi.
Maar daar heb ik geen ''zicht'' op. Ik had vanuit mijn woning wel zicht op de flat die nu nog verder wordt gesloopt, dus kon mijn aanwezigheid ''timen''.
Nou, helaas... Ik heb het spektakel weer gemist. Ja, ze houden geen rekening met mij, uiteraard. Het werk gaat door.
Maar ik zie wel dat Beelen een heel professioneel en gedegen slooptechniek hanteert. Machine blijft prima draaien, geen problemen en de machinist verstaat perfect zijn vak.
Alles wordt rustig verwijderd. Geen geweld. Metaal bij metaal, steen bij steen en hout bij hout. En zo hoort het natuurlijk ook! Weer een stukje jeugdherkenningspunt bijna weg!
Goh!!!Ron? wat een pech had jij weer, tja...je moet tegenwoordig als een engel geduld hebben.
BeantwoordenVerwijderenDus geen blokje om fietsen meer, maar allert blijven...rekenen op het onverwachte, hahaha.
Maarrrr..je heb nog twee kansen zei je.
Misschien een tentje voor de flat neer zetten,
ben je op tijd wakker, voor dat ie valt. Hahahahaha, ze zullen wel denken och, och... hahaahhaaa weer zo'n gevel toerist, maarrrr je bent "wel" gelijk ter plekken, hahahaha.
Beste kijkers!!! hier is Ron, live vanuit de Hannieschafstraat.
Ik ben hier ter plekken om u een verslag uit te brengen van een vallende gevel,Hahahahaha.
Ach, gekheid Ron, "kerel ik hoop dat het je een keertje mee zit, lees het wel van je.
Uit Heerhugowaard zeg ik...een fijn weekend allemaal.
Ron M.
Hai, Ron!
BeantwoordenVerwijderenZat, voordat Pauw & Witteman begint, toevallig even een rondje te internet-''zappen'', toen ik je inzending las, hahaha... Ja, mooi he? (Lol!)
Ja... ik zeg altijd maar zo: ''je moet een beetje overdrijven om de waarheid te benaderen''.
Ach; ik ''verdicht'' mijn waarnemingen altijd een beetje. Of zoals mijn opa altijd bij het avondeten zei: ''met een spelletje smaakt het lekker.'' (Ja, toch?)
Als ik schrijf zorg ik niet voor fotografische of getekende illustraties, maar voor ''mentale illustraties''.
Ik snap je, hoor! Ik begin e.e.a. wel steeds meer te ''voelen''. Toen er vanmorgen grote muren omvielen, voelde ik mijn slaapkamervloer trillen.
Dus nu komen de sloopactiviteiten al een stuk nader! En een tentje neerzetten? Mmmm... biertje erbij, kacheltje ernaast... Wmmwahh... Nou nee... dan wordt het erg pathetisch, he? (= zielig.) Maar niet doen.
Maar ja... Zo af en toe wil ik wel weer zien hoe Beelen te werk gaat. Ik kon tussen twee kieren van mijn slaapkamer net zien hoever ze met die flat waren.
(De rest zit achter de Hannie Schaftstraat-gallerij verborgen.) Dus vanmorgen zag ik dat ze het laatste stukje aan het doen waren.
Dus dacht; even snel koffie opdrinken, jas aan en even ''omlopen''. De wind bepalen zodat je niet in het betonstof stond om ''New-Yorkse toestanden'' te voorkomen. (Maar dan op veel kleinere schaal en onschuldig!!!)
Maar die kraan ''knijpt'' gewoon zonder de minste inspanning de stukken uit de draagmuren en ramt met 1 klap door de vloeren van de 1e verdieping, zo de kelders kapot. Die woningen zijn op/versleten. Denk dat je de laatste tijd geen spijker meer in muren had kunnen slaan.
Het is op, Ron! Vergaan, koek en ontzettend instabiel wonen geweest, de laaste tijd. Ondanks de warme gevoelens bij die gebouwen, maar de bouwkwaliteit was erbarmelijk slecht!
De voegen totaal verdroogt. Trappen uit de trappenhuizen worden in 1 keer losgerukt alsof het niks is. (Meen dat de trappen in de Richard Holkade-flat zelfs nog met bouten vastzitten.) Ineens herinner ik mij dat weer. Ed vast ook!
De kwaliteit van de Richard Holkade-flat en ''erachter'' zullen momenteel niet veel beter zijn, om niet te zeggen; slechter. Maar goed dat we dat toen niet wisten, maar wel konden vermoeden. (Lees de delen: enorme gehorigheid.)
Ik denk, dat je als kind daar niet mee bezig was.
BeantwoordenVerwijderenAls 6a7 jarige had je heel andere intresses.
Je Ouders kregen een woning aangeboden en dat nam je gewoon, zij waren tenminste blij dat zij onderdak kregen, stelde ook niet al te veel eisen aan hun woning, een lafet met een handdouche was al een luxe.
Kwaliteit was inderdaad ver te zoeken, maar ja...wat moet je, er moest in een record tijd gebouwd worden.
Tuurlijk moest het veilig gebeuren, maar in die tijd werd er simpel en eenvoudig gebouwd.
Ja, daar zit zeker een kern van waarheid in, Ron! Vroeger hielden volwassenen en zeker geen kinderen rekening met ''bouw-verordoneringen''.
