Bron: Digitale Wijkkrant Haarlem-Oost
Tekst: John Oomkes. Foto: Sanne Tiebie
,,Het is hier net een ghetto”, zegt Miriam Christiaans (35), terwijl ze zich een weg baant door op straat rondslingerend oud huisraad. Naast de te slopen flats langs de Schipholweg, en opzij van de Merovingenstraat, hoopt de compost zich verontrustend op.
Een kleine tachtig meter verderop werkt Miriam, met haar vader Rob Christiaans (65), in de voor wijkbewoners bekende interieurspecialist My Home. Ze vormen onderdeel van een kleine winkelgalerij langs de Hannie Schaftstraat. Sommige middenstanders, zoals Robs vader, zijn hier neergestreken in 1958/1960, toen dit deel van de Slachthuisbuurt werd neergezet als een afsluitend onderdeel van de Wederopbouw.
,,Het lijkt nu veel op de ‘Wederafbraak”’, zegt Rob zachtjes. Als we teruglopen naar zijn zaak, passeert een groepje opgeschoten jongeren achter ons langs. Ze mikken met succes enkele ramen in van de twee laatste flats die op de nominatie staan om gesloopt te worden.
Twee appartementen vertonen nog uiterlijke kenmerken van bewoning. Dat blijkt juist te zijn, zeggen buurtbewoners, want de ontruiming verliep hier gehaast. Ismaïl, een Turkse Nederlander van een jaar of vijftig, die hier alleen nog langs komt op zijn post op te pikken, huivert bijna zichtbaar. ,,Ik ben gelukkig weg, maar de laatste paar nachten dat ik hier doorbracht, waren afschuwelijk.” Hij vertelt over toenemende drugsoverlast, dealers en prostitutie.
De plannen die gemeente en vooral de corporaties Ymere en Elan Wonen in petto hebben voor Slachthuisbuurt-Zuid zijn ambitieus – daar is iedereen het over eens. De winkeliers zien hun vertrouwde rijtje winkels langs de Hannie Schaft tegen 2015 tegen de vlakte gaan. ,,Maar het kan ook 2016 worden”, zegt Rob Roobel die hier sinds jaar en dag een sigarenzaak runt. ,,Ik heb een optie op één van de nieuw te bouwen nieuwe winkels langs de Schipholweg, maar de vierkante meterprijs daar wordt veel hoger dan hier. Dus…”
Zover is het bij lange na niet. Naast de onzekerheid op middellange termijn is die op korte termijn nog onbevredigender.
,,Ruim nou eerst eens de boel zorgvuldig op in deze buurt”, zegt Mirian Christiaans terwijl haar vader wijst op een overvolle zeecontainer die al anderhalve week staat te wachten op aflossing door een lege. ,,Binnen afzienbare tijd zal ik toch moeten besluiten of ik My Home kan en wil overnemen van mijn vader. Onze omzet is door het wegtrekken van een paar honderd huishoudens al veel minder dan wat ie was. Klanten die ik bel zijn stomverbaasd dat we hier nog zitten. Maar we moeten nog twee jaar overbruggen voor we op de Schipholweg volop draaien. En ik moet er wel van kunnen bestaan.”
Even dit bericht naar hier verplaatst.
BeantwoordenVerwijderenRon Magielsen zei
Vanmorgen ging het over de radio van RTVNoord Holland. Over de verloedering in de wijk.
De winkeliers zien hun omzet flink dalen, iedereen die voorbij rijd denken vaak dat er geen winkels meer zijn, dus rijden ze door.
Ten tweede, wie wil nu nog zijn boodschappen halen als er een soort vuilnisbelt voor de ligt, niemand toch?
Vaak vraag ik mij af, wat heeft de verloedering van die wijk ver - oorzaakt.
Er moet een ergens bron zijn, zijn het de mensen die er later kwamen wonen.
Of zijn het buitelanders (ander cultuur).
Er moet toch iets zijn die zijn begonnen met de verloedering van de wijk.
In mijn tijd was het een welvarende wijk, geen verloedering en geen prostitutie en NEE geen drugs dealers.
Gelukkig was dat er niet, alles was schoon in de wijk.
Zo ook rond om de Hannieschaft, maar nu!! wat een puinzooi, héééél erg jammer en sneu voor de winkeliers en overige bewoners.
Groetjes.
Ron M.
Heb mijn verhaaltje op de blog Fotoshoot geplaatst, moest eigenlijk op de blog, we lopen hier tegen een muur aan. Sorry.
BeantwoordenVerwijderenRon M.