BeantwoordenVerwijderenNet wat je zegt; het was in 1953 een enorme luxe om een EIGEN (!) douche / lavet en (weet niet of het in jullie flat zat?) een waskuip met electrische motor-aandrijving te hebben voor de huisvrouw, zodat ze - toen heel modern - haar wasjes kon draaien, naast comfortabel douchen en haar kinderen in die Ocriet-kuip laten ''weken''.
Het was slim en multifunctioneel uitgedacht en pleit zeker voor de creatieve geest van de ontwerpers, destijds.
Tuurlijk! Toen het net klaar was, was het uiteraard wat steviger. Maar het materiaal is uitgewerkt, de voegen verpoederd en het is wel zo, tegenwoordig, dat mensen op allerlei gebied veel kritischer en zelfbewuster zijn geworden.
Als we een woning tegenwoordig willen betrekken stellen we, in tegenstelling tot vroeger, WEL hoge eisen aan wooncomfort. E.e.a. wordt ook aangejaagd door de televisiespotjes van electriciteitsmaatschappijen t.a.v. bewuster met energie-besparing omgaan, etc. We zijn kritischer geworden, c.q. worden kritischer gemaakt en dat maakt ons des te kritischer.
Laat onverlet dat je vroeger, dat is waar, sneller en met minder tevreden was. Het was revolutionair voor de arbeidersgezinnen van vroeger om in zulke ''blokkendozen'' te wonen en niet meer in rijtjeshuizen met de overkant van de straat als begrenzing.
Hoe mooi was het uitzicht in jouw en onze flats, zeker op 3 en 4 hoog. Ik mis het nog steeds als ik hier diezelfde begrenzing van de straat als nog steeds zo ''eng'' ervaar. Je voelt je ''opgesloten''.
Daarom wil ik snel verhuizen naar de hoogste verdieping van een hoog appartement om dat gevoel van vrijheid weer te ervaren en terug te krijgen.
Dus ja... om maar met Johan Cruijff te eindigen t.a.v. van de flats van vroeger... ''ieder nadeel had ook ergens wel weer z'n voordeel''. De waarheid als een koe en geheel juist gezien!
Fijn weekend alvast, Ron! Ga even naar de markt om mijn boodschappen te halen.
Grtx,
RON.
Ron, ff iets anders, denk dat Ed het ook wel leuk vindt.
BeantwoordenVerwijderenDoe het ff op deze manier, omdat ik geen email van je heb.
Ga eens naar www.ditwasveronica.nl
Klik dan op beeld en geluid, best wel leuk.
Groetjes.
Ron M.
Heel leuk, Ron! Heb daarnet die jingles allemaal even beluisterd met de virtuele schakelaar ''aan / uit''.
BeantwoordenVerwijderenEn natuurlijk vindt Ed het ook leuk! Hij heeft die tijd, net als jij en ik, ook meegemaakt. Ik luisterde vroeger altijd naar Veronica. Het hoorde zo bij Nederland. Gezellige muziekzender!
(En wat was ''Tineke'' nog een ''lekker ding'', he? Hahahaha... Nog niet zo ontzetend dik als tegenwoordig...) Leuke tip, Ron! Houd ik erin!
Grtx,
RON.
Bedankt voor de link Ron. Ik heb ook al die tunes even afgeluisterd, en..... ik kende ze écht allemaal nog!!
BeantwoordenVerwijderenIn de 60er jaren iedere avond samen met mijn oudere zus Margreet naar de radio luisteren. Stan Haag was vaste prik. Natuurlijk op haar slaapkamer, want dat soort muziek, daar hielden mijn ouders toen (nog) niet zo van.
Ik was eigenlijk meer een Radio Noordzee liefhebber, maar dat was ook niet zo moeilijk met een zwager die daar werkte. Ik kende dan ook een hoop medewerkers van Noordzee.
Helaas ben ik zelf nooit op de Mebo II geweest, maar mijn zus wel. Heb ik altijd jammer gevonden.
Later ging ik wel met mijn zwager mee met de Veronica drive-in show. Dat was nadat Veronica "aan land" was gekomen, en Noordzee niet meer bestond. Mijn zwager ging toen bij Iemke Roos werken, en dat was een Veronica medewerker geweest en verzorgde nu onder andere de techniek voor de Veronica drive-in shows. Was een vreselijk leuke tijd met al die bekende dj's.
De Mebo II. Daar is ooit toch een bomaanslag op geweest, Ed? Er was grote rivaliteit tussen het zendschip Radio Veronica en de Mebo II van Radio Noordzee. Het waren niet de allerbeste vrienden.
BeantwoordenVerwijderenWie herinnert zich niet de ''klapper van de week''. En dan die gekke Joost den Draaier. (Willem van Kooten) met zijn kreet: ''OENNNKAAAAAA...'''HAHAHAHA.... Heel leuk!
Ja, na een storm was het afgelopen met het zendschip Veronica. Toen kwam het binnen de z.g. ''territoriale wateren'', sloeg op het vaste land en ja...
TOEN konden ze dat zendschip pakken. Dus een stel politice vergalde het voor een gehele natie. Ik vind het nog altijd een enorme blamage, maar zo gaat dat! Was een trieste tijd.
Nou... even ''of the record'' t.a.v. de doelstelling van deze blog, maar aan de andere kant; het zijn ook weer een aantal leuke jeugdherinneringen.
Dus nou goed; leuk om daar weer even bij stil te staan. Maar wilde dit wel ff bijdragen. Het was een mooie tijd. Ik had ooit een singletje gehad met tunes (jingles) van Radio Veronica. Ben ik kwijtgeraakt. Stonden ook tunes op...
Groetjes allemaal en fijn weekend!
RON.
Ja, die bomaanslag, dat was wat. Bul Verwey van Veronica heeft daarvoor nog even mogen "brommen"...
BeantwoordenVerwijderenDat schip de Norderney van Veronica is toen weer losgetrokken, en kon gewoon weer verdergaan met uitzenden. In de periode dat het schip op het strand lag werden de uitzendingen verzorgd door Radio Caroline, dat ook in die buurt op zee lag.
Er bestaat een dubbel-LP van Veronica met daarop radiofragmenten, de bekendste tunes en jingles, én de bijbehorende nummers. Natuurlijk ook in mijn bezit...
We wijken inderdaad vaal veel af van het onderwerp, en ik heb ook wel eens zitten overwegen om voor dit soort herinneringen een apart gedeelte te maken. Maar het probleem is dat de scheidslijn tussen wat er in ons oude buurtje gebeurd, én de herinneringen welke daarbij worden opgeroepen zo dun is dat scheiding gewoon haast niet te doen is. Ook omdat vaak een reactie zowel over het onderwerp als over herinneringen gaat.
BeantwoordenVerwijderenWe moeten het dan ook maar lekker ongewijzigd laten. Lezers die geïnteresseerd zijn in al die oude herinneringen pikken die er toch wel uit.
Dat ik bij mijn eerste baas werkte in Heemstede, stond het transistor radiootje overuren te maken.
BeantwoordenVerwijderenElke dag moesten er nieuwe batarijen in.
Maar stond altijd op Veronica. (nu vandaag de dag vindt ik Veronica niets meer aan). Tijdens het schaft luisterde we naar Kees Schilpenoord (zal wel fout zijn) naar het spelletje "raden maar.
Kennen jullie dat nog....Jonge, wat een tijd zeg?
Sorry hoor Ed, we drijven wel erg door hé, en helemaal uit koers Hahaha.
Ach..beter zo!! dan als er helemaal niets wordt geschreven.
Nou, eentje dan nog! Je hebt het over Kees Schilperoort (met een T!) Hij begon, meen ik, met dat spelprogramma op de televisie van ''Het guldenn schot''. Dan moesten mensen, thuis, met een pijl en boog, op commando, die pijl in de studio afschieten.
BeantwoordenVerwijderenWas een mooi spelprogramma! Ik dacht dat hij dat ook presenteerde. Dan zag je die boog opspannen met een spanhaak, of zoiets. En dan hoorde je de thuisbeller: ''naar recht, naar rechts, naar boven, iets naar links nu... VUUR!!!''
En dat was een spannend en leuk spelletje. Later acteerde hij nog in ''De boertjes van Buut'n''. Was een bekende acteur.
Ach, toen waren er ook nog andere leuke spelshows, zoals; ''Zeskamp'' en ''Spel zonder Grenzen''.
Ik vond dat veel spannender, leuker, inhoudelijker, dan (vind ik!) die stomme Voice of Holland, of ''Holland has got talent''. Kijk er uit principe niet naar. Ik vind er niks aan!
Ik kijk heel veel op Nationaal Geografisch kanaal. Al die dingen uit het Egyptische verleden, etc.
En natuurlijk actiefilms, etc. Maar goed; de naam Kees Schilperoort is natuurlijk heel erg bekend! Ik ben vast nog een ander programma van hem vergeten.
Ed, help eens even... Schilperoort deed nog iets, dacht ik? (Of Ron, als je het weet?) Nou goed; tja mannen; de goeie ouwe tijd, he? Blijft leuk om gezellig over te kletsen, zo van tijd tot tijd.
Tussen twaalf en twee, daar zat het radio spelletje "Raden maar" in.
BeantwoordenVerwijderenDe mensen moesten een geluid raden, werd het niet geraden, kwam er vijf gulden bij.
Later werd het de "stemband" moest men een stem van een bekende nederlander raden.
In 1992 radio 538 waar hij de piepshow presenteerde, ook sprak hij de stem van Alfred j Kwak in het jaar 1989.
Zo? Ron, ietsje meer van de sluier gelicht, ff Googlen.
Ron M.
''The missing link'', Ron! Bedankt!
BeantwoordenVerwijderenTot v.d. week, heren!
Grtx,
RON.
Even een foutje herstellen.
BeantwoordenVerwijderenKees Schilperoort heeft de stem ingesproken van Professor Hanniebal, in de tekenfilm Alfred.J.Kwak.
Dus niet van Alfred zelf. (foutje "bedankt).
Hij was ook vaste panellid van het komische programma "Kopstukken, weet alleen niet in welk jaar.
Zat net toevallig even te kijken, Ron. Okay! Dat zou kunnen! Ik dacht dat de stem van Alfred J. Kwak door de creator zelf werd ingesproken, namelijk de cabaretier Herman van Veen. (Toch?)
BeantwoordenVerwijderenWhatever... Hier gaat, tussen haakjes, alles goed. Met ''hier'' bedoel ik de sloop. (Even weer de ''wissels'' omzetten, hahaha...
Maar herinneringen blijven leuk en zetten we voort, hoor, althans in volgende blokken, w.m.b. = wat mij betreft.) Vrijdag viel de voorgevel van de hoge flat, schuinrecht voor de Merovingenstraat.
Het ging, volgens informatie van een getuige, niet helemaal goed. Ik begreep dat brokstukken van de gevel op straat belandden en een enorme stofwolk was het gevolg.
Ik heb het gemist, maar ach; ''het eet geen brood''. Nu is het weer puin ruimen. Steen bij steen, ijzer bij ijzer en hout bij hout. Maar het gaat voorspoedig en denk dat alles wel zo eind december plat ligt.
De vorstverlet (als die nog komt) zou dan de werkzaamheden kunnen vertragen, want als de vrijgekomen kavel grond moet nog ge-egaliseerd worden. Maar dat zien we daar weer. Beelen doet in ieder geval z'n best om de achterstand in te halen.
Heel raar gezicht als je nu door de H. Schaftstraat fietst. Je hebt nog nooit zo'n wijds zicht gehad en kijkt rechtstreeks tegen die nieuwe school aan. Hele aparte en ruimtelijke ervaring!
GRTX,
RON.
Ron en Ed.
BeantwoordenVerwijderenJullie waren toch dol op vliegtuigen.
Moet je hier eens naar toe gaan.
www.nederlandseluchtvaart.nl
Klik dan links op vlieg bewegingen.
Dan zie je het vliegverkeer boven Nederland.
ff wat anders dan een sloopflat.
Het vordert goed met de sloop. Het 1 na laagste laagbouw-gedeelte wordt nu gesloopt. Dan volgen nog twee hoge flats en lage gebouwtje ervoor.
BeantwoordenVerwijderenHet ziet er naar uit dat Beelen de ''deadline'' gaat halen en voor de feestdagen alles, uiteindelijk, plat ligt. Kwestie van tijd...
Hoe eerder, nu, hoe liever, want gisteren werd er, zo te horen, weer een gigantische bom in een van die lege gebouwen gegooid. ''Heerlijk''.
''Leuk effect'' voor die gasten, maar je vliegt tegen 't plafond van schrik. Stel achterlijken!
Ik hoop dat het nu snel gebeurd is, dan zijn we tenminste van die volslagen idioterie ook weer verlost. De politie kan mij niet streng genoeg straffen met die zware uiterst linke troep.
P.S. Die site-link kende ik al, Ron. Is leuk!
BeantwoordenVerwijderenGrtx,
RON.
Ja Ron, dat is een bekende link. Je kan die ook rechtstreeks benaderen, google maar eens op Casper.
BeantwoordenVerwijderenDe sloop kan ik momenteel (helaas) niet volgen, ik zit nu lekker op Tenerife dit bericht in het zonnetje te tikken...
Hij wel!!! HAHAHAHA.... Vandaar dat ik niks van je hoorde op deze blog?! De ''vogel'' is alweer gevlogen? Groot gelijk, Ed! Geniet lekker van je vakantie in Tenerife, samen met je vrouw Monique!
BeantwoordenVerwijderenHier gaat de sloop vlot verder. Beelen gaat sneller dan Transverko. Dat komt mede, omdat ze beter materiaal hebben en efficienter werken.
Bij Transverko lag het werk meer stil door materiaalpech, dan dat ze doorwerkten. Beelen heeft zijn zaakjes veel beter voor elkaar, hoor!
Even updeetje. (Ook voor Ron M!) Ze zijn nu al gevorderd tot het laagbouw-gedeelte, RECHT tegenover slagerij Tom Leeuwenburg.
Ik sprak daarnet Rob Roodbol nog even. Die vertelde dat het stof aardig door zijn winkel waait en regelmatig op de schappen, tussen het snoepgoed en de pakjes ''Drum'' (hahaha) neerdwarrelt.
Tja... dat geeft overlast, maar het kan er straks alleen maar beter op worden, dat weet hij ook. Nu nog drie gebouwen te gaan.
De een na laatste hoge flat, gevolgd door de laagbouw van dat vroegere schildersbedrijf (meen ik?) en dan is de laatste hoge flat, tegenover de Aldi, aan de beurt.
Dan is de ''kavel'' ontdaan van alle 1953 bouw en kan er ge-egaliseerd worden, na de vorstverlet, en bouwrijp gemaakt worden voor de nieuwbouw dat daarna erop wordt neergezet.
Ik zou zeggen; Ed; nogmaals veel plezier in het zonnige Tenerife met je vrouw en Ron Magielsen; ook fijn weekend, samen met je vrouw!
Groetjes vanuit een stoffig Haarlem Oost!
Tot horens maar weer!
RON.
Lekker voor Ed samen met zijn vrouw, lekker warm daar in Tenerife, neem ik aan...heeeeerlijk.
BeantwoordenVerwijderenVanaf 1 December heb ik eindelijk mijn welverdiende vakantie, nog een paar dagen, en dan vlieg ik de lucht in, Hahahaha " gelukkig wel in een vliegtuig.
Ja, Ed...dan is het mijn beurt om de zon op te zoeken, al is het dan wel wat verder van huis.
Namelijk Australie, daar is het inmiddels zomer.
De temperaturen liegen er niet om, sommige plaatsen is het 40 graden...begin je al te zweten Ron? hahaha, nou "ik kan je dit zeggen, IK HEB ER ZIN IN.
Ach , je kan natuurlijk wel zien hé, wie de spullen heeft.
Het is waar Ron, Transverco had ook spullen ervoor....maar volgens mij door achterstallig onderhoud stonden zij meer stil dan dat zij in beweging waren "maar dat zei jij ook al Ron.
Beelen heeft er zin in, zo te horen. Zou het voor de kerstdagen dan toch nog voor de laatste flat einde oefening zijn...weg met die zooi, Hahaha "ooit dacht ik er anders over Hahaha.
Nee...het is mooi geweest met die flat's.
Als ik jullie niet meer spreek op deze O zo leuke site, dan wens ik jullie allemaal "wie dan ook" een prettige kerstdagen toe en vooral een genoegelijk uiteinde.
Ennuh...neem mij niet kwalijk, ik zal aan jullie denken, ik in de zon en jullie in de kou Hahahaha, effe pesten hoor.
Groetjes uit het niet al te stoffige Heerhugowaard.
Ron M.
Ron; ik wens jou eveneens een fijne vakantie in Australie. Knap eindje ''fietsen'', maar dan heb je ook wat, he? Alleen zijn die gigantische temperaturen mij te erg, met die zomer daar nu!
BeantwoordenVerwijderenEveneens fijne Kerstdagen gewenst, samen met je vrouw en degenen die er in Australie nog meer bij jullie zijn. Tevens een, evenzeer, genoeglijk UITEINDE.
En als je terug bent, Ron, gelijk weer ''VOL ERIN'', HAHAHAHAHAHA... Ik bedoel maar... Je moet er weer wat van maken, in 2012, toch?
Tot horens, he! Veel plezier!
Grtx,
RON.
Hahahaha...nou las ik het woordje "Drum" moest ik ineens aan die reclame denken die je in de jaren 60/70 had.
BeantwoordenVerwijderenDeze werden dan meestal in de bioscopen gedraaid.
Je weet wel, de Gebroeders Lutz.
Ging het toen niet zo? "Ach..kunt u er eentje draaien voor mij, ik heb natte vingers....maar natuurlijk beste man, mag ik er ook een.
Ja hoor..er zitten er toch 40 in.
Zoiets dacht ik.
Potverdorrie!!! dwalen we weer af Hahahaha.
Fijn weekend jongens.
Ach; het zijn en blijven leuke herinneringen aan vroegere tijden. Daar past een pakje ''drum-reclame'' ook wel in, net als herinneringen aan zendschepen, e.d. toch?
BeantwoordenVerwijderen(En wie kent uit onze jeugd niet ''Loeki de Leeuw?'' Mijn oma zwaaide altijd terug. Nee, geen dementie, hoor. Vond ze leuk, hahaha...)
Deze blog is ook een soort van social community-site, dus kunnen grapjes best tussendoor, Ron! En periodiek update ik over de gaande sloop.
Focus je maar op Australie, want vandaag is het helemaal niks, buiten. Brrr... Lekker binnen vermaken, dan maar. Er zit weinig anders op!
Wat een storm en wat een regen! Ed zit beter in Tenerife. Die geniet van zijn Sewessertje in de Mediterane zon. Mooi, toch? Lekker genieten!!!
Goed weekend terug, Ron!
Als je dit leest, Ed; VERMAAK JE!!! In Haarlem ''regent'' het hagelstenen(!), met een harde zuidwester storm. (Vooral tijdens zware buien.)
BeantwoordenVerwijderenIk zat er net middenin! Dus blijf voorlopig nog maar ff waar je bent! (H.I.)Hier is het helemaal niks. Neem een Sewessertje en proost!
Grtx,
RON.
Ja Ed, ook ik zeg blijf waar je bent, het is hier een smerige natte koude rot weer.
BeantwoordenVerwijderenDus, Ed?....neem deze advies van de beide Ronnies aan, Hahaha.
Wij zeggen "DOEN.
De 13de om 12.00 uur vertrek ik, dus tot die tijd zal ik nog wel wat van me laten horen.
Nog een fijn pakjesavond Ron? als!!! je er wat aan doet met Familie.
Wij doen in iedergeval niks aan pakjesavond.
Ed, neem van mij ook maar een sewessertje, wat het is??????heb geen flauw idee, het zal vast niet zo'n mierzoete spoetnick drankje zijn met zo'n scheikundige chemische reactie, Hahahaha.
Maar het zal best lekker zijn, vast wel.
Nog een fijne avond beide.
Ron M.
''Sewesser'' is een Spaans biertje, Ron. (Zoiets als Heineken hier.) Kan zijn dat ik het verkeerd gespeld heb, maar ja... Ik dacht: ''esta claro, moi bien!'' (Of zoiets...)
BeantwoordenVerwijderenEn Sinterklaas vieren doe ik niet. Ik zit, zoals altijd met Sinterklaas in mijn uppie voor de t.v. vanavond. Niks geen pepernoten, niks geen surprises...
Ik ben al 46 jaar Sinterklaas ''afvallige'' en sinds die tijd, nadat ik 'm ''doorkreeg'' Sinterklaas-agnost, HAHAHAHAHA...
Maar het blijft een leuk feest. Helaas, sinds mijn neven groot zijn, gaat die ''beker'' aan mijn neus voorbij.
Of, zoals de Duitsers zeggen; ''Das wahr einmal...'' Maar zoals met zovele herinneringen op deze blog geuit; het blijven leuke herinneringen aan een tijd dat we er nog wel ''Heilig'' in geloofden en een immens ontzag hadden voor Sinterklaas en helemaal voor zijn inktzwarte-Pieten met die rare rollende ogen...
Tja... dan gaan mijn gedachten weer terug naar de jaren zestig, dat ik met mijn ouders en zusje in het wandelwagentje de Sint verwelkomde aan de oevers van het Spaarne, nabij de Hoge Brug...
Ach, wat een tijd... Ook dat vlucht steeds verder bij me vandaan. Maar ja; dat is de cyclus van het leven. Een goeie kameraad van mij en zijn vrouw zijn al 6 jaar opa en oma van een leuke kleindochter (kind van hun oudste dochter) en 't meisje gelooft er nog Heilig in.
Dus je liegt je maar een slag in de rondte op de vraag die ik vorige week van haar kreeg: ''Ome Ron; hoe oud is Sinterklaas eigenlijk''...
Dan wordt er dus weer een stevig beroep gedaan op een combinatie van improviseren en er als een ''gek'' op los fantaseren. (Klinkt beter als ''liegen'', want liegen werkt ten nadele van iemand uit.)
Het lieve meisje helemaal gelukkig en ze nam het aan voor zoete koek, toen ik zei: wel 150 jaar. Niet zo erg overdreven... Tenslotte is Johan Heesters vandaag 108 jaar geworden!!! Hoe hou je het uit en WIL je wel zo oud worden???
Zijn van die mensen, net als ''Sinterklaas'', waarvan mijn opa weleens zei (ook over zichzelf sprekend en hoogbejaarden in het algemeen;) ''Ze moeten me dood-SLAAN, want uit mezelf ga ik niet!'' Dat zijn de mensen die eeuwen overleven... Dat zijn de allersterksten! MOOI!!!
Even een update van mijn kant, Beelen is lekker bezig in Heerlen.
BeantwoordenVerwijderenHet winkelcentrum 't loon, wordt momenteel gesloopt door Beelen.
Als het goed is...dan is daar ook die grote happer lekker aan de gang.
Oke...het is dan wel geen Haarlem Oost; maar geeft toch wel aan, dat Beelen een groot en een betrouwbare bedrijf is.
Ze hadden in het begin de opdracht moeten krijgen om de Hannieschaft flat's te slopen, ik denk dat die hele klerezooi gesloopt en op geruimd was.
Ron M.
Ja weet je, Ron; ook dat soort aanbestedingen is nu eenmaal een ''politiek spel''. Zo werkt dat. Het kan niet anders zijn, dan dat je als opdrachtgever een voorkeur hebt en hoe je dat door een procedure heen moet zien te lootsen.
BeantwoordenVerwijderenDat heet en is de aanbestedingsprocedure. Een juridisch vormbegrip dat alsvolgt werkt: ieder sloopbedrijf, in dit geval, mocht op de klus inschrijven. Ik weet niet hoeveel er precies hebben meegedaan, maar Beelen zat er vast bij!
Uiteindelijk wordt er dan 1 bedrijf uitgekozen door de opdrachtgever, die de sloopklus mag uitvoeren. Maar dat is de zichtbare buitenkant. ''Onderhands'' kan zo'n opdrachtgever allang het bedrijf van eigen voorkeur uitgekozen hebben en wellicht al ''zaken'' mee hebben gedaan. De kunst is dan feitelijk om dat ''ogenschijnlijk correct'' door die openbare aanbestedingsprocedure gelootst te krijgen.
Niemand van de inschrijvers (sloopbedrijven) krijgt een verslag toegezonden, volgens mij, waarop staat hoe de commissie te werk ging en langs welke route de beoordeling feitelijk heeft plaatsgevonden. Is niet aan de orde.
Men wordt het of niet. Dat wordt dan ook als zodanig aan mededingende bedrijven medegedeeld. Dus een aanbestedingsprocedure is slechts voor de vorm, in mijn optiek, sec juridisch, waarbij er ''onderhands'' allang een bedrijf van eigen keuze is uitgekozen door de opdrachtgever(s).
In dit geval was, denk ik, Transverko de aller goedkoopste. Daarom zijn ze uitgekozen. Hadden de opdrachtgevers echter de liquiditeit van het bedrijf (de financiele betrouwbaarheid) laten doorlichten, had de opdrachtgever er nooit mee in zee gegaan. Lijkt mij bepaald niet zo slim.
Zo simpel is dat want je doet geen zaken, vind ik, met een bedrijf dat vrijwel ten dode is opgeschreven en nu dan ook helaas feitelijk is gebleken en gebeurd, middels het faillisement.
Een raggeling en toont de beoordelingsfout van de opdrachtgever aan. Men heeft zich louter, volgens mij, op het bod ervan gebaseerd. Dat leek een ''leuk bedrag'', maar men heeft, denk ik, niet of nauwelijks dieper gekeken naar de liquiditeit van Transverko. Het ging dus fout!
Ook het slechte materiaal waarmee Transverko, zo te zien te hebben, werkte, verergerde de situatie nog eens. De sloop liep dus enorme vertraging op en uiteindelijk, door het faillisement, werd de vertraging dramatisch.
Nu is de opdrachtgever weliswaar een stuk duurder uit, volgens mij, uit door met Beelen in zee te gaan. Zij hebben de beste papieren en zijn als Nederlands grootste sloopbedrijf zeer dominant op het speeldveld van deze branche.
Een kerngezond bedrijf met een zeer dikke orderportefeuille en perfect materiaal dat tijdig wordt vervangen. Als men direct voor Beelen had gekozen waren er A: geen grote vertragingen in de oplevering van een schone kavel opgetreden en B: was de opdrachtgever, door de tijdswinst die nu verloren is gegaan, uiteindelijk toch goedkoper uit geweest, had men eerder dit jaar met Beelen in zee gegaan.
Hopelijk krijgt Beelen ook de opdracht tot de sloop van de overige fasen. Dan gaat het een stuk vlotter en blijft men wel op schema. Want je wilt, als woningcorporatie, zo snel mogelijk winst maken tegen wel zo laag mogelijk kosten.
Op deze manier zal het beoogde rendement veel langer duren, nadat de huizen klaar zijn en bewoont zijn dan men aanvankelijk had begroot. Het werkt door. En wie gaan dat dus betalen?
De kopers en huurders van die nieuwe huizen, want het verlies aan kapitaal zal toch ergens vandaan moeten komen om dit trieste debacle te compenseren. Dus misschien kan e.e.a. in de huursom of koopsom ''verdisconteerd'' worden. Al met al een erg slechte start van fase 1!
Overigens; de verkoop van woningen op de grote kavel aan de Hannie Schaftstraat / Schipholweg is nu van start gegaan, las ik. Men kan e.e.a. bekijken op: www.ymere.nl Inclusief prijsindic.
Grtx, Ron (en anderen)!
RON.
Voorlopig een laatste berichtje van mij kant.
BeantwoordenVerwijderenOp 8 December was ik in Haarlem, had daar een klusje te doen.
Einde van de dag ben ik met een kennis die ook in Haarlem heeft gewoond....we zijn ff door de slachthuis buurt gereden.
Jonge Jonge...wat is het er overal druk in de straten, allemaal dubbel geparkeerde auto's.
O,ooo...Wat een herinneringen kwamen weer naar boven.
Kindervreugd, "nou, de naam doet er geen eer aan, wat een armmoedige speeltuin.
Dacht bij mij, in mijn jeugdtijd zag het er veel welvarender uit, ruimer en goed onderhouden...maar nu!!!
Op de zomervaart zag ik de kermis in mijn gedachte weer staan...raketjes, botsautootjes en die gekleurde tennisballen aan een elastiek.
En dan een ijsje halen bij "van der drift, hoe hete dat ijsje...O,ja..een valencia.
Dat was een hoorntje gevuld met nootjes, slagroom weer nootjes dan ijs en dan weer slagroom er op.
Zag ook op de zomervaart de kerk staan, daar zat die tandenbeul van een tandarts..."koolbergen was zijn naam, ga er maar niet verder op in...krijg er de zenuwe van "Brrrr.
Tja.....dan het braak liggend terrein, waar ooit de flat's stonden...wat een ruimte.
Maar zo links en rechts kijkend, is er nog heel wat te doen om er weer een welvarend buurtje van te maken, maar dat gaat vast en zeker lukken.
Zo...morgen de koffers inpakken en Dinsdag vroeg op.
Dan hoop ik, dat jullie een fijne kerst zullen hebben, enne..een gelukkig nieuwjaar iedereen.
Ron, kijk je uit met de vuurpijlen, dat ze niet bij de buren naar binnen vliegen, Hahahaha.
Nou, tot volgend jaar, dat wij weer gezond en wel achter de PC mogen zitten om elkaars verhaaltjes te lezen.
Groeten.
Ron M.
Ron, doe Bep en Julia de groeten, als je ze tegen komt.
Hallo, Ron!
BeantwoordenVerwijderenFijne vakantie, fijne Kerstdagen en alvast een goed begin van 2012 in Australie, voor jou, je vrouw en de familie aldaar! Zal gezellig zijn!
Ja, leuk dat je herinneringen weer zo boven water komen, he? Dat heb ik ook als ik langs ''mijn'' oude flat rijd. Vanavond nog. Keek omhoog... Rijd er iemand, zonder verlichting, met zijn auto weg. Ik schrok me de beroerte.
Maar goed; Nee, vuurwerk afsteken doe ik al jaren niet meer, Ron! De lol is eraf. Dat komt niet door het krankzinnige geknal van illegaal vuurwerk, hoor. (Ik snap dat je dat ironisch bedoelde, want je zult het zelf ook niet doen?)
Nee, die tijd is geweest. Als je de prijzen ziet in al die krantjes die ik in de bus krijg, met vuurwerk-aanbod. Verschrikkelijk.
Honderd euro voor 30 seconden spectakel en tel uit je winst... (Misschien heb ik voor die nuchterheid nu eindelijk de leeftijd. Dat zou ook kunnen!)
Als je eens wist wat daar op wordt verdient, het is gewoonweg BAR! Op het Chinese platteland zitten ze die rotzooi voor een ''appel en een ei'' aan elkaar te knopen.
Kruit kost ook praktisch niks, dus het is vullen die hulsjes, lontje erin. Spannend wikkeltje eromheen en ''zakken vullen''. Die Chinezen zijn schatrijk van al die containers met vuurwerk dat via Rotterdam wordt ingeklaard.
Volgens mij gaat er zowat 300 procent winst op, met al die ''tussenhandel''. Die wil verdienen, die wil verdienen, etc. En de klant betaald wel, want geknald wordt er, recessie, of niet! Dat is altijd zo geweest!
Nee. Ik zit in principe alleen thuis met oudjaarsavond. Of met 'n enkel familielid. Ik zie het vuurwerk wel en hoor het wel.
Even kwartiertje voor de deur kijken naar wat er in de straat wordt afgestoken en dan gauw weer achter een in de magnetron opgewarmde oliebol met alcohol, hahahaha... Hou geld over!
Ron, VEEL PLEZIER! En fijne reis gewenst!
Tot in het nieuwe jaar, op deze blog. Enne... o ja... Bep en Julia kun je de groeten doen op De Digitale Wijkkrant Haarlem Oost, onze ''buren''. Daar kom ik niet meer op.
Waar ik mij niet thuisvoel, of niet gewenst ben, daar kom ik niet, heel simpel! Dat is over en uit!
Bye, bye,
RON.
Oke, Ron? begrijp het, doe dan Ed maar de groeten als hij terug is van vakantie.
BeantwoordenVerwijderenRon M.
Zal ik zeker doen, Ron! (Maar Ed kan ook zijn blog en emails in Tenerife lezen!) Hij komt volgende week, meen ik, weer terug. Dan zit het er weer voor hem op. Kan hij, halsoverkop, nog net een kerstboom kopen en zijn huis versieren.
BeantwoordenVerwijderenEn mochten Bep en Julia ook deze site lezen. (Weet niet?) Dan hebben ze, sowiezo, inmiddels de groetjes kunnen vernemen van je! Deze blog is, immers, in principe niet bedoeld als een ''onderonsje'' tussen jou, Ed en mij.
Maar als mensen de behoefte hebben na het lezen van onze verhalen, dan reageren ze wel. En anders niet! Dat ligt allemaal in hun eigen vermogen. Verder rustig op het sloopterrein.
Beetje puinruimen met een onlangs ingehuurde grondverzetmachine, want Beelen heeft zijn eigen grondverzetmachine weer op een andere klus moeten zetten. Nu staat er eentje met een gele kleur wat puin te scheiden en op te ruimen.
Nog drie gebouwen te gaan! Twee hoge flats en een midden gebouwtje. (Waar vroeger, dacht ik, een schildersbedrijf in zat.) Maar daar komen we na je vakantie wel op terug. Vermaak je Ron!
Grtx,
RON.
Even duidelijker, Ron. Ik bedoelde te zeggen; deze blog is, in principe, niet ALLEEN (!) bedoeld voor Ed, jou en mij. (Klinkt beter.)
BeantwoordenVerwijderenAnders klinkt het zo ''streng''. Zo bedoelde ik het niet. Dus even vergeduidelijken, snap je?
Tot horens,
RON.
Hallo, Ed! Wellicht, als je dit leest, ben je alweer terug in Haarlem? Alles goed? De sloop-bezigheden gaan thans duidelijk minder vlot.
BeantwoordenVerwijderenHelder is wel geworden, dat de geplande termijn van 31 december, dat alles dan ''plat'' moest liggen, absoluut niet gehaald kan worden door Beelen. Hier kunnen ze niets aan doen. Feit!
Dus ik hoop dat de overige twee hoge flats rond oudjaarsdag en rond de jaarwisseling goed in de gaten gehouden gaan worden, want ik verwacht wel ''rottigheid''. Maar ze zullen het zien.
Ik spreek je weer, Ed! Qua temperatuur ben je hier nog niet eens zo heel erg ''gek'' af, na terugkomst. 10 graden PLUS! Te gek voor woorden!
Fijne dagen gewenst, maar die wens had je al!
Grtx,
RON.
Ik kom vrijdagnacht weer thuis na een welverdiende (en helaas weer een veel te korte) vakantie.
BeantwoordenVerwijderenDus komend weekend deze blog weer eens bijwerken.
Groetjes vanuit een zonnig en heet Tenerife.
Ach; kun je je weer focussen op de volgende trip in mei a.s., toch? Zo gaat de stelling van Johan Cruyff weer op, m.b.t. tot zijn one-liner.
BeantwoordenVerwijderen''Ieder nadeel heeft ook weer z'n voordeel!'' Je hebt weer wat te doen thuis. Post nakijken. Administratie bijwerken. Wat al niet... Toch?
Ik spreek je weer, Ed! Goeie vlucht gewenst!
Bye, bye,
RON